این که هر چند وقت یک بار یا چند بار در روز اجابت مزاج می کنید، یک مساله شخصی است، و بنابر نتایج یک نظرسنجی جدید از بیش از 2,000 فرد بزرگسال در آمریکا، تقریبا نیمی از شرکت کنندگان اشاره داشته اند که یک بار در روز اجابت مزاج انجام می دهند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ویمنز هلث"، از سه بار اجابت مزاج در روز تا سه بار در هفته می توانند نشان دهنده شرایطی عادی باشند و جایی برای نگرانی وجود ندارد. اما اگر احساس می کنید گرفتار یبوست شده اید، بهترین گزینه انتخاب بهترین شیوه درمانی است.

چند روزی از آخرین باری که اجابت مزاج داشته اید، می گذرد

تا حد امکان مایعات مصرف کنید، اما نه نوشیدنی هایی که حاوی الکل هستند زیرا آنها موجب کم آبی بدن می شوند.

مایعات مدفوع را نرم‌تر کرده و حرکت آن را در روده تسهیل می کنند. همچنین، مصرف میوه هایی با محتوای فیبر بالا، مانند سیب (به همراه پوست زیرا نیمی از محتوای فیبر در آن قرار دارد)، می تواند با انتقال مایع به روده در بهبود یبوست نقش داشته باشد. ورزش کردن نیز در کمک به دفع راحت‌تر مدفوع موثر است.

یک هفته ای از آخرین باری که اجابت مزاج داشته اید، می گذرد

استفاده از داروهای بدون نسخه را مد نظر قرار دهید.

همانند فیبر، عوامل اسمزی در شیر منیزیم و دیگر داروهای بدون نسخه که می توان برای درمان یبوست استفاده کرد، مایع را به سمت بافت های روده شما هدایت می کنند. اما از آنجایی که آنها به همراه مدفوع از بدن خارج می شوند، همچنان نیازمند تامین آب مورد نیاز بدن هنگام مصرف آنها هستید. با دوزهای پایین آغاز کنید و در صورت لزوم بر اساس دستورالعمل دوزهای مصرفی دارو را افزایش دهید.

بیش از یک هفته از آخرین باری که اجابت مزاج داشته اید، می گذرد

مصرف داروهای قوی‌تر را مد نظر قرار دهید.

ممکن است برای غلبه بر یبوست به مصرف یک ملین تحریک کننده نیاز داشته باشید، که هرچه بیشتر حرکات عضلات روده را تحریک می کند. اما بدن می تواند به این داروها وابسته شود و بازگشت به حالت عادی اجابت مزاج دشوار شود، از این رو بیش از دو هفته از آنها استفاده نکنید.

بیش از سه هفته از آخرین باری که بدون زحمت اجابت مزاج داشته اید، می گذرد

بهترین گزینه مراجعه به پزشک است.

در این شرایط یبوست حالت مزمن به خود گرفته و پزشک می تواند با انجام برخی آزمایش ها روش های درمانی مناسب را پیشنهاد داده و داروها (مانند ضد افسردگی ها یا داروهای فشار خون) یا عوامل دیگر (مانند کم کاری تیروئید یا بیماری های عصبی) که ممکن است به شکل گیری این مشکل منجر شده باشند را شناسایی کند.