باکتری ها می توانند پروستات را عفونی سازند که می تواند به بروز التهاب منجر شود. این شرایط به نام پروستاتیت باکتریایی شناخته می شود و می تواند موجب درد شدید و بروز تغییرات در دفع ادرار شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، غده پروستات به اندازه یک گردو است. این اندام زیر مثانه قرار گرفته و یکی از ترکیبات مایع منی را تولید می کند. مجرای پیشاب، لوله ای که مثانه را به آلت تناسلی متصل می کند از پروستات عبور می کند و ادرار را انتقال می دهد.

انواع پروستاتیت (التهاب پروستات)

زمانی که دلیل یک عفونت است، دو نوع اصلی پروستاتیت وجود دارند:

پروستاتیت باکتریایی حاد

اگر فردی به یک عفونت حاد یا کوتاه مدت پروستات مبتلا باشد، علائم شدید بوده و به طور ناگهانی شکل می گیرند.

پروستاتیت اصطلاحی است که برای التهاب پروستات استفاده می شود. پروستاتیت حاد شایع نیست و دلیل آن همواره یک عفونت است.

عفونت نیازمند درمان فوریست زیرا می تواند موجب عوارض جدی شود.

پروستاتیت باکتریایی مزمن

پروستاتیت باکتریایی مزمن یا بلند مدت موجب علائمی می شود که طی چندین ماه ظاهر شده و از بین می روند.

اگر یک عفونت عامل التهاب باشد، این شرایط توسط به نام پروستاتیت باکتریایی مزمن شناخته می شود.

اگر دلیل دیگری در پس التهاب پروستات باشد، این شرایط به نام پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن شناخته می شود.

دلایل پروستاتیت چه چیزهای هستند؟

پروستاتیت حاد در نتیجه یک عفونت باکتریایی شکل می گیرد. اغلب، باکتری ها از ادرار به غده پروستات راه می یابند.

اگر آنتی بیوتیک ها در نابودی باکتری ها ناموفق باشند، پروستاتیت ممکن است عود کند یا حالت مزمن به خود بگیرد.

اگر فردی به یک عفونت باکتریایی مبتلا نباشد، پروستاتیت می تواند در نتیجه موارد زیر شکل بگیرد:

آسیب عصبی در قسمت پایینی دستگاه ادراری، پیرو عمل جراحی یا تروما

واکنش سیستم ایمنی به یک عفونت دستگاه ادراری پیشین

عوامل خطرآفرین

برخی افراد احتمال بیشتری دارد به عفونت های پروستات مبتلا شوند. از جمله عوامل خطرآفرین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- 50 ساله یا جوان‌تر بودن

- استفاده از یک کاتتر

- ابتلا به یک عفونت مثانه یا عفونت دستگاه ادراری

- سابقه ابتلا به پروستاتیت

- آسیب دیدگی های لگن

- عمل های جراحی شامل مجرای پیشاب یا پروستات

- ابتلا به HIV یا ایدز

علائم

نشانه ها و علائم پروستاتیت باکتریایی به این که حاد یا مزمن است، بستگی دارد.

پروستاتیت باکتریایی حاد

علائم به طور ناگهانی ظاهر می شوند و شدید هستند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ادرار با بوی ناخوشایند

- خون در ادرار یا مایع منی

- بدن درد

- درد سوزنده هنگام دفع ادرار

- دشواری در دفع ادرار

- تب یا لرز

- تکرر ادرار

- حالت تهوع

- نوکتوریا (دفع ادرار دو یا سه بار در شب)

- درد قسمت پایینی شکم یا کمر

- استفراغ

پروستاتیت باکتریایی حاد نیازمند توجه پزشکی فوری است.

پروستاتیت باکتریایی مزمن

علائم این شرایط ممکن است از شدت خفیف تا متوسط برخوردار باشند و به تدریج شکل گرفته یا طی چندین ماه ظاهر شده و از بین بروند.

در صورت تداوم علائم برای حداقل سه ماه، این شرایط به عنوان پروستاتیت باکتریایی مزمن در نظر گرفته می شود و از جمله این علائم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- نیاز فوری به دفع ادرار

- درد مثانه

- درد سوزنده هنگام دفع ادرار

- دشواری در دفع ادرار

- تکرر ادرار

- درد در قسمت پایینی شکم، کمر یا کشاله ران

- درد در بیضه ها یا آلت تناسلی

- انزال دردناک

- یک عفونت دستگاه ادراری

تشخیص

برای تشخیص عفونت پروستات پزشک ممکن است موارد زیر را مد نظر قرار دهد:

- دریافت سابقه پزشکی

- پرسش درباره علائم

- انجام معاینه جسمانی

پزشک ممکن است یک یا چند مورد زیر را نیز تجویز کند:

- آزمایش خون برای بررسی نشانه های عفونت یا مشکلی دیگر

- تجزیه و تحلیل مایع منی برای بررسی نشانه های عفونت

- آزمایش های تصویربرداری برای بررسی انسداد یا مسائل دیگر در دستگاه ادراری یا پروستات

- ماساژ پروستات، که شامل ماساژ پروستات و بررسی ترشح برای ناهنجاری ها می شود

- نمونه برداری که شامل برداشتن مقداری بافت از پروستات و آزمایش آن زیر میکروسکوپ می شود

این آزمایش ها می توانند تشخیص پروستاتیت را تایید کرده و احتمال شرایط دیگر مانند سرطان را رد کنند.

نتیاج آزمایش ها به تعیین بهترین روش درمان نیز کمک خواهند کرد.

گزینه های درمان

درمان های پزشکی و طبیعی می توانند به افراد مبتلا به پروستاتیت کمک کنند.

دارو

از داروهایی که برای درمان پروستاتیت استفاده می شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- آنتی بیوتیک ها

- مسدودکننده های آلفا

- داروهای ضد التهاب

برای تسکین درد و التهاب برخی افراد ممکن است داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تجویز شود.

عمل جراحی

درمان پروستاتیت ممکن است نیازمند انجام عمل جراحی باشد، اگرچه گزینه ای رایج نیست.

جراح می تواند با رفع انسدادها یا برداشتن بافت زخمی از مثانه به بهبود جریان ادرار و کاهش علائم پروستاتیت کمک کند.

درمان های طبیعی

درمان های خانگی نیز می توانند به تسکین علائم پروستاتیت کمک کنند، اما به طور معمول نمی توانند موجب نابودی باکتری ها در مثانه شوند. به طور معمول، درمان پزشکی ضروری است.

درمان های خانگی شامل موارد زیر می شوند:

- نوشیدن آب فراوان برای کمک به دفع باکتری ها از بدن

- پرهیز از محرک های مثانه مانند الکل، کافئین، و غذای تند

- نشستن در وان آب گرم

- پرهیز از فعالیت هایی که پروستات را تحریک می کنند، از جمله دوچرخه سواری، اسب سواری، و هر چیزی که شامل نشستن طولانی مدت می شود

- انجام تمرینات کیگل برای تمرین دادن مثانه

برخی افراد نیز تسکین علائم با کمک درمان های جایگزین زیر را تجربه کرده اند:

- طب سوزنی

- بیوفیدبک یا بازخورد زیستی

- مکمل های گیاهی مانند چچم و عصاره نخل اره ای