عصرایران؛ مصطفی داننده- آقای نمکی وزیر بهداشت که همچون یادداشتهای قبلی مینویسم که سختترین دوران یک وزیر در تاریخ کشور را تجربه میکند، منتقدان عملکرد خود و تیم وزارت بهداشت را به باد انتقاد گرفته است.
کاش آقای وزیر به این نکته توجه میکرد، کسانی که از وزارت تخت امر او و ستاد ملی مقابله با کرونا انتقاد میکنند، تنها یک هدف دارند و آنهم سلامت جامعه است.
ما شاید تخصصی در زمینه پزشکی نداشته باشیم اما دو چشم بینا داریم که به راحتی با آن شرایط جامعه را میبینیم. ما میبینیم که میزان رعایت پروتکلهای بهداشتی به پایینترین حد خود رسیده است. ما میبینیم که پیک پنجم کرونا پشت در است و به زودی تمام کشور قرمز میشود. ما میبینیم که مردم در صف واکسن هستند و هیچ اتفاقی نمیافتد. ما میبینیم آنهایی که دستشان به دهانشان میرسد، راهی کشورهای خارجی میشوند تا واکسن بزنند.
ما اینها را میبینیم و قلم به دست میگیریم و از شما و تیم همراه شما انتقاد میکنیم. البته بماند که فحش هم میشنویم.
کسی در این کشور خون شهدای سلامت را پایمال نکرده بلکه آنهایی که مینویسند یا حرفی میزنند، تنها نگران سلامت خود، خانواده و هموطنانشان هستند.
در ماجرای پیک چهارم، کسی به حرف شما گوش نکرد و متاسفانه اتفاقی که نباید میافتاد، افتاد. در همان زمان نوشتم که آقای وزیر اگر کسی به حرف شما گوش نمیدهد، نمانید و بروید. شاید این رفتن شما به وزیر بعدی کمک کند که مقامات بالا دستی به حرفهای کارشناسی او گوش کنند.
آقای وزیر احتیاجی نیست مُهر نامههای محرمانه را بردارید. به رئیس دفتر خود بگویید که از سخنانتان در مورد واکسن و مدیریت کرونا پرینت بگیرند تا متوجه شوید در این مدت چقدر حرف زدید و چقدر عمل نکردید.
مردم این وعدهها را میبینند و به این نتیجه میرسند که یک جای کار میلنگد. جدیدا گفتهاید که «همین الان که عدهای در سیستان و بلوچستان بلوا میکنند، حداقل ۳۰۰ تا ۴۰۰ تخت خالی در سیستان و بلوچستان داریم.» این حرف یعنی نمیخواهید بشنوید و تنها دوست دارید، با منتقدان خود کل کل کنید.
بماند که نماینده چابهار خطاب به وزیر گفته است:« آیا اینکه حتی یک بخش عفونی در این پهنه وجود ندارد بلواست؟ آیا اینکه فقط یک متخصص عفونی داریم بلواست؟ آیا صف افرادی که پشت در بیمارستانها منتظر یک تخت خالی هستند بلواست؟ نه هیچکدام بلوا نیست واقعیت است.»
مردم وضعیت ایران را میبینند و دهانشان از برخی حرفهای شما باز میماند. کدام حرفها؟ صادرات واکسن و انتقال تجربه مدیریت به جهان.
میدانیم مدیریت این داستان بسیار سخت است اما به ما و مردم حق بدهید که نگران سلامت خودمان و خانوادهمان باشیم و نگران تصمیمات شما و مقامهای بالا دستی.
مردمی که درگیر گرانی، تورم و طی روزهای اخیر بی برقی هستند، حق ندارند دغدغه سلامت خود را داشته باشند؟ اگر نبود همین فشارهای افکار عمومی معلوم نبود که وضعیت کشور به کجا میرسید و داستان واکسنها به کجا ختم میشد.
اون شوهای ساخت 7 واکسن ، واکسن شدن ؟!
در رده چندم جهان هستیم ؟!
نسبت به افغانستان و عراق کجا هستیم ؟!
مشکل جای دیگری است دنبال متهم نگردید