در این لحظه، یک احتمال 50/50 وجود دارد که موردی در دهان شما جریان داشته باشد که به مرگتان منجر شود. منظور آسیب دیدگی یا احساس درد در دهان نیست، بلکه مسائلی بسیار جدی‌تر مد نظر قرار دارند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث اپشنز"، شما ممکن است در نیمی از جمعیت بزرگسالان قرار داشته باشید که با درجه ای از بیماری لثه مواجه هستند، و این در شرایطی است که تنها لثه ها و دندان های شما به واسطه این بیماری در معرض خطر قرار ندارند.

برخی پژوهش ها بیماری لثه را با سرطان و حداقل چهار بیماری مزمن و بالقوه مرگبار دیگر پیوند داده اند. میکروب هایی که می توانند موجب جینجیویت (التهاب لثه) و دیگر اشکال بیماری لثه شوند می توانند احتمال ابتلا به سرطان های گلو، زبان و مری را نیز افزایش دهند.

اما پژوهش ها نشان داده اند که باکتری های بیماری‌زا در دهان انسان می توانند احتمال ابتلا به بیماری کلیه، دیابت و حتی آرتریت را نیز افزایش دهند.

و داستان به همین جا ختم نمی شود. دانشمندان همچنان در حال کشف ارتباطات غیر منتظره میان لثه های ناسالم و یک بدن بیمار هستند.

جینجیویت و پریودنتیت: کدام یک در ابتدا شکل می گیرد؟

جینجیویت می تواند به پریودنتیت (التهاب بافت های اطراف دندان) منجر شود.

جینجیویت به التهاب لثه ها گفته می شود که در نتیجه تشکیل پلاک روی دندان و ملتهب شدن لثه های اطراف رخ می دهد. پلاک دندانی سمومی را تولید می کند که لثه ها را تحریک کرده و موجب خونریزی راحت از آنها می شود.

در صورت عدم درمان، جینجیویت می تواند به پریودنتیت منجر شود. در این شرایط، لایه داخلی لثه و استخوان از دندان ها فاصله گرفته و فضاهایی بین دندان ها و لثه ها شکل می گیرند که غذا در آنها به دام افتاده و باکتری ها رشد می کنند.

سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با التهاب ناشی از این روند زیر فشار قرار می گیرد.

با یادآوری این نکته که التهاب دلیل ریشه ای برخی بیماری های خطرناک است، ارتباط بین لثه ها و سلامت ما اندکی قابل درک‌تر می شود.

بیماری لثه و ریه های انسان

زمانی که درباره بیماری لثه و شرایط ریه های خود فکر می کنیم، این ارتباط غیر ممکن به نظر نمی رسد. همان باکتری هایی که لثه ها را در دهان عفونی می سازند می توانند به راحتی به ریه ها نیز مهاجرت کنند.

مطالعه ای که در فوریه 2019 منتشر شد، سوابق سلامت 1,380 مرد را مورد بررسی قرار داد. پژوهشگران رابطه ای چشمگیر بین پریودنتیت مزمن و افت عملکرد تنفسی را شناسایی کردند.

دو مکانیزم احتمالی می توانند این شرایط را توضیح دهند.

اگر لوله های موجود در ریه ها به واسطه التهاب تنگ شوند، تنفس دشوار می شود. همچنین، باکتری هایی که در دهان قرار دارند ممکن است وارد ریه ها شده و محرکی برای بروز عفونت ها باشد.

اخیرا، پژوهشگران در سه دانشگاه چین نیز تجزیه و تحلیلی را با در نظر گرفتن رابطه بین بیماری پریودنتال و سرطان ریه انجام دادند. شواهدی که آنها کشف کردند نشان می دهد افراد مبتلا به بیماری پریودنتال در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان ریه قرار دارند.

زوال شناختی

لثه ها در فاصله دوری از مغز قرار ندارند، اما رابطه بین بیماری لثه و بیماری آلزایمر شاید چیزی نباشد که در ابتدا در ذهن شما شکل گرفته و به آن فکر کنید.

شاید بهتر باشد در این زمینه تجدید نظر کنید. چندین مطالعه جدید نشان داده اند که ارتباطی قوی بین بیماری لثه و بیماری آلزایمر وجود دارد.

طی یک مطالعه که شرایط 597 مرد را برای 32 سال دنبال می کرد و به طور خاص بر زوال شناختی متمرکز بود، پژوهشگران دریافتند که خطر زوال شناختی در مردان مسن با از دست دادن دندان ها افزایش می یابد. بیماری پریودنتال و پوسیدگی دندان نیز با زوال شناختی در ارتباط بودند.

مطالعاتی با حضور سوژه های حیوانی نیز ارتباط بین بیماری پریودنتال با تشکیل پلاک بتا-آمیلوئید که یکی از نشانگرهای بیماری آلزایمر در نظر گرفته می شود را نشان دادند.

در نهایت، در مطالعه ای که در ماه ژاویه 2019 منتشر شد، دانشمندان متوجه حضور Porphyromonas Gingivalis، باکتری که به طور معمول در محل پریودنتیت وجود دارد، در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر شدند.

چگونه از لثه های خود محافظت کنیم؟

شواهد موجود نشان می دهند که حفظ سلامت لثه ها می تواند به پیشگیری از ابتلا به برخی بیماری های جدی و خطرناک و افزایش گستره سلامت انسان کمک می کند.

در شرایطی که طول عمر تنها تعداد سال های زنده بودن انسان را نشان می دهد، گستره سلامت تعداد سال هاییست که انسان بدون هیچ گونه بیماری تهدیدکننده زندگی یا ناتوان کننده سپری می کند.

برای محافظت و تقویت سلامت دهان و دندان های خود می توانید موارد زیر را مد نظر قرار دهید:

به شیوه درست مسواک بزنید.

از مسواک خود به خوبی نگهداری کرده و هر سه ماه یک بار آن را تعویض کنید.

استخوان های خود را تقویت کنید. بیماری لثه آغازی برای پوکی استخوان پریودنتال است. همانند دیگر قسمت های استخوانی بدن، استخوان های فک نیز می توانند تحلیل رفته و شکننده شوند.

از نخ دندان استفاده کنید. غذاهایی که بین دندان ها گیر می کنند، مکان مناسبی را برای رشد و تکثیر باکتری ها ایجاد می کنند.

ویتامین مصرف کنید. ویتامین C می تواند به پیشگیری و توقف خونریزی از لثه ها کمک کرده، در شرایطی که ویتامین D توانایی خود در کاهش 20 درصدی نشانه های بیماری لثه در مراحل اولیه را نشان داده است.

چای بنوشید. چای سیاه و چای سبز حاوی آنتی اکسیدان هایی هستند که از تشکیل پلاک روی دندان ها پیشگیری می کنند.

از سیگار و نوشیدنی های الکلی پرهیز کنید زیرا می توانند ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز برای حفظ سلامت دهان و دندان را کاهش دهند.

زبان خود را تمیز کنید. باکتری ها و سموم برای رشد و تکثیر دوستدار محیطی گرم و مرطوب مانند زبان هستند.