وضعیت مصرف شیر در کشور نگران کننده است

رئیس انجمن تغذیه ایران گفت: مصرف شیر و لبنیات در ایران فراز ونشیب های زیادی را طی کرده و متاسفانه اکنون وضعیت نگران کننده‌ای را ایجاد کرده و سرانه مصرف به حدود ۶۰ تا ۷۰ کیلو در سال رسیده، در حالیکه سرانه مصرف شیر در کشورهای توسعه یافته حدود ۳۵۰ کیلوگرم است.

به گزارش وبدا، جلال الدین میرزای رزاز به مناسبت فرارسیدن اول ژوئن(12 خرداد) روز جهانی شیر در یادداشتی نوشت: روز جهانی شیر توسط سازمان خواربار و کشاورزی (فائو) ‌ پیشنهاد و از سال ۲۰۰۱ تاکنون هر سال در اول ژوئن این روز جشن گرفته می‌شود تا در آن به اهمیت شیر و جایگاه آن به عنوان یک غذای کامل و استراتژیک در سطح جهان تاکید شود.

وی تصریح کرد: اهمیت مصرف شیر به گونه ای است که مصرف سرانه شیر یکی از معیارهای توسعه و پیشرفت جوامع مختلف محسوب می شود و این ماده غذایی دارای ارزش غذایی بالایی و حاوی ماکرو نوترینت ها و میکرونوترینت ها ی مورد نیاز بدن است.

میرزای رزاز ادامه داد: این مواد شامل پروتئین‌های مفید، چربی های گوناگون سالم، کربوهیدرات‌ها، مواد معدنی (کلسیم، روی، منیزیم، فسفر، ید، آهن، پتاسیم)، انواع ویتامین‌ها مانند فولات، ویتامین A، ویتامین D، ریبوفلاوین، ویتامین ۱۲ B است و هر لیوان شیر گاو (۲۵۰ میلی لیتر) حدود ۳۱۵ میلی گرم کلسیم دارد و ۲۲ تا ۲۹ درصد نیاز روزانه کلسیم فرد را تامین می‌کند، کلسیم نقش اساسی در استحکام استخوان‌ها و سایر وظایف مهم در بدن دارد.

وی افزود: مصرف شیر و لبنیات در ایران فراز و نشیب های زیادی را طی کرده و متاسفانه در حال حاضر وضعیت نگران کننده ای را ایجاد کرده به گونه ای که روند اصلاحی سرانه مصرف شیر که در سال های گذشته آغاز و رو به فزونی و به میزان حدود ۹۰ تا ۱۰۰ کیلو در سال نیز رسیده بود طی دو سال گذشته به دلیل مشکلات اساسی اقتصادی در کشور و افزایش قیمت شیر روند نزولی پیدا کرد به طوریکه در حال حاضر به حدود ۶۰ تا ۷۰ کیلو در سال رسیده، در حالیکه سرانه مصرف شیر در کشور های توسعه یافته حدود ۳۵۰ کیلوگرم است.

وی خاطرنشان کرد: در کنار مشکلات اساسی کشور در شرایط پیچیده و دشوار اقتصادی و تحریم مداخلات افراد ناآگاه و سودجو در امر سلامت و تشویق مردم به منع مصرف شیر به این مصیبت دامن می زند، برخی از افراد با دسترسی آزاد به تریبون های سراسری و ملی مانند صدا و سیما با انتشار این مطالب عوام فریبانه که فاقد مستندات و پایه های علمی بوده توانسته اند در خصوص مصرف شیر در جامعه تردید و دو گانگی ایجاد کرده و زحمات چندین ساله حوزه های مختلف علمی و اجرایی کشور در خصوص ترویج فرهنگ مصرف شیر را کم اثر یا بی اثر کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: هرگونه نظریه و تئوری علمی در هر زمینه ای باید مورد پژوهش های علمی و آکادمیک قرار گیرد تا بتوان به نتایج آن استناد کرد و لزوم تصویب قوانین بازدارنده توسط وزارت بهداشت و سازمان های ذیربط در برخورد با این افراد ضروری به نظر می رسد.

به گفته میرزای رزاز، یکی دیگر از عوامل مخرب در ترویج مصرف شیر حملات و هجمه هایی است که از خارج و داخل کشور به صنایع غدایی ایران می شود، پیشرفت های چشمگیر در حوزه ی صنایع غذایی کشور به خصوص در دهه های گذشته توانسته کشور را به عنوان یکی از صاحبان این صنعت به خصوص در حوزه شیر و لبنیات در منطقه و دنیا مطرح کند و این پیشگام بودن در خصوص ورود به بازارهای منطقه ای و جهانی باعث شده که هر از چندی هجمه ای اساسی به این صنعت مانند ماجرای کیک های آلوده، وجود افلاتوکسن و وایتکس در شیر وارد کنند که بی اساس است.

وی افزود: راه کارهای عملی برای اصلاح مصرف شیر در ایران شامل اینکه سیاستگذاران حوزه غذا و تغذیه جهت جلوگیری از آسیب های جدی به سلامت جامعه باید وارد شوند و می توان سبدهای حمایتی غذایی شیر را برای اقشار آسیب پذیر گنجاند، ضروری است.

رئیس انجمن تغذیه ایران اظهار داشت: توزیع شیر در مدارس الگویی شناخته شده و تاثیرگذار در سراسر جهان برای ارتقاء مصرف شیر بوده که همزمان با آثار مفید دریافت شیر روزانه اثر بسیار مهم فرهنگ سازی در زمینه مصرف شیر در زندگی را برای دانش آموزان که در اوج یادگیری هستند، نهادینه می سازد.

میرزای رزاز تاکید کرد: استفاده از صدا وسیما و فضای مجازی برای فرهنگ سازی صحیح در این زمینه و برخوردهای سخت و قانونی با شیادان و سوداگران مداخله گر در امر تغذیه مردم، رفع موانع تولید شیر و لبنیات و جلوگیری از هر گونه قوانین ضد و نقیض و مخرب برای حمایت از تولید کنندگان از دامداراری تا سفره، همکاری نزدیک و استفاده از تجربیات انجمن صنایع لبنی و پیشکسوتان حوزه تولید صنایع شیر و لبنیات، حمایت از مصرف کنندگان از لحاظ نظارت بر تولید مرغوب و از نظر قیمت، هدف گذاری ایران برای سال ۱۴۰۴ و رسیدن به سرانه مصرف ۱۷۰ کیلو گرم شیر برای هر ایرانی از برنامه هایی اساسی برای وزارتخانه های بهداشت و جهاد کشاورزی پیشنهاد می شود.