دشواری در برقراری ارتباط و انزوای هرچه بیشتر افراد مسن می تواند به استرس و افسردگی بیشتر منجر شود. این همانند گردآبی است که فرد را همراه خود به پایین می کشد.

کاهش قدرت شنوایی شرایطی آزاردهنده و ناراحت کننده است. افرادی که این شرای را تجربه می کنند صدای تلویزیون را بیش از حد بلند می کنند یا از دیگران می خواهند آنچه گفته اند را دوباره تکرار کنند. جدا از این قبیل شرایط، از دست دادن قدرت شنوایی می تواند با برخی مشکلات سلامت جدی نیز پیوند خورده باشد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیافید"، در گذشته، کاهش شنوایی به نوعی از دست دادن فرصت برقراری ارتباط با دیگران در نظر گرفته می شد، اما پژوهش های صورت گرفته طی سالیان اخیر نشان داده اند پیامدهای سلامت شناختی و جسمانی بسیار عمیق‌تری با کاهش شنوایی پیوند خورده اند.

انزوای اجتماعی، تنهایی و افسردگی

بیشتر بزرگسالان به تدریج دچار کم شنوایی می شوند. با گذشت زمان، ممکن است از تجربیاتی که دیگر برای شما لذت بخش نیستند، مانند رفتن به رستوران یا مهمانی، پرهیز کنید و فعالیت های اجتماعی کمتر می تواند تاثیری منفی بر سلامت کلی شما داشته باشد.

سلامت جسمانی این افراد به واسطه چنین عواملی در مسیر افول قرار می گیرد و هرچه سطح سلامت جسمانی بیشتر افت کند، انزوای بیشتر را به همراه دارد زیرا افراد مبتلا به کم شنوایی توانایی یا تمایل شرکت در فعالیت های مختلف را ندارند.

در صورت تشخیص به موقع کم شنوایی می توان اقداماتی را در راستای پیشگیری از بدتر شدن این شرایط انجام داد که می تواند از بروز پیامدهای منفی چشمگیر جلوگیری کند.

اختلال شناختی و زوال عقل

چند فرضیه درباره ارتباط بین کم شنوایی و کاهش عملکرد مغز وجود دارند. بنابر یکی از آنها، هیچ کدام موجب دیگری نمی شوند، اما انحطاط عصبی با افزایش سن موجب هر دو می شود.

بنابر فرضیه ای دیگر، انرژی اضافه که مغز در تلاش برای شنیدن مصرف می کند موجب تخلیه انرژی مورد نیاز برای قسمت های دیگر مغز می شود.

و بنابر فرضیه سوم، انزوای اجتماعی که می تواند از کم شنوایی ناشی شود، کاهش ورودی حسی را در پی دارد که می تواند بعدا به زوال عقل منجر شود.

حضور در جمع و گفتگو با دیگران یکی از بهترین محرک ها برای سیستم شناختی انسان است. زمانی که این امتیاز را از دست داده و منزوی می شوید، در معرض خطر بیشتری برای زوال شناختی نیز قرار می گیرید.

در فهرست عوامل زیر کنترل انسان که به زوال عقل منجر می شوند، کم شنوایی درمان نشده در رتبه های بالا قرار دارد.

به گفته پژوهشگران، این گونه نیست که استفاده از سمعک از زوال عقل یا بیماری آلزایمر پیشگیری کند، اما مشخص شده است که تعامل اجتماعی اهمیت ویژه ای در سنین بالا دارد و از منزوی شدن هرچه بیشتر افراد ناشی از کم شنوایی پیشگیری می کند.

زمین خوردن

مطالعه ای با حضور بیش از 2,000 نفر نشان داد، افرادی با میزان بالاتر کم شنوایی در معرض خطر بیشتری برای زمین خوردن قرار داشتند. البته ارتباط بین زمین خوردن و کم شنوایی همچنان به خوبی مشخص نشده است.

با قطعیت نمی توان گفت کم شنوایی موجب زمین خوردن می شود، اما برخی گمانه زنی ها درباره مکانیزم هایی که در پس این شرایط قرار دارند، ارائه شده اند.

دیابت و بیماری قلبی

دیابت ممکن است بر جریان خون به سمت حلزون گوش اثری منفی داشته و به کم شنوایی منجر شود. این در شرایطی است که کم شنوایی می تواند همچنان نشانگری مهم برای دیابت باشد.

افراد بسیاری در جهان از ابتلا به دیابت آگاه نیستند و اگرچه کم شنوایی نمی تواند موجب دیابت شود، اما می تواند به عنوان یک نشانگر ابتلا به این بیماری مورد توجه قرار بگیرد.

کم شنوایی در فرکانس های پایین نیز می تواند نشانه ای از بیماری قلبی باشد، اگرچه ارتباط بین آنها همچنان نامشخص است. با این وجود، شواهد روزافزون بر ارتباط بین این بیماری و کم شنوایی اشاره دارند.

یک نگرانی گسترده

کم شنوایی مشکلی رایج در سنین بالا است. افراد معمولا دو نوع واکنش به این شرایط دارند. برخی آن را انکار می کنند و بر این باورند که شنوایی آنها مشکلی نداشته و به عنوان مثال، دیگران آرام صحبت می کنند.

گروه دیگر روند عادی‌سازی را در پیش می گیرند. آنها این گونه فرض می کنند که قدرت شنوایی با افزایش سن کاهش می یابد، از این رو، آثار آن را می پذیرند. این افراد با خود فکر می کنند که هیچ کدام از دوستانشان از قدرت شنوایی خوبی برخوردار نیستند، پس کم شنوایی آنها نیز مساله عجیبی نیست.

با این وجود، هر فرد مبتلا به کم شنوایی باید به پزشک و متخصص شنوایی مراجعه کند تا شرایط وی به دقت مورد بررسی قرار گیرد. شما باید درباره تمام شرایط سلامت که با آنها مواجه می شوید، ذهنی باز داشته و صادقانه با آن برخورد کنید. با انکار یا عادی جلوه دادن شرایط نه تنها سودی نصیب شما نمی شود، بلکه تشدید مشکل خود را شاهد خواهید بود.