کادمیم یک ماده سرطان‌زا و سمی نوروتوکسین است. همچنین، این فلز سنگین به عنوان یک مختل کننده غدد درون ریز شناخته می شود. به طور دقیق‌تر، کادمیم از هورمون زنانه استروژن تقلید می کند و بر همین اساس، با سرطان های مرتبط با هورمون از جمله سرطان های پستان و اندومتریال مرتبط است.

استفاده از کادمیم، یک فلز سنگین که موجب آسیب عصبی می شود و به عنوان یک ماده سرطان‌زا شناخته می شود، در زیورآلات، به ویژه زیورآلات کودکان غیر قابل تصور به نظر می رسد. با این وجود، این مساله تا سال 2010 ادامه داشت. این زمانی بود که تولیدکنندگان زیورآلات، به ویژه شرکت های چینی، از این ماده کشنده در گردنبند و دیگر زیورآلات کودکان استفاده می کردند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، کادمیم هیچ استفاده ای برای بدن انسان ندارد، از این رو، هیچ راهی برای نابودی آن به خودی خود وجود ندارد.

این به معنای آن است که پرهیز از مواجهه با کادمیم ایمن‌ترین اقدامی است که می توانید برای حفظ سلامت خود انجام دهید. اما زمانی که این ماده از نظرها پنهان است می تواند مشکل آفرین باشد.

اگرچه استفاده از کادمیم در تولید زیورآلات ممنوع شده است، اما به نظر می رسد برخی تولیدکنندگان همچنان به استفاده از این فلز سمی ادامه می دهند و اثر آن به طور ویژه بر بانوان ویرانگر است.

خطرات قرار گرفتن در معرض کادمیم

کادمیم یک ماده سرطان‌زا و سمی نوروتوکسین است. همچنین، این فلز سنگین به عنوان یک مختل کننده غدد درون ریز شناخته می شود. به طور دقیق‌تر، کادمیم از هورمون زنانه استروژن تقلید می کند و بر همین اساس، با سرطان های مرتبط با هورمون از جمله سرطان های پستان و اندومتریال مرتبط است.

نتایج یک مطالعه نشان داد که سطوح بالای کادمیم با 23 درصد خطر بیشتر برای سرطان اندومتریال مرتبط بوده است.

اما خطرات این ماده تنها به سرطان محدود نمی شود. از دیگر خطرات مرتبط با کادمیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عصب شناختی. مطالعات نشان داده اند که کادمیم ساختار و عملکرد سلول های انسان، به ویژه دستگاه عصبی، را تغییر می دهد. از کادمیم به عنوان یک پیش ماده احتمالی برای تغییرات عصبی یاد می شود که به بیماری هایی مانند پارکینسون، هانتینگتون و آلزایمر منجر می شود.

تنفسی. استنشاق بخارات کادمیم، چه در محل کار یا دود سیگار، خطر بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و آمفیزم را افزایش می دهد.

قلبی عروقی. حتی سطوح پایین قرار گرفتن در معرض کادمیم و کادمیم در خون با پرفشاری خون پیوند خورده است.

کلیه ها. از بین تمام اندام ها، کلیه ها در معرض بیشرین خطر ناشی از قرار گرفتن در معرض کادمیم قرار دارند. یک اختلال نادر به نام سندرم فانکونی (با کم خونی فانکونی اشتباه گرفته نشود) بر لوله های پالایش کننده کلیه ها اثر می گذارد. این بیماری اغلب به ارث می رسد، اما می تواند به واسطه قرار گرفتن در معرض سموم نیز شکل بگیرد.

علائم سندرم فانکونی شامل بیماری استخوان، ضعف ماهیچه ای، و سطوح کم پتاسیم در خون می شوند. متاسفانه، تشخیص این شرایط دشوار است و ممکن است حتی تا 10 سال پس از قرار گرفتن در معرض ماده سمی پدیدار شود. زمانی که بیماری تشخیص داده می شود، به طور معمول آسیب استخوانی و کلیوی شکل گرفته است.

استخوان ها. در مراحل پایانی مسمومیت با کادمیم، ضایعات استخوانی اغلب همراه با ضایعاتی در کلیه ها پدیدار می شوند. پژوهشگران بر این باورند که این ضایعات استخوانی با جذب ضعیف ویتامین D در ارتباط هستند، از این رو، جای شگفتی نیست که پوکی استخوان اغلب با مسمومیت با کادمیم همراهی می شود.

بیماری ایتای-ایتای. این بیماری برای نخستین بار 50 سال پیش در ژاپن شناسایی شد. علائم بیماری شامل آسیب کلیوی و استئومالاسی، یک اختلال نرمی استخوان، و همچنین اندازه کوچک بدن، پوست تیره و کم خونی شدید می شوند. آلودگی کادمیم در رودخانه جینزو ژاپن موجب بروز این بیماری شده بود.

کادمیم در چه جاهای دیگری پنهان شده است؟

وجود کادمیم در زیورآلات تنها نوک کوه یخ محسوب می شود.

بسیاری از شیشه های نوشیدنی ها، به ویژه نمونه های قدیمی‌تر، حاوی کادمیم و سرب هستند.

دود سیگار سرشار از کادمیم است.

باتری های نیکل و کادمیم می توانند رسوباتی را روی پوست باقی بگذارند که بعدا وارد بدن شود.

بسیاری از رنگ ها نیز حاوی کادمیم هستند.

چگونه از خود محافظت کنیم؟

قرار گرفتن در معرض کادمیم برای هر فردی سمی است. این ماده خطرناک تقریبا به هر دستگاهی در بدن انسان آسیب وارد می کند.

پرهیز از مواجهه با کادمیم تا حد امکان بهترین روش برای محافظت از خود محسوب می شود، اما برخی موارد می توانند به شما در این زمینه کمک کنند.

استفاده از برخی مواد غذایی را محدود کنید. صدف اسکالوپ، صدف سیاه، صدف چروک، گوشت جگر و قلوه اغلب از محتوای کادمیم ببیشتر برخوردار هستند. در صورت امکان گوشت و ماهی ارگانیک را خریداری کنید.

مواد غذایی که با کادمیم مبارزه می کنند را مصرف کنید. برخی مواد غذایی می توانند به عنوان یک مبارز طبیعی در برابر کادمیم عمل کنند. از جمله آنها می توان به گوجه فرنگی و سیر اشاره کرد.

از تجهیزات محافظ استفاده کنید. اگر در مکانی کار می کنید که مواجهه با کادمیم اجتناب ناپذیر است، از تجهیزات