عصر ایران

مجاهدی محبوب و قهرمانی بزرگ بود و مورد احترام افراد زیادی قرار داشت؛ خیلی‌ها از او حرف‌شنوی و با تمام وجود دوستش داشتند، قبولش داشتند؛ برای همین هم به او « آمر صاحب» می‌گفتند. این علاقه به او به قدری زیاد است که دوستدارانش هنوز هم که هنوز است وقتی می‌خواهند از او نام ببرند؛ اشک، هوای چشمانشان را بارانی می‌کند؛ بغض گلویشان را می‌گیرد و با دلتنگی‌ای که در صدایشان هویداست،‌می‌گویند: «او به درد افغانستان می‌خورد؛‌اما حیف که نگذاشتند بماند...»

نکته جالب دیگر آنکه اگر در تهران، خانه‌هایی که در ارتفاعات و دامنه کوه قرار دارند، بیشتر متعلق به قشر مرفه‌ جامعه‌‌اند، در کابل، برعکس است! چرا که کوه‌ها پذیرای خانه مهاجران فقیری است که سالها قبل برای داشتن زندگی بهتر به کابل آمده‌اند.