چای سبز سالم تر است یا چای سیاه؟ فواید و تفاوت آن ها چیست؟

تمایز اولیه بین چای سبز و سیاه در میزان اکسیداسیون آنها در طول فرآوری نهفته است. اکسیداسیون یک واکنش شیمیایی است که زمانی رخ می دهد که برگ های گیاه در معرض هوا قرار می گیرند و باعث تغییر رنگ و ایجاد طعم های متمایز می شوند.

چای سیاه یک دوره طولانی اکسیداسیون را پشت سر می گذارد، در حالی که چای سبز به طور خاص برای جلوگیری از این فرآیند به طور کامل پردازش می شود.

به گزارش زندگی سبز، برای تولید چای سیاه، برگهای تازه برداشت شده ابتدا در معرض غلتاندن یا له شدن قرار می گیرند تا سلول های آنها باز شود و آنزیم هایی آزاد شوند که به شروع فرآیند اکسیداتیو کمک می کنند.

پس از این مرحله، برگ‌ها در معرض هوا قرار می‌گیرند و به آنها اجازه می‌دهد تا تغییرات شیمیایی بیشتری را تجربه کنند. در نتیجه این دگرگونی ها، چای سیاه رنگ قهوه ای تیره و طعم قوی خود را ایجاد می کند که اغلب با نت های کارامل یا مالت همراه است.

از سوی دیگر، چای سبز مسیر فرآوری کاملا متفاوتی را دنبال می کند تا خواص اصلی خود را حفظ کند و تازگی خود را حفظ کند. برگ‌های چای سبز به‌جای قرار گرفتن در معرض هوا، بلافاصله پس از برداشت سریعاً – معمولاً از طریق پخت در ماهیتابه، بخارپز یا برشته کردن – گرم می‌شوند.

این درمان به طور موثری اکسیداسیون را مهار می کند و باعث ایجاد رنگ روشن تر و طعم لطیف تر در مقایسه با چای سیاه می شود.

با توجه به علاقه روزافزون به درک مزایای سلامتی چای سبز و سیاه، مطالعات متعددی بر روی این نوشیدنی ها انجام شده است. تحقیقات نشان داده است که هر دو چای دارای خواص آنتی اکسیدانی مختلفی هستند که می تواند به محافظت از بدن در برابر رادیکال های آزاد و کاهش التهاب کمک کند.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که ترکیبات زیست فعال خاص مسئول این فواید ممکن است بین دو نوع چای متفاوت باشد. چای سبز حاوی سطوح بالاتری از اپی گالوکاتچین گالات (EGCG)، یک آنتی اکسیدان قوی با اثرات ضد سرطانی بالقوه است، در حالی که چای سیاه غنی تر از تیافلاوین ها و تآروبیگین ها است، ترکیباتی که ممکن است به بهبود سلامت قلب کمک کند.

فواید مشترک چای سبز و سیاه

در حالی که چای سبز و سیاه متفاوت هستند، ممکن است برخی از فواید سلامتی یکسانی را داشته باشند.

۱. می توانند از قلب شما محافظت کند

چای سبز و سیاه دارای فواید متعددی برای سلامتی هستند، به ویژه از نظر محافظت از قلب. هر دو نوع چای منابع غنی از آنتی اکسیدان ها هستند، به ویژه پلی فنول ها که شامل فلاونوئیدهایی مانند اپی گالوکاتچین-۳-گالات (EGCG) که به وفور در چای سبز و تافلاوین موجود در چای سیاه یافت می شود.

اعتقاد بر این است که فلاونوئیدهای موجود در این چای ها مسئول اثر محافظتی آنها بر سلامت قلب و عروق هستند. مطالعه ای که بر روی حیوانات انجام شد نشان داد که چای سبز و سیاه هر دو اثر مشابهی در جلوگیری از تشکیل پلاک در عروق خونی تا ۶۸ درصد در بالاترین دوز و همچنین کاهش سطح کلسترول LDL (بد) و تری گلیسیرید دارند.

علاوه بر این، دو بررسی که چندین مطالعه را ارزیابی کردند، نشان دادند که مصرف چای سبز و سیاه می‌تواند منجر به کاهش فشار خون شود.

مصرف چای سبز، به ویژه ۱ تا ۳ فنجان در روز، با کاهش خطر حمله قلبی تا ۱۹ درصد و سکته مغزی تا ۳۶ درصد در مقایسه با افرادی که کمتر از یک فنجان در روز مصرف می‌کنند، مرتبط است. به طور مشابه، نوشیدن حداقل سه فنجان چای سیاه می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا ۱۱ درصد کاهش دهد .

در نتیجه، هر دو چای سبز و سیاه دارای آنتی اکسیدان های قوی هستند که می تواند به طور قابل توجهی به محافظت از سلامت قلب و عروق شما کمک کند.

با گنجاندن این نوشیدنی ها در برنامه روزانه خود، ممکن است مزایای بالقوه ای مانند کاهش فشار خون، کاهش سطح کلسترول LDL و کاهش خطر حمله قلبی یا سکته را تجربه کنید.

۲. می توانند عملکرد مغز را تقویت کند

چای سبز و سیاه هر دو حاوی کافئین هستند که با مسدود کردن آدنوزین، یک انتقال دهنده عصبی بازدارنده، سیستم عصبی را تحریک می کند. این منجر به افزایش هوشیاری، بهبود خلق و خو، بهبود هوشیاری، زمان واکنش و یادآوری کوتاه مدت می شود.

با این حال، چای سبز محتوای کافئین کمتری در مقایسه با چای سیاه دارد – حدود ۳۵ میلی گرم در هر فنجان (۲۳۰ میلی لیتر) در مقابل ۳۹ تا ۱۰۹ میلی گرم برای همان وعده چای سیاه.

علاوه بر این، هر دو چای سبز و سیاه حاوی ال تیانین (L-theanine) هستند، اسید آمینه ای که در قهوه یافت نمی شود. ال تیانین از سد خونی مغزی عبور می کند و باعث آزاد شدن گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) می شود، یک انتقال دهنده عصبی که حالتی آرام اما هوشیار را القا می کند.

علاوه بر این، ترشح هورمون های تقویت کننده خلق و خو مانند دوپامین و سروتونین را ترویج می کند.

اعتقاد بر این است که ال تیانین اثرات کافئین را متعادل می کند. هنگامی که آنها با هم مصرف می شوند، ممکن است اثر هم افزایی ایجاد کنند، همانطور که در یک مطالعه نشان داده شد که در آن افرادی که هم ال تیانین و هم کافئین مصرف می کردند در مقایسه با زمانی که هر یک به تنهایی استفاده می شد توجه بهتری نشان دادند.

به طور کلی، چای سبز و سیاه جایگزین های خوبی برای کسانی هستند که به دنبال بهبود خلق و خوی بدون بی قراری مرتبط با مصرف قهوه هستند.

چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان قوی EGCG است

چای سبز منبع مهمی از اپی گالوکاتچین-۳-گالات (EGCG)، یک آنتی اکسیدان قوی است که به طور گسترده برای فواید بالقوه آن برای سلامتی مورد مطالعه قرار گرفته است.

علاوه بر EGCG، چای سبز حاوی پلی فنول های دیگری مانند کاتچین و اسید گالیک نیز می باشد. با این حال، EGCG قوی ترین این ترکیبات در نظر گرفته می شود و احتمالاً مسئول بسیاری از مزایای سلامتی منتسب به چای سبز است.

در اینجا لیستی از مزایای احتمالی EGCG در چای سبز آورده شده است:

• سرطان: تعدادی از مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که EGCG می تواند از تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری کرده و باعث القای آپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلولی در این سلول ها شود. این امر محققین را بر آن داشته تا بررسی کنند که آیا EGCG می تواند یک درمان موثر برای انواع مختلف سرطان باشد .
• بیماری آلزایمر: EGCG ممکن است اثر محافظتی بر سلامت مغز نیز داشته باشد. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که این ترکیب ممکن است اثرات مضر پلاک‌های آمیلوئید را که رسوبات موجود در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر هستند، کاهش دهد .
• ضد خستگی: نشان داده شده است که EGCG دارای مزایای ضد خستگی است. مطالعه‌ای روی موش‌ها نشان داد که آنهایی که نوشیدنی حاوی EGCG مصرف می‌کردند در مقایسه با گروه کنترل قبل از اینکه دچار خستگی شوند، می‌توانستند برای مدت طولانی‌تری شنا کنند .
• محافظت از کبد: اثرات بالقوه محافظ کبد چای سبز نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیقات نشان داده است که EGCG می‌تواند رشد کبد چرب را در موش‌هایی که از رژیم غذایی پرچرب تغذیه می‌کنند، کاهش دهد، که نشان‌دهنده مزایای احتمالی برای افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری است.
• ضد میکروبی: EGCG همچنین ممکن است خواص ضد میکروبی از خود نشان دهد. مشخص شده است که این آنتی اکسیدان به دیواره های سلولی باکتری آسیب می رساند و به طور بالقوه انتقال ویروس های خاص را کاهش می دهد .
• آرام بخشی: ممکن است با گیرنده های مغز شما تعامل داشته باشد تا اثر آرام بخشی بر بدن شما اعمال کند .

در حالی که بیشتر تحقیقات روی EGCG با استفاده از مدل‌های آزمایشگاهی یا حیوانی انجام شده است، این یافته‌ها شواهد حکایتی طولانی‌مدت در مورد فواید سلامتی مصرف چای سبز را تایید می‌کنند.

همانطور که تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام می شود، تعیین اینکه آیا می توان این مزایای بالقوه را در مطالعات انسانی تکرار کرد و چگونه ممکن است به رفاه کلی کمک کند، مهم خواهد بود.

چای سیاه حاوی تیافلاوین های مفید است

تیافلاوین ها گروه منحصر به فردی از ترکیبات پلی فنلی هستند که منحصراً در چای سیاه یافت می شوند و ۳ تا ۶ درصد از کل پلی فنول های موجود در این نوع چای را تشکیل می دهند.

این فلاونوئیدها در طی فرآیند اکسیداسیون مربوط به تهیه چای سیاه تولید می شوند. تیافلاوین ها دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی هستند که به انواع مزایای بالقوه سلامت کمک می کند.

یکی از این مزایا توانایی آنها در محافظت از سلول های چربی در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد است که در غیر این صورت می تواند منجر به زوال سلولی و بیماری شود . تافلاوین ها همچنین ممکن است از تولید طبیعی آنتی اکسیدان ها در بدن حمایت کنند و سلامت کلی را بیشتر تقویت کنند.

علاوه بر این، این ترکیبات برای محافظت از قلب و عروق خونی یافت شده است. در مطالعه‌ای که روی حیوانات انجام شد، نشان داده شد که تیافلاوین‌ها می‌توانند خطر تشکیل پلاک در رگ‌های خونی را با کاهش التهاب و افزایش دسترسی به اکسید نیتریک کاهش دهند.

اکسید نیتریک نقش مهمی در کمک به گشاد شدن رگ های خونی دارد که می تواند به سلامت قلب و عروق کمک کند.

علاوه بر این، تافلاوین ها به طور موثر سطح کلسترول و قند خون را کاهش می دهند. آنها حتی ممکن است باعث تجزیه چربی شوند و آنها را به یک کمک بالقوه در مدیریت چاقی تبدیل کنند.

در مقایسه با سایر پلی فنول های موجود در چای سبز، تافلاوین ها ظرفیت آنتی اکسیدانی مشابهی از خود نشان می دهند که اهمیت آنها را به عنوان ترکیبات زیست فعال با مزایای سلامتی امیدوارکننده نشان می دهد.

چای سبز باید نوشید یا چای سیاه؟

مصرف چای سبز و سیاه به دلیل مزایای بالقوه سلامتی آنها، به ویژه در رابطه با عملکرد عروق خونی و خواص آنتی اکسیدانی، به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته است.

در حالی که این دو نوع چای از برخی جنبه ها شباهت هایی دارند، اما از نظر ترکیب پلی فنل نیز تفاوت هایی را نشان می دهند. علیرغم این تغییرات، تحقیقات نشان می دهد که چای سبز و چای سیاه ممکن است مزایای قابل مقایسه ای برای سلامت قلب و عروق داشته باشند.

در مورد آنتی اکسیدان ها، بیشتر مطالعات نشان می دهد که چای سبز دارای خواص قوی تری نسبت به چای سیاه است. با این حال، یک مطالعه خاص تفاوت قابل توجهی در ظرفیت آنتی اکسیدانی این دو چای پیدا نکرد .

توجه به این نکته مهم است که هر دو نوع چای حاوی کافئین هستند و چای سیاه معمولاً سطوح بالاتری دارد. با این وجود، چای سبز حاوی ال تیانین بیشتری است، اسید آمینه ای که می تواند اثرات کافئین را متعادل کند و احساس آرامش را تقویت کند.

برای افرادی که به کافئین حساس هستند، چای سبز ممکن است به دلیل محتوای کلی کافئین پایین آن یک انتخاب ارجح باشد. با این حال، برای کسانی که به دنبال افزایش کافئین ملایم‌تری نسبت به قهوه هستند، چای سیاه می‌تواند به عنوان یک گزینه جایگزین باشد.

مهم است که به خاطر داشته باشید که هم چای سبز و هم چای سیاه حاوی تانن هستند که می تواند در جذب برخی مواد معدنی اختلال ایجاد کند. در نتیجه، ممکن است مصرف این نوع چای بین وعده های غذایی برای به حداکثر رساندن فواید سلامتی آنها مفید باشد.

کلام پایانی

• چای سبز و سیاه دو نوع چای محبوب هستند که فواید سلامتی متعددی برای قلب و مغز دارند. علیرغم برخی تفاوت ها در ترکیب آنها، هر دو آنتی اکسیدان هایی را ارائه می دهند که به محافظت از بدن در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کند. در حالی که چای سبز به داشتن آنتی اکسیدان های قوی تری نسبت به چای سیاه، مانند اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) شناخته شده است، فواید کلی سلامتی این دو چای کاملاً مشابه است.
• علاوه بر خواص آنتی اکسیدانی، چای سبز و سیاه هر دو حاوی کافئین و ال تیانین هستند که به طیف وسیعی از اثرات بر فیزیولوژی انسان کمک می کند. کافئین به دلیل اثر محرک خود شناخته شده است، در حالی که ال تیانین بدون ایجاد خواب‌آلودگی، احساس آرامش و آرامش را ایجاد می‌کند. این ترکیب منحصربه‌فرد تعادل بهینه‌ای را بین هوشیاری ذهنی و آرامش ایجاد می‌کند و چای سبز و چای سیاه را در میان افرادی که به دنبال افزایش عملکرد شناختی و رفاه کلی خود هستند، محبوب می‌کند.
• در حالی که برخی از مطالعات نشان می دهد که چای سبز ممکن است به دلیل غلظت بالای EGCG و سایر آنتی اکسیدان ها، فواید سلامتی کمی قوی تری نسبت به چای سیاه داشته باشد، شواهد یک نوع را بر دیگری ترجیح نمی دهند. به طور کلی، چای سبز و سیاه هر دو مکمل عالی برای یک رژیم غذایی سالم در نظر گرفته می شوند که فواید بالقوه متعددی برای سلامت قلب و عروق و شناختی دارند.

تماشاخانه

پایان تک تازی گوگل / تصمیمات دادگستری آمریکا چه بلایی سر گوگل می‌آورد (فیلم)

قسمت سوم : از کشف نوشیدنی‌های تند رومی‌ها تا قدیمی‌ترین طلسم‌ها در دانمارک (فیلم)

فیلم های دیگر