در شرایطی که لخته های خون شایع نیستند، اما یک وضعیت پزشکی بسیار جدی محسوب می شوند. مطالعه ای جدید نشان می دهد که اندازه قد ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لخته های خون قرار دهد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، هنگامی که موضوع لخته های خون مطرح می شود، جای نگرانی برای بیشتر مردم وجود ندارد. از هر 4,500 نفر که در مسافت های طولانی سفر می کنند، یک نفر دچار لخته خون می شود. به طور کلی، یک تا دو نفر در هر 1,000 نفر به واسطه عوامل خطرآفرین ژنتیکی، مانند یک اختلال عامل لخته شدن خون یا عوامل خطرآفرین قابل تغییر مانند چاقی، دیابت، و درمان جایگزینی هورمون دچار لخته خون می شوند. اکنون دانشمندان متوجه شده اند که بیماران بلند قد نیز می توانند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لخته خون قرار داشته باشند.

نتایج این مطالعه به خطر بیشتر اشاره دارد، در شرایطی که مطالعات دیگر نتایجی متفاوت را نشان داده، و از این رو اگر قد بلند هستید نباید به طور کامل امید خود را از دست بدهید. با این وجود، دانشمندان و پزشکان هنگام معاینه بیماران خود عامل قد را هرچه بیشتر مد نظر قرار می دهند.

از دیدگاه آناتومیک، این منطقی است. هرچه پاهای شما بلندتر باشد، خون باید مسافت بیشتری را طی کند تا به ناحیه شکم رسیده و در نهایت به قلب و ریه ها بازگردد تا دوباره اکسیژن به آن تزریق شود.

فاصله بیشتر بین پاها و قلب و ریه ها به معنای افزایش خطر کند شدن جریان خون، تجمع، و لخته شدن آن است. عدم تحرک، دیابت، چاقی، یا دیگر عوامل خطرآفرین ژنتیکی می توانند شرایط را هرچه بیشتر وخیم‌تر سازند.

چگونه از شکل گیری لخته خون آگاه شویم؟

نشانه ها و علائم ساده ای وجود دارند که توجه به آنها می تواند به شناسایی لخته های خون کمک کند.

نخست، به اندام های انتهایی مانند دست ها و پاها توجه داشته باشید. به دنبال تورم، قرمزی، گرما، یا حساسیت به لمس در پاها و پشت ساق ها باشید. لخته شدن خون می تواند در دست ها نیز رخ دهد. اگر به ناگاه با درد در ناحیه سینه، تنگی نفس، احساس غش، یا ضربان سریع قلب مواجه شده اید، اینها می توانند نشانه ای از ورود لخته خون به ریه ها باشند. در صورت مشاهده نشانه های لخته خون باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

چگونه از شکل گیری لخته خون پیشگیری کنیم؟

به جای درمان لخته خون، گزینه بهتر پیشگیری از شکل گیری آن است. شما می توانید با رسیدگی به عوامل خطرآفرین قابل تغییر که شامل درمان جایگزینی هورمون، کنترل بارداری، چاقی، کم تحرکی، یا دیابت می شوند، کار خود را آغاز کنید. اگر به تازگی با شکستگی استخوان مواجه شده اید یا یک عمل جراحی را پشت سر گذاشته اید، هرچه بیشتر باید مراقب باشید.

زمانی که بیشتر عوامل خطرآفرین دیگر یا همه آنها را زیر کنترل گرفتید، می توانید یک رویکرد سالم در زندگی خود را برای پیشگیری از شکل گیری لخته های خون مد نظر قرار دهید. راهکارهای زیر می توانند به شما در این زمینه کمک کنند:

در حال حرکت و فعالیت باشید. فعالیت بدنی نه تنها به پیشگیری از شکل گیری لخته های خون کمک می کند، بلکه در کاهش استرس و خطر ابتلا به بیماری های مختلف نیز موثر است. این یک قاعده کلی سلامت است که مردم هرچه بیشتر باید به آن توجه داشته باشند. حتی اگر خود را فردی فعال می دانید، به خاطر داشته باشید که همه ما دوره های بی تحرکی را هنگام سفر در مسافت های طولانی یا نشستن روزانه پشت میز کار تجربه می کنیم.

پاهای خود را در حالت جمع شده نگه ندارید. هنگامی که در حالت چهار زانو قرار می گیرید، روی رگ های خونی در پشت زانوها فشار وارد می شود. فشار وارده بر جریان خون اثر منفی گذاشته و تجمع خون می تواند به شکل گیری لخته منجر شود.

از جوراب واریس استفاده کنید. این جوراب های بلند از تجمع خون در قسمت پایینی پاها جلوگیری کرده، از شکل گیری اولسرها پیشگیری می کنند و به تسکین نشانه های ایجاد شده توسط سیاهرگ های واریسی کمک می کنند.

از قرار دادن بالش زیر زانوهای خود پرهیز کنید. همانند چهار زانو نشستن، قرار دادن بالش زیر زانوها می تواند رگ های خونی در پشت زانوها را فشرده سازد، که می تواند به تجمع خون و شکل گیری لخته منجر شود.