امیکرون آخرین سویهی شناسایی شدهی کرونا است که در ماههای اخیر بسیاری از کشورها را درگیر خود کرده است و حتی اخیرا انواع جدیدی از امیکرون در کشورهای دیگر شناسایی شده است. برخی بر این باورند که با توجه به ضعیف بودن امیکرون به زودی شاهد پایان کرونا خواهیم بود اما واقعیت این است که ویروس به جهش خود ادامه خواهد داد و شاهد انواع جدیدی از ویروس کرونا خواهیم بود که ممکن است واکنش متفاوتی به ایمنی ناشی از واکسنها بدهد.
تزریق دز سوم واکسیناسیون کرونا مدتی است که در سراسر کشور اجرایی شده است، این روزها انتخاب نوع واکسن و مرکز تزریق آن نقل هر محفل و جمعی است. گاهی شنیدههایی به گوش میرسد که واکسن آسترازنکا لخته خون در بدن ایجاد میکند یا واکسن سینوفارم در برابر سویه جدید کرونا یعنی امیکرون بیدفاع است و ...، اما واقعا کدام یک از این شنیدهها رنگ و بویی از واقعیت داشته و بر پایه نتایج علمی است؟
پیش از تزریق واکسن دز سوم، بهتر است در انتخاب نوع واکسن دقت داشته باشیم و تا جای ممکن اطلاعات علمی خود را در این زمینه به روز کنیم، بر همین اساس در این مقاله قصد داریم تا واکسن ایرانی-استرالیایی اسپایکوژن را به طور کامل معرفی کنیم، نتایج مطالعه واکسن اسپایکوژن به عنوان دز بوستر یا دز سوم را بررسی کنیم و از این واکسن ساخت شرکت سیناژن بیشتر بدانیم.
اسپایکوژن شامل تمامی قسمتهای پروتئین اسپایک ویروس کرونا است؛ پاسخهای ایمنی در بدن در برابر تمامی بخشهای اسپایک ویروس کرونا رخ میدهد، بنابراین این پروتئین از جایـگاه مهمی در طراحـی واکسـنها علیه ویروس کرونا برخوردار است.
پلتفرم اسپایکوژن از ایمنترین پلتفرمهای استفاده شده در جهان برای تولید واکسن است و این پلتفرم در ساخت انواع واکسنها از جمله واکسن آنفلوانزا، هپاتیت، HPV (گارداسیل) و داروهایی مانند انسولین سابقه بسیار طولانی دارد.
به دلیل اینکه واکسن اسپایکوژن از پروتئین با خلوص بالا ساخته شده است و از تمامی ساختار ویروس استفاده نشده است، ریسک بروز خطراتی مانند بیماریزایی واکسن و ذرات ویروسی به دلیل مشکلات احتمالی در پروسه تولید وجود نخواهد داشت.
اسپایکوژن حاوی ترکیبات آلومینیوم و جیوه نیست و ادجوانت (نوعی ماده جانبی برای تحریک دستگاه ایمنی) که در این واکســن استفاده شده Advax-SM اسـت که مطالعـات متعددی ایمنیزایی آن را نشان دادهاند.
با توجه به یافتههای موجود از واکسنهای پیشین و مطالعات Mix & Match به نظر میرسد که استفاده از پلتفرمهای متفاوت از واکسیناسیون اولیه باعث ایجاد ایمنی پایدارتر و موثرتر در برابر ابتلا به کووید-۱۹ میشود.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از نتایج مطالعات بالینی واکسن اسپایکوژن و همچنین ساختار پروتئینی و نوع ادجوانتهای آن، واکسن اسپایکوژن میتواند گزینه ای مناسب برای دوز بوستر خود و سایر واکسنهای کرونا موجود باشد.
چنانچه به اطلاعات بیشتری جهت تصمیمگیری در انتخاب واکسن اسپایکوژن به عنوان دوز سوم (بوستر) واکسن کرونا نیاز دارید، کافیست از وب سایت رسمی این واکسن، مقاله "اسپایکوژن، انتخابی مناسب برای دوز بوستر" را مطالعه فرمایید.
در آخرین مطالعه واکسن اسپایکوژن که برای بررسی تاثیر آن به عنوان دز بوستر انجام شد، این واکسن باموفقیت ایمنی افراد را تا چندین برابر (بین 11 تا 25 برابر) تقویت کرد. شرکتکنندگان در این مطالعه با سابقه تزریق 2 دز از انواع واکسنها، دارای شرایط متفاوت سنی و جسمی از نظر بیماریهای زمینهای مانند بیماریهای قلبیعروقی و دیابت بودند.
واکسن اسپایکوژن در مطالعات قبلی، توانایی خود را برای تولید پاسخ ایمنی به میزان 87 درصد و اثربخشی 60 تا 65 درصدی نشان داده است.
در این مطالعه هدف اصلی بررسی میزان پاسخ ایمنی (غلظت آنتیبادیهای خنثی کننده) است که بعد از تزریق اسپایکوژن به عنوان دز بوستر، در بدن تولید شده است. علاوه بر این، در این مطالعه اثر واکسن بر تحریک مسیرهای دیگر سیستم ایمنی هم بررسی میشود.
