مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری می کنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند داده اند.

شما مدت زمان زیادی را روزانه در حالت نشسته سپری می کنید. این واقعیت که در حال حاضر این مطلب را می خوانید نشانگر این است که به جستجو در اینترنت علاقه دارید و از این رو، احتمالا فردی هستید که اغلب از رایانه استفاده می کند و بر همین اساس، احتمالا زیاد می نشینید.

چرا نشستن می تواند به سلامت قلب آسیب برساند؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "وری ول"، مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری می کنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند داده اند.

افزون بر این، مدت زمانی که در حالت نشسته سپری می کنید پیوند قوی با سندرم متابولیک، دیابت، چاقی، فشار خون بالا، تری گلیسیرید افزایش یافته و کاهش کلسترول خوب (HDL) و حتی سرطان دارد. خبر بدتر این است که نتایج یک متاآنالیز در سال 2015 نشان داد که حتی ورزش منظم نیز آثار منفی نشستن بیش از اندازه را خنثی نمی کند.

برخی پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کرده اند که خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.

فواید پرهیز از نشستن بیش از اندازه

در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمی کنید، انجام می دهید نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در ژوییه 2015، پژوهشگران استرالیایی مطالعه ای را با حضور 700 شرکت کننده انجام دادند. شرکت کنندگان از ردیاب فعالیت استفاده می کردند که داده های وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمع آوری می کرد (به عنوان مثال، مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هرچه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری می کنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر، و سطوح تری گلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایین‌تر است.

در مقابل، افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوب‌تری در زمینه شاخص هایی مشابه برخوردار بودند.

پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند که بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیاده روی) می تواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی عروقی را کاهش دهد.

از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کرده اند، سازمان های حرفه ای مختلف در سراسر جهان دستورالعمل های خود را تغییر داده اند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیاده روی سپری می کنید، تاکید دارند.

چرا نشستن طولانی مدت بد است؟

نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی عروقی را کاهش می دهد و به قلب و رگ های خونی اجازه می دهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل، ایستادن موجب می شود تا قلب و سیستم گردش خون سخت‌تر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود. اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی عروقی می شود در شرایطی که ایستادن یا پیاده روی به تقویت عملکرد قلبی عروقی و آهنگ عضلانی منجر می شود.

از سوی دیگر، داده های جمع آوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان داده اند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است.

با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از داده های عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهم‌تر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی می توانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.

سخن پایانی

در شرایطی که همچنان ثابت نشده است که نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر می شود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، داده های موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند، اما نتایج از مطالعه ای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر می رسند. این نتایج به اندازه کافی قانع کننده بوده اند تا کارشناسان پزشکی دستورالعمل های مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیاده روی چیزی را از دست نمی دهید و انجام آن ساده و بی خطر است. سوم، با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری می سوزانید.

پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیاده روی منطقی به نظر می رسد. اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن می توانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید، و یا خودرو خود را در جایی دورتر از محل کار پارک کنید و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین، می توانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.