اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید از شناخته شده‌ترین ترکیبات ضد آکنه هستند. این دو ماده که به طور گسترده در محصولات بدون نسخه ضد آکنه وجود دارند به بهبود آکنه خفیف کمک کرده و از جوش زدن در آینده پیشگیری می کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"، اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید به پاکسازی سلول های مرده پوست که می توانند موجب انسداد منافذ پوست و در نتیجه آکنه شود، کمک می کنند.

اسید سالیسیلیک بیشتر برای مقابله با جوش های سرسیاه و سرسفید مفید است. زمانی که به طور منظم استفاده شود، این ماده ممکن است به پیشگیری از بروز کومدون ها در آینده کمک کند.

از سوی دیگر، بنزوئیل پراکسید موثرترین ترکیب ضد آکنه بدون نسخه در دسترس است. این ماده اثر بهتری بر جوش های قرمز و حاوی چرک (پاسچول) دارد.

افزون بر پاکسازی چربی اضافه و سلول های مرده پوست، بنزوئیل پراکسید به از بین بردن باکتری های مسبب آکنه در زیر پوست نیز کمک می کند.

عوارض جانبی

اگرچه عوارض جانبی هر یک از این مواد متفاوت است، به طور کلی، هر دو محصول امن در نظر گرفته می شوند. همچنین، اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید به عنوان گزینه های بی خطر برای استفاده در زمان بارداری در نظر گرفته می شوند. اسید سالیسیلیک نباید توسط افرادی که به آسپرین آلرژی دارند، استفاده شود.

زمانی که برای نخستین بار از اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید استفاده می شود، این مواد ممکن است موجب خشکی و تحریک پوست شوند. واکنش های آلرژیک نیز نادر هستند، اما امکان مواجهه با آنها وجود دارد. در صورت شکل گیری تورم یا دشواری در تنفس باید کمک پزشکی فوری دریافت کنید.

اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک چربی های اضافه در منافذ پوست را خشک می کند. با این وجود، این ماده می تواند موجب خشک شدن بیش از حد چربی شده و خشکی غیرمعمول صورت را به همراه داشته باشد.

از دیگر عوارض جانبی بالقوه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- کهیر

- خارش

- پوسته پوسته شدن

- سوزش یا گزگز

بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید ممکن است گزینه ای بی خطر برای پوست های حساس نباشد. قدرت خشک کنندگی آن بیشتر از اسید سالیسیلیک است، از این رو، می تواند به تحریک شدیدتر پوست منجر شود.

اگر با هر یک از شرایط زیر مواجه هستید، پیش از استفاده از بنزوئیل پراکسید با پزشک خود صحبت کنید:

- اگزما

- درماتیت سبورئیک

- سوریازیس

بنزوئیل پراکسید ممکن است موجب لکه شدن مو و لباس شود، از این رو، با احتیاط از آن استفاده کنید و دست های خود را پس از استفاده به خوبی بشویید.

چگونه بهترین گزینه را انتخاب کنیم؟

محصولی که انتخاب می کنید به موارد زیر بستگی خواهد داشت:

نوع آکنه ای که به آن مبتلا هستید. اسید سالیسیلیک در مقابله با جوش های سرسیاه و سرسفید موثرتر عمل می کند. بنزوئیل پراکسید برای جوش های چرکی خفیف کارایی بیشتری دارد.

شدت جوش زدن. هر دو ماده برای موارد خفیف آکنه مناسب هستند و مشاهده اثر کامل آنها می تواند چند هفته طول بکشد.

سطح فعالیت شما. اگر در طول روز فردی فعالیت بدنی زیادی دارید، تعریق می تواند موجب سرایت بنزوئیل پراکسید به لباس و لک شدن آن شود. بر همین اساس، استفاده از محصولات حاوی این ترکیب تنها هنگام شب یا اسید سالیسیلیک به جای آن می تواند در نظر گرفته شود.

سلامت کلی پوست شما. اسید سالیسیلیک محصولی ملایم‌تر است و ممکن نیست شرایط پوست های حساس را به اندازه بنزوئیل پراکسید بدتر کند.

یک بیماری زمینه ای. اگرچه هر دو ماده به صورت بدون نسخه در دسترس هستند، این به معنای بی خطر بودن آنها برای همه نیست. اگر به یک بیماری پوستی زمینه ای مبتلا هستید با پزشک خود درباره استفاده از این مواد مشورت کنید. همچنین، اگر به بیماری کلیوی، دیابت یا بیماری کبد مبتلا هستید، پزشک خود را از این شرایط آگاه کنید.

نحوه استفاده

شما نباید از محصولات حاوی اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید در تمام مراحل روتین مراقبت از پوست خود استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر از پاک کننده حاوی اسید سالیسیلیک استفاده می کنید، تونر یا مرطوب کننده مورد استفاده شما نباید حاوی این ماده باشند.

استفاده از محصولات حاوی اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید در تمام مراحل روتین مراقبت از پوست می تواند خشکی بیش از حد پوست و تشدید آکنه را موجب شود.

همچنین، استفاده روزانه از کرم های ضد آفتاب اهمیت دارد. اگرچه اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید مانند رتینوئیدها و اسیدهای آلفا هیدروکسی موجب حساسیت پوست به نور خورشید نمی شوند، قرار گرفتن در معرض آفتاب بدون محافظت از پوست می تواند شدت آکنه را افزایش دهد. همچنین، این شرایط ممکن است خطر سرطان پوست و بروز زخم را افزایش دهد.

اسید سالیسیلیک

دوزهای موضعی برای کرم ها، شستشودهنده ها، قابض ها، و دیگر محصولات بدون نسخه به طور معمول حاوی غلظت بین 0.5 تا 5 درصد هستند.

اسید سالیسیلیک معمولا دو بار در روز، صبح و شب، استفاده می شود. از آنجایی که محصولی بسیار ملایم است، ممکن است برای یک درمان مختصر نیمروز نیز استفاده شود.

بنزوئیل پراکسید

برای استفاده از یک محصول حاوی بنزوئیل پراکسید بهتر است ابتدا نمونه هایی با غلظت 2.5 درصد را انتخاب کنید زیرا اثر خشک کنندگی و تحریک کنندگی کمتری دارند. پس از شش هفته و در صورت عدم مشاهده نتایج مطلوب، محصولاتی با غلظت 5 درصد را انتخاب کنید. بهتر است ابتدا یک شستشودهنده ملایم را انتخاب کرده و پس از عادت کردن پوست به بنزوئیل پراکسید، محصولات ژل مانند را انتخاب کنید.

اگر پس از شش هفته نتیجه خاصی مشاهده نشد، می توانید استفاده از محصولاتی با غلظت 10 درصد را مد نظر قرار دهید.

بنزوئیل پراکسید به طور معمول دو بار در روز استفاده می شود. اگر برای نخستین بار است که از بنزوئیل پراکسید استفاده می کنید، این کار را با استعمال یک بار در روز آغاز کنید و به تدریج دفعات استفاده را به دو بار در روز، صبح و شب، افزایش دهید.

اگر هنگام شب از یک محصول حاوی رتینوئید یا رتینول استفاده می کنید، بنزوئیل پراکسید را تنها صبح ها استفاده کنید. این اقدام از بروز تحریک و عوارض جانبی دیگر پیشگیری می کند.

آیا استفاده همزمان از هر دو ماده بی خطر است؟

برنامه درمان شما می تواند به طور همزمان شامل استفاده از اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید باشد. با این وجود، استفاده از هر دو محصول روی یک بخش مشابه از پوست حتی در زمان های مختلف روز می تواند خطر خشکی بیش از حد، قرمزی و پوسته پوسته شدن را افزایش دهد.

استفاده از هر دو ماده برای انواع مختلف آکنه رویکردی ایمن‌تر است. به عنوان مثال، اسید سالیسیلیک ممکن است برای یک روش همه جانبه درمان و پیشگیری از جوش زدن مناسب باشد، در شرایطی که بنزوئیل پراکسید ممکن است تنها برای درمان بخشی خاص استفاده شود.