افراد شرکتکننده در مطالعه از نظر نوع واکسن قبلی به سه گروه تقسیم شدند:
دریافتکنندگان واکسن ویروس غیرفعال (مانند سینوفارم، بهارات و برکت)
دریافت کنندگان واکسن آدنوویروسی (مانند آسترازنکا)
و دریافت کنندگان واکسن پروتئین نوترکیب (اسپایکوژن)
تزریق واکسن اسپایکوژن به عنوان دز بوستر باعث پاسخ ایمنی مجدد و تا بیش از 25 برابر افزایش در میانگینِ غلظت آنتیبادیهای خنثی کننده شد. اسپایکوژن توانست بیشترین میزان افزایش ایمنی را (میانگین بیش از 25 برابر) در افراد با سابقه تزریق واکسن ویروس غیرفعال (مانند سینوفارم) ایجاد کند.
همچنین، دز بوستر واکسن اسپایکوژن در دریافتکنندگانِ آسترازنکا و اسپایکوژن به ترتیب بیش از 14 برابر و 11 برابر پاسخ ایمنی را افزایش داد. بر اساس این نتایج و با توجه به این که در ایران بیشترین نوع واکسن تزریق شده به افراد در واکسیناسیون اولیه، واکسنهای ویروس غیرفعال همچون سینوفارم، بهارات و برکت بوده است؛ تزریق اسپایکوژن به عنوان دز بوستر برای همه پلتفرمهای موجود از واکسن کرونا در ایران و به ویژه پلتفرم ویروس غیرفعالشده، انتخابی کارآمد و ایمن است.
در مطالعه بالینی بوستر اسپایکوژن هیچ عوارض جدی یا قابل توجهی مشاهده نشد و بیشترین عوارض بعد از تزریق بوستر اسپایکوژن درد محل تزریق و احساس خستگی بود.
مطالعه دز بوستر اسپایکوژن نشان داد، در نیمی از کسانی که سابقه تزریق اسپایکوژن یا واکسن وکتور ویروسی مانند استرازنکا یا اسپوتنیک را داشتند، از ابتدا سطحی از ایمنی یا همان آنتیبادی خنثیکننده وجود داشت.
این در حالی است که این نسبت در افراد دریافتکننده واکسنهایی چون سینوفارم و برکت، کمتر (38 درصد) بوده است.
این یعنی ایمنی در افراد واکسینه با اسپایکوژن پایدارتر بود، چرا که مدت زمان بیشتری از تزریق دز دوم در افراد واکسینه با اسپایکوژن نسبت به افراد واکسینه با واکسن ویروس غیرفعال مثل سینوفارم و برکت گذشته بود (6 ماه در برابر 4 ماه).
سه دلیل عمده برای تزریق دوز تقویتی واکسن کرونا با گذشت 6 ماه بعد از تزریق قبلی مطرح شده است:
افراد دریافتکننده واکسن ممکن است عوارض جانبی ناشی از واکسن را تجربه کنند، که نشانهای طبیعی است که بدن آنها در حال ایجاد پاسخ ایمنی و محافظت است. این عوارض جانبی ممکن است بر توانایی آنها در انجام فعالیتهای روزمره تأثیر بگذارد، اما باید طی چند روز برطرف شوند.
برخی از افراد عوارض جانبی ندارند و واکنشهای آلرژیک نادر است. احتمال رخ دادن عوارض جانبی جدی که میتواند باعث ایجاد یک مشکل سلامتی طولانیمدت شود، پس از هر گونه واکسیناسیون، از جمله واکسن کووید-19، بسیار کم است.
سابقه پایش واکسنها نشان داده است که عوارض جانبی معمولاً در عرض شش هفته پس از دریافت دوز واکسن رخ میدهد. عوارض شایع در محل تزریق شامل مواردی چون درد، قرمزی و تورم است. عوارض دیگر که در بدن ممکن است مشاهده شود، عوارضی است مانند: خستگی، سردرد، درد عضلانی، لرز و تب و همچنین حالت تهوع.
موج اومیکرون، شایعترین نوع کرونا در اکثر کشورها از جمله ایران در حال رسیدن به پیک خود است و در این موج، برخلاف موجهای قبلی که نگرانی درباره کودکان و نوجوانان کمتر بود، موج اومیکرون این گروه سنی را بیشتر در معرض بیماری یا بستری قرار داده است.
از سوی دیگر در بیشتر کشورهای جهان، پس از بزرگسالان، اکنون نوبت به تزریق واکسن کرونا در نوجوانان و کودکان رسیده است، اما تحقیقات نشان میدهد تزریق واکسن کرونا مخصوصاً دز سوم یا دز بوستر در والدین به ایمنی بچهها در برابر بیماری کووید-19 هم کمک میکند.
این تحقیقات جدید نشان میدهد والدینی که دز سوم یا بوستر واکسنهای کووید-۱۹ خود را تزریق میکنند، ممکن است به محافظت از کودکان واکسینه نشده خود در برابر این بیماری کمک کنند.
برای اطلاع از مراکزی که دز سوم واکسن کرونا را تزریق میکنند به صفحه "مراکز تزریق واکسن اسپایکوژن" مراجعه کنید.
بر اساس مطالعهای جدید، با گذشت دو سال از همهگیری، محققان هنوز از اثرات طولانیمدت کووید که بین 31 تا 69 درصد از بیماران مبتلا به کووید را برای ماهها پس از بهبودی تحت تاثیر قرار داده است، شگفتزده هستند. این مطالعه نشان داده که 4 عامل در ایجاد کووید طولانیمدت موثر است. این موارد شامل دیابت نوع2، زیاد بودن قطعات ویروسی در گردش درون بدن، فعال شدن ویروسی به نام اپشتین بار و آنتیبادیِ خودی علیه ارگانهای بدن.
سازمان جهانی بهداشت تعریفی ارائه داده است که بر مبنای آن کووید طولانیمدت سه ماه بعد از شروع علائم کووید-19 شروع شده و حداقل دو ماه ادامه دارد.
این مطالعه جدید شامل دادههای 390 بیمار کووید-19 است که پس از تشخیص اولیه پیگیری شدهاند. برخلاف علائم معمول کووید، علائم طولانیمدت کووید میتواند ماهها طول بکشد که میتواند شامل از دست دادن حافظه، ناراحتی دستگاه گوارش، خستگی، از دست دادن بویایی، سرفه طولانیمدت و تنگی نفس باشد. حدود 37 درصد از بیماران در این مطالعه سه یا تعدادی بیشتر از این علائم را ماهها پس از عفونت گزارش کردند، حدود 24 درصد یک یا دو علامت را گزارش کردند.
بر اساس این مطالعه، اگر از قبل دیابت نوع دو دارید، ممکن است در معرض خطر ابتلای به کووید طولانیمدت باشید. البته محققان هشدار دادند که این احتمالاً تنها یکی از چندین وضعیت پزشکی موجود از قبل است که میتواند خطر ابتلای به کووید طولانیمدت را افزایش دهد.
مقدار زیادی از RNA (ماده ژنتیکی) ویروس کرونا که در اوایل بیماری در جریان خون افراد یافت میشود، میتواند به این معنی باشد که آنها بیشتر در معرض خطر ابتلای به کووید طولانیمدت هستند.
ویروس اپشتین بار میتواند باعث بیماری عفونی به نام مونونوکلئوز شود، اما معمولاً در بدن نهفته میماند. بر اساس این مطالعه، فعال شدن مجدد این ویروس، که مرکز کنترل بیماری آمریکا (CDC) آن را «یکی از شایعترین ویروسهای انسانی» مینامد، در زمان تشخیص کووید-19 با افزایش خطر ابتلای به کووید-19 طولانی مدت مرتبط است.
عامل دیگر آنتیبادیهای خاص به عنوان Autoantibody هستند که توسط سیستم ایمنی فرد ایجاد میشوند، اما برای حمله به بافت یا اندامهای خودی هدایت می شوند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، وجود میزان بیشتری از اتوآنتیبادیها در بدن میتواند نشاندهنده این باشد که فرد دارای سطوح پایینتری از آنتیبادیهای محافظ در برابر کووید است.
به گزارش nature محققان در اسرائیل گزارش میدهند که افرادی که هم عفونت کرونا داشتهاند و هم دوزهای واکسن فایزر را تزریق کردهاند، نسبت به افرادی که در هنگام ابتلا به کرونا واکسینه نشدهاند، کمتر ممکن است طیف وسیعی از علائم کووید طولانیمدت را گزارش کنند. یعنی، احتمال بروز علائم طولانیمدت در افراد واکسینه نسبت به افرادی که هرگز کرونا را نگرفته بودند، کمتر بوده است.
محققان شیوع هر یک از علائم را با وضعیت واکسیناسیون که خود افراد گزارش دادند، مقایسه کردند. شرکتکنندگان کاملاً واکسینه که کووید-19 نیز داشتند، نسبت به افراد واکسینه نشده، 54 درصد کمتر سردرد، 64 درصد کمتر خستگی و 68 درصد کمتر درد عضلانی را گزارش دادند.
اگرچه نتایج مطالعات بریتانیا و اسرائیل نشان میدهد که واکسیناسیون خطر ابتلا به کووید طولانی مدت را کاهش می دهد، اما به گفته ادلشتاین حتی افرادی که به طور کامل واکسینه شدهاند، هنوز در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. همچنین، هنوز مشخص نیست که آیا واکسیناسیون از افراد در برابر کووید طولانی ناشی از اومیکرون محافظت میکند.
اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در رابطه با ویروس کرونا، سویههای جدید آن مانند سویه دلتا، اومیکرون و دلتامیکرون هستید پیشنهاد میکنیم صفحه "از ویروس کرونا بیشتر بدانیم" را از دست ندهید، لازم به ذکر است که این صفحه با اطلاعات جدید به صورت مداوم به روز رسانی میشود.