افتتاح یک کسبوکار کوچک همیشه با چالش شروع و ادامه دادن همراه است. این چالشها در دوره شیوع ویروس کرونا و اجبار مردم به ماندن در خانه فزونی یافت و همچنان نیز پابرجاست.
کارآفرینانی که به تازگی خدمات جدیدی مانند تحویل بار، نظافت منزل، کلاسهای تناسب اندام در منزل و سایر شغلهای خدماتی را راهاندازی کردهاند امروز بیشتر از آنچه تصور میکردند موفق شدهاند و حالا مشتریان زیادی دارند. برخی از کارآفرینان نیز در دوره همهگیری کرونا به اجبار از روشهای خلاقانه دیگری برای عرضه کسبوکار خود استفاده کردند.
طی یک سال گذشته مشاغل جدیدی شکل گرفتهاند که با استقبال خوبی نیز مواجه شدهاند. در این بین خدمات خانه، رستورانها و مشاغل غذایی بیشترین استقبال و رشد را دیدهاند.
در ادامه داستان سه نفر از این صاحبان مشاغل جدید را مرور میکنیم. آنها چگونگی شروع این حرکت کارآفرینانه طی همهگیری کرونا و نحوه مواجهه خودشان با چالشها را برای ما توضیح میدهند.
شانون راو، معلم سابق پیشدبستان، پیش از شیوع ویروس کرونا دنبال جایی بود تا سگش را برای بازی به آنجا ببرد. او در این جستوجو به نتیجهای نرسید و همین موضوع باعث شد تا به همراه همسرش تصمیم به بازگشایی چنین فضایی بگیرد.
شانون راو در این باره میگوید: «ما شغلی میخواستیم که علاوه بر کسب درآمد از آن لذت هم ببریم. بنابراین در کنار محل بازی سگها، یک محل استراحت و وقتگذرانی برای بزرگسالان نیز افتتاح کردیم تا صاحبان سگها در این زمان استراحت کنند و بتوانند در آرامش با یکدیگر معاشرت کنند.»
او در ادامه به گسترش ویروس کرونا در جهان اشاره میکند و توضیح میدهد: «با خالی شدن دفاتر کار و دورکاری به دلیل شیوع ویروس کرونا بسیاری افراد نیازی نداشتند که سگهای خود را برای مراقبت به ما بسپارند و این کمی ما را نگران کرد. اما ما با اضافه کردن بخشهای سرگرمی و آموزشی برای سگها توانستیم باغ مارتا را حفظ کنیم.»
او میگوید: «ما فکر کردیم درست است که سگها امروز با صاحبان خودشان بیشتر در ارتباط هستند، اما مزیت همراه بودن با سگهای دیگر را از دست دادهاند. این اتفاق باعث بروز اضطراب در بعضی از سگها شد و همین هم کسبوکار ما را در دوره شیوع کرونا رونق بخشید.»
در جوامع کوچک محلی، تنها منبع خرید آنلاین سایتهای شناختهشدهای مانند والمارت یا آمازون هستند. کیلی اسپارکس دستیار پزشک سابق و مادر خانهدار فعلی میخواست به زنان جامعه خود پیشنهاد دهد که انتخابهای متفاوتی داشته باشند. مثل یک بوتیک محلی که مردم بتوانند از آنجا هدیه بخرند یا با یک تلفن سفارش خود را تهیه کنند.
اسپارکس در این باره توضیح میدهد: «پس از سالها رویابافی درباره این کار، یک روز همسرم پاکتی به من داد که در آن تعدادی هدیه بود به همراه مدرکی برای راهاندازی بوتیک و به من گفت، تو باید این کار را انجام بدهی. او به من برای انجام این کار اعتماد داشت و میدانست که دلم برای تعامل با مردم تنگ شده است.»
کیلی اسپارکس به همراه همسرش یک ساختمان را در اختیار گرفتند و شروع به مرمت آن کردند. آنها در همین حین برای یک افتتاحیه بزرگ نیز برنامهریزی کردند، اما ویروس کرونا شرایط را تغییر داد.
اسپارکس بازگو میکند: «من عاشق مهمانی هستم، اما به خاطر همهگیری کرونا مهمانی لغو شد و ما مجبور شدیم در سکوت کامل فروشگاه را افتتاح کنیم.»
ایده اصلی اسپارکس این بود که یک بوتیک به سبک قدیمی داشته باشد، اما با توجه به وضعیت پیشآمده و تعطیلی تمام مراکز فروش او به سرعت متوجه شد که باید در ایده خودش تجدید نظر کند. اسپارکس بودجهای برای راهاندازی وبسایت نداشت. با وجود این، به سرعت برای این مشکل نیز راهی پیدا کرد. او شروع به تبلیغات دهان به دهان کرد و با ایده تحویل رایگان کالا توانست از تعطیلی اجباری مشاغل بهره ببرد و به کسبوکار خود رونق ببخشد.
دسترسی مردم به واکسن کرونا اوضاع را بهبود بخشیده است و کمکم زندگی در حال عادی شدن است. در این میان اسپارکس هم میتواند ایده اولیه خودش را به جریان بیندازد و از مشتریانش در فروشگاه «اَش» پذیرایی کند، هرچند خرید آنلاین هنوز هم با قدرت پابرجاست.
بعد از این موفقیت بزرگ اسپارکس فکر کرد اگر توانسته در عرض چند ماه کوتاه در تجارتش موفق شود، میتواند هر کار دیگری نیز انجام دهد. بنابراین او و همسرش یک ساختمان قدیمی دیگر اجاره کردهاند تا کسبوکارشان را گسترش دهند.
دراستی مودی قصد نداشت در دوران همهگیری کرونا کسبوکار خود را راه بیندازد ولی این اتفاق رخ داد.
مودی در این باره میگوید: «من واقعاً نمیدانستم که در حال ساخت چه چیزی هستم. در واقع این برنامه چیزی بود که به آن احتیاج داشتم و از دیگران خواستم تا با من همراهی کنند.»
مودی مادر ۲ کودک است و اخیراً به خانه جدید نقلمکان کرده بود. او قبل از همهگیری کرونا مربی ورزشی بود که به دلیل شیوع ویروس باشگاه ورزشیاش تعطیل شد. او همچنین دورههایی برای مربیگری حرکات موزون به سبک هندی دیده بود، اما برگزاری کلاسهای ورزشی و حرکات موزون در شهر جدید برایش سخت و ترسناک بود.
با تغییر شکل زندگی در دوران همهگیری، مودی با فرزندانش در خانه شروع به انجام حرکات موزون سنتی به سبک هندی کرد. او میگوید: «به پیشنهاد یکی از دوستانم تمریناتم را در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشتم که با استقبال زیادی روبهرو شد.» او کلاسهایی تحت عنوان مامان و من برگزار کرد. او کودکان را با فرهنگ هندو آشنا میکرد و در کلاسهایش حرکاتی انجام میداد که ریشه در فرهنگ هندی داشت. خیلی زود کلاسهای او گسترش یافت و شاگردانی از سراسر کشور پیدا کرد.
مودی توضیح میدهد: «گاهی افراد نمیتوانستند کلاسها را در برنامه روزانه خود جای دهند. شرایط همهگیری باعث انعطافپذیری بیشتر کلاسها شد. من شاگردی داشتم که در دانشکده پزشکی بود و شاگرد دیگرم به تازگی مادر شده بود. آنها با استفاده از کلاسهای آفلاین توانستند در این کلاس شرکت کنند. زمانهایی در زندگی وجود دارد که انسان احساس منزوی بودن میکند. این کلاس میتواند حس حضور در اجتماع را به فرد القا کند.»
با کاهش محدودیتهای کرونایی، مودی توانسته کلاسهایی را برای کودکان به صورت حضوری برگزار کند. هرچند هنوز بزرگسالانی هستند که به ادامه کلاسها به شکل آنلاین تمایل دارند.
منبع: اعتماد آنلاین