پژوهش ها نشان داده اند که حداقل نیمی از افراد مبتلا به بی اختیاری ادراری درباره شرایط خود با پزشک صحبت نمی کنند. اما دلیلی برای خجالت و شرمندگی وجود ندارد. اگر به نشت ادرار از مثانه مبتلا هستید، قطعا در جهان تنها نیستید.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هاپکینز مدیسن"، نشت ادرار از مثانه یا بی اختیاری ادراری می تواند زنان و مردان در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه در سنین بالا شایعتر است.
بی اختیاری ادراری به روش های مختلف می تواند در زندگی روزانه انسان از انجام ورزش تا مسافرت، گردهمایی های اجتماعی و دیدارهای دوستانه تداخل ایجاد کند، از این رو، صحبت درباره این شرایط با یک فرد متخصص اقدامی مفید و ارزشمند است.
دو دلیل اصلی برای بی اختیاری ادراری وجود دارند:
اگر به این نوع از بی اختیاری ادراری مبتلا هستید، فعالیت هایی که فشار درون شکم را افزایش می دهند می توانند موجب نشت ادرار از طریق حلقه ماهیچه ای در مثانه شوند که درحالت عادی از خروج ادرار پیشگیری می کند. سرفه، عطسه، پرش و بلند کردن اجسام سنگین از جمله مواردی هستند که می توانند موجب نشت ادرار شوند.
زایمان، سیگار کشیدن یا اضافه وزن می توانند خطر بی اختیاری استرسی را برای زنان افزایش دهند. بی اختیاری استرسی در مردان نادر است و اغلب به واسطه درمان سرطان پروستات، مانند پرتو درمانی یا انجام عمل جراحی شکل می گیرد.
در این نوع از بی اختیاری ادراری، مغز، نخاع و مثانه فرد به درستی با یکدیگر کار نمی کنند تا امکان نگهداری و آزادسازی ادرار در زمان درست فراهم شود. مثانه شما ممکن است ناگهان و بدون هیچ هشداری خود را خالی کند. همچنین، ممکن است احساس نیاز مکرر به دفع ادرار در شما شکل بگیرد که این شرایط به نام مثانه بیش فعال شناخته می شود.
برخی بیماری ها مانند مولتیپل اسکلروزیس یا سکته مغزی که بر سیستم عصبی اثر می گذارند می توانند موجب این نوع از بی اختیاری ادراری شوند. بزرگ شدن پروستات در مردان ممکن است مقصر اصلی این نوع از بی اختیاری ادراری باشد. اما پزشکان در موارد بسیاری دلیل اصلی بروز بی اختیاری فوریتی را نمی دانند.
این امکان وجود دارد که یک فرد به طور همزمان به هر دو نوع بی اختیاری ادراری مبتلا باشد.
زمانی که برای بررسی شرایط بی اختیاری ادراری خود به پزشک مراجعه می کنید، وی کسب بیشترین میزان اطلاعات درباره موارد نشت از مثانه شما - چه زمانی رخ می دهند، چه میزان ادرار تخلیه می شود، و زمانی که نشت ادرار رخ می دهد، مشغول انجام چه کاری هستید - را در نظر دارد. در همین راستا می توانید اطلاعات مربوط به این که چه زمانی ادرار می کنید و چه زمانی نشت ادرار رخ می دهد را در یک دفتر ثبت کنید.
بدون در نظر گرفتن این که چه چیزی موجب نشت ادرار از مثانه شما شده است، خبر خوب این است که بسیاری از موارد قابل درمان یا بهبود قابل توجه هستند. از جمله راهبردهایی که می توانند در این زمینه به شما کمک کنند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
با پرهیز از برخی مواد غذایی، نوشیدنی ها و مواد تشکیل دهنده دیگر از جمله مواردی که در ادامه به آنها اشاره شده است، امکان کاهش یا قطع نشت ادرار از مثانه وجود دارد:
- الکل
- شیرین کننده های مصنوعی
- کافئین
- نوشیدنی های گازدار
- شکلات
- میوه های خانواده مرکبات و گوجه فرنگی ها
- شربت ذرت
- عسل
- غذاهای تند
پژوهش ها نشان داده اند زنان دارای اضافه وزن و چاق که وزن خود را کاهش دادند، موارد کمتر وقوع بی اختیاری ادراری را نیز گزارش کرده اند.
برخی تمرینات می توانند به کنترل بهتر مثانه کمک کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تمرینات کِگِل. طی انجام تمرینات کگل فرد به طور منظم ماهیچه های مشخص در لگن را برای مدتی منقبض و سپس رها می کند تا به تقویت آنها کمک شود. تقویت این ماهیچه ها می تواند به کاهش نشت ادرار از مثانه کمک کند.
تمرینات ناک. در این روش انقباض ماهیچه های لگن پیش یا طی رویدادهایی که فشار در بخش لگن را افزایش می دهند، مانند سرفه، عطسه یا دیگر فعالیت های محرک نشت ادرار، صورت می گیرد.
این روش ها نیازمند تمرین هستند و پزشک یا فیزیوتراپ شما می تواند راهنمایی های لازم را در چگونگی انجام درست آنها ارائه کند.
بر اساس نوع بی اختیاری ادراری که به آن مبتلا هستید، پزشک شما ممکن است یکی از روش های درمان زیر را توصیه کند:
داروهایی که به مثانه در نگهداری بیشتر، کاهش فوریت دفع ادرار و افزایش توانایی تخلیه خود کمک می کنند. همچنین پچ هایی برای مثانه های بیش فعال وجود دارند که به شل شدن ماهیچه های مثانه کمک می کنند.
تزریق بوتاکس در دیواره مثانه برای جلوگیری از ترشح یک ماده شیمیایی که انقباض های ماهیچه را موجب می شود.
تزریق ماده ای غلیظ اطراف مجرای پیشاب - لوله ای که ادرار را به خارج از بدن انتقال می دهد - برای کمک به عقب نگه داشتن ادرار و جلوگیری از نشت.
انجام عمل جراحی برای وارد کردن یک نوار توری به منظور اعمال فشار بر مجرای پیشاب و جلوگیری از نشت ادرار.