انواع فرم بینی و تناسب بینی با صورت، موضوعاتی هستند که در عمل جراحی بینی باید به آن توجه داشت. زمانی که تصمیم به عمل جراحی بینی بگیرید، ابتدا لازم است تلاش خود برای پیدا کردن بهترین جراح بینی را به کار ببندید.ویژگی های بهترین متخصص جراح بینی را در /بهترین-متخصص-جراحی-بینی /drnajafbeygi.com بخوانید.
پیش از اقدام به عمل باید مشاورههای پیش از آن را با پزشک خود انجام دهید. مشاورههای پیش از عمل به منظور رسیدن به اهداف مختلفی صورت میگیرند. یافتن تناسب بینی با صورت یکی از این اقدامات است.
در جراحی زیبایی، در نظر گرفتن انواع فرم بینی حائز اهمیت زیادی است. بینی استخوانی و بینی گوشتی از شناخته شدهترین فرمهای بینی هستند؛ اما فرمهای دیگری از بینی نیز وجود دارد که در ادامه با آنها آشنا خواهیم شد.
عملهای جراحی مختلفی برای بینی وجود دارند که همه، ناشی از وجود انواع فرم بینی هستند. معمولاً افرادی که اقدام به جراحی بینی میکنند، مسألۀ زیبایی آن را بیشتر در نظر میگیرند. با این حال، مشکلاتی که در ساختار بینی وجود دارد نیز در این امر دخیل هستند.
عمل جراحی بینی به دو دلیل عمده صورت میگیرد. یکی به منظور زیبایی و تناسب چهره و دیگری برای رفع مشکلات در تنفس و گرفتگی بینی.
افراد با عمل جراحی بینی قصد دارند تا تناسب بینی با صورت و دیگر اجزای چهرۀ خود را به دست آورند. بنابراین، نمیتوان گفت که بهترین فرم بینی کدام است. یک بینی فانتزی ممکن است در چهرهای خوب به نظر آید و در چهرهای دیگر تناسب نداشته باشد. از این رو، عدم توجه به انواع فرم بینی میتواند نتیجهای حاصل کند که باعث پشیمانی در فرد شود.
با این وجود، لازم است که در این زمینه اندکی تأمل کنید. با شناخت انواع فرم بینی میتوانید بهترین تناسب بینی با صورت خود را بیابید.
بینی استخوانی از لحاظ شکل ظاهری معمولاً دارای قوز است. این فرم از بینی، پوست نازکی داشته و انعطافپذیری بالایی دارد. همچنین که بافت استخوان و غضروف آن نیز محکم است. جراحی بینی استخوانی تنها با ایجاد برش و تغییرات استئوتومی انجام پذیر خواهد بود.
معمولاً افرادی که بینی استخوانی دارند، کاندیداهای بهتری برای جراحی بینی فانتزی هستند. به این دلیل که این مدل از بینیها فضای کافی برای دستکاری بافت بینی را در اختیار پزشک قرار میدهند.برای دیدن نمونه جراحی های بینی استخوانی دکتر نجف بیگی کلیک کنید.
بینی گوشتی یا بینی پهن دارای پوستی ضخیم، اسکلت ضعیف و غضروف کم میباشد. افرادی که دارای بینی گوشتی هستند، احتمال بازگشت فرم بینی بعد از عمل برای آنها بیشتر خواهد بود. این فرم از بینیها شرایط خاصی دارند که عمل جراحی را برای آنها سختتر میکند. همچنین که دربارۀ عمل جراحی بینیهای گوشتی، تردیدها و تصورات مختلفی وجود دارد. بینی گوشتی دارای غضروف نرم بوده و نوک آن افتادهتر و پهنتر از بینی استخوانی است. همچنین که پرههای بینی بزرگتر و پهنتر هستند. درباره جراحی بینی گوشتی بیشتر بدانید.
یکی از انواع فرم بینی که طرفداران زیادی دارد، بینی فانتزی است. این شکل از بینی با ظرافت و جذابیت زیاد، نیاز به مهارت بالا برای انجام عمل جراحی تا رسیدن به نتیجۀ مطلوب دارد. هنگامی که زاویۀ بین نوک بینی و لب بالایی بیش از 90 درجه باشد یا به اصطلاح نوک بینی سر بالا باشد، با یک بینی عروسکی یا فانتزی مواجه خواهیو بود. این فرم از بینیها در مقایسه با بینیهای معمولی، باریکتر و کوچکتر هستند. معمولاً افرادی که دارای بینی استخوانی هستند، کاندید مناسبی برای عمل جراحی بینی فانتزی به حساب میآیند.
برای اینکه انواع فرم بینی را تشخیص دهیم لازم است که آناتومی بینی را بیشتر بشناسیم. ساختار بینی متشکل از استخوان، غضروف و فیبرهای چربی است. استخوان بینی در یک سوم بالای آن، بافت غضروفی در دو سوم پایین و فیبرومهای چربی در قسمت پرههای بینی قرار دارند. با شناخت ساختار بینی میتوانیم تشخیص دهیم که نوع بینی فرد کدام است. پس از تشخیص نوع بینی، جلسات مشاوره برای آگاهی از علایق و خواستههای بیماری توسط پزشک برگزار خواهند شد. معمولاً افرادی که بینی پهن دارند نمیتوانند انتظارات زیادی از نتایج عمل خود داشته باشند. این بینیها به دلیل بافت غضروفی ضعیف، قابلیت شکلدهی زیادی ندارند.
در مقابل، جراحی عمل بینیهای استخوانی راحتتر است. راحت از این نظر که امکان شکلدهی بیشتری در این فرم از بینی وجود دارد. بینیهای استخوانی به دلیل داشتن بافت غضروفی قویتر میتوانند به شکلی مؤثرتر به شکل دلخواه بیمار برسند. با این همه، بیش از اینکه انواع فرم بینی در این امر دخیل باشند، بهتر است که تناسب بینی با صورت را در نظر گرفت.
معیارهای مختلفی برای تناسب انواع فرم بینی با صورت وجود دارد. متأسفانه بسیاری از افراد گمان میکنند که تنها شکلی خاص از بینی وجود دارد که به عنوان فرم زیبا شناخته میشود. اما واقعیت این است که انواع فرم بینی وجود دارند که باید با در نظر گرفتن ترکیببندی سایر اجزای صورت انتخاب شوند. در ادامه، معیارهایی برای تناسب بین آنها را بررسی خواهیم کرد.
نظر اکثر متخصصان این است که بیشتر افراد از فرم بینی خود رضایت ندارند. هر کس ممکن است بنا به دلایل مختلف، ایراداتی را در بینی خود ببیند. بنابراین نمیتوان ملاک خاصی از زیبایی بینی را برای همۀ افراد در نظر گرفت. فرم کلی بینی میتواند بنا به دلایل زیاد از قبیل زمینۀ قومی، سن و نژاد متفاوت باشد. با وجود اینکه هدف از جراحی بینی، رسیدن به زیبایی بیشتر است اما توجه به زاویهبندی بینی از نمای روبرو و نیمرخ، موضوع مهمتری است که باید در حین عمل جراحی بینی به آن توجه کرد.
دانشمندان در زمان رنسانس، اجزای مختلفی از یک بینی ایدهآل را با فرمولهای ریاضی به دست آوردهاند. خطی که از زیر بینی میگذرد و در امتداد گوشۀ لب بالا تمام میشود باید زاویهای 90 درجه داشته باشد.
فردی که چهرهای استخوانی و فک و گونۀ درشت دارد، هرگز با یک بینی کوچک و فانتزی زیبا نخواهد بود. بینی طبیعی دارای فرمی است که در تناسب و هماهنگی با لب، فاصلۀ بین لب و بینی، پهنای صورت و فاصلۀ بین چشمان او است.
خوشبختانه، امروزه، این فواصل با بررسیهای مختلفی که از صورتهای افراد زیادی انجام شده، راه رسیدن به فرمول متناسب بینی و صورت را سریعتر کرده است. به این منظور، روش خاصی برای درک بهتر تناسب صورت با بینی وجود دارد. روشی که با تقسیم صورت به سه بخش مساوی دنبال میشود.
برای درک بهتر تناسب بینی با صورت روشی وجود دارد که تا حد زیادی دقیق است. در این تقسیمبندی، صورت به سه بخش مساوی و به شکل افقی مجزا میشود. بخش بالایی، بخش میانی و بخش پایینی. بخش بالایی از فاصلۀ خط رویش مو تا ریشۀ بینی یا بین دو ابروهاست. بخش میانی از ریشۀ بینی یا بالای ابروها شروع شده و تا زیر بینی ادامه مییابد. بخش سوم نیز از فاصلۀ زیر بینی تا برآمدگی چانه امتداد دارد. بهترین فرم صورت، فرمی است که در آن هر سه بخش به یک اندازه و مساوی باشند. اما این نسبت، نسبتی ایدهآل است. بنابراین در مورد تناسب انواع فرم بینی با صورت، روش دیگری وجود دارد.
در مورد انحراف بینی، در صورتی که خط عمودی و مستقیمی از نقطۀ میان ابروها به خط وسط برجستگی چانه رسم گردد، این خط باید بینی و لبها را به دو قسمت مساوی تقسیم نماید. در صورتی که این تقسیمبندی نتواند به این شکل انجام شود، آنگاه بینی دارای انحراف است. عدم تقارن در دو سمت صورت، بینی یا اختلالات در فک، موضوعی است که باید توسط پزشک متخصص تشخیص داده شود.
مورد دیگر در مورد ارتباط بین چشمها و بینی فرد است. در این مدل، فاصلهای که بین دو چشم وجود دارد، به اندازۀ پهنای بینی است. در واقع، فاصلۀ بین سوراخهای بینی مساوی با فاصلۀ لبۀ میانی شکاف دو چشمها است. از طرفی، پهنای خود بینی نیز مسألهای است که باید در تناسب بین اجزای صورت مورد توجه قرار گیرد. پهنای بافت استخوانی بینی باید چیزی بین 60 تا 70 درصد از پهنای قاعدۀ بینی را شامل شود.
طول ایدهآل بینی باید مساوی با فاصلۀ بین محل اتصال دو لب تا پایینترین نقطۀ برجستگی چانه باشد. در صورتی که به هر دلیل این معیار قابل استفاده نبود، میتوان طول بینی را با محاسبۀ فاصلۀ بین ریشۀ بینی تا زیر بینی را به دست آورده و آن را در 1.5 ضرب کرد. برجستگی بینی نیز باید چیزی حدود دو سوم از طول ایدهآل بینی باشد که پیش از این به دست آوردهایم. زاویۀ بین لب و بینی نیز با رسم خطی عمود بر لب فوقانی به دست میآید. زاویهای که باید حدود 90 تا 100 درجه باشد.