کدر شدن چشم یعنی "آب مروارید"، یک بیماری شایع چشم است که در لنز/عدسی چشم ایجاد می‌شود. با این حال فرآیندهای دقیقی که به این وضعیت منجر می‌شود به طور کامل درک نشده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، دلایل مختلفی باعث کدر شدن چشم می‌شود. از آنجا که پروتئین‌های لنزها در دوران جنینی تشکیل می‌شوند و جایگزین نمی‌شوند، آسیب‌ها می‌تواند در طولانی مدت بر روی هم انباشته شوند و در نهایت لنز را بپوشانند. به همین دلیل است که آب مروارید عمدتا در افراد مسن رخ می‌دهد. تعداد کمی از افراد استعداد ژنتیکی برای ابتلا به این بیماری چشمی را دارند که در آن پروتئین‌های موجود در لنز جهش می‌یابند. در این موارد آب مروارید از بدو تولد وجود دارد یا در دوران کودکی ظاهر می‌شود.

اکنون گروهی از محققان دانشگاه فنی مونیخ(TUM) دریافته‌اند که ترکیب محلول پروتئین نقش تعیین کننده‌ای در این امر دارد. دانشمندان به همین منظور موش‌های مبتلا به آب مروارید ارثی را بررسی کردند.

پروفسور "یوهانس باکنر"(Johannes Buchner) رئیس بخش زیست فناوری دانشگاه فنی مونیخ گفت: تاکنون دیدگاه رایج در این باره این بود که فقط پروتئین‌های معیوب در چشم با یکدیگر واکنش نشان داده و انباشته می‌شوند. اما ما دریافتیم که در موش‌هایی که "آب مروارید ژنتیکی" دارند وضعیت این گونه نیست.

وی افزود: ما کشف کردیم که پروتئین‌های جهش یافته و ناپایدار در لنز وجود ندارند. آنها بلافاصله حذف می‌شوند. در عوض پروتئین‌های سالم جمع می‌شوند. بر اساس این بینش جدید، مدل ما می‌گوید که تعادل بین پروتئین‌های مختلف یا نسبت آنها با یکدیگر ضروری است. وقتی یکی از این مولفه‌ها از بین رود، مولفه‌های دیگر با هم ارتباط برقرار می‌کنند و به صورت انبوه در یک جا جمع می‌شوند.

مطالعات زیادی برای درک علل آب مروارید انجام شده است. اما هرگز قبلاً چنین تحقیقات جامعی در مورد لنزهای چشم در موش‌ها صورت نگرفته است. بینش‌های جدید گام مهمی در جستجوی روش‌های درمانی جدید آب مروارید محسوب می‌شود. رایج ترین روش جراحی است که در آن لنزهای مصنوعی در چشم کاشته می‌شوند.

محققان گفتند اگر دقیقاً بفهمیم که چه اتفاقی می‌افتد، می‌توانیم به توسعه روش‌های نوین فکر کنیم اما ما یک راه طولانی در پیش داریم و ابتدا باید نشان دهیم که مدل پیشنهادی در مورد عدسی چشم انسان نیز صدق می‌کند یا خیر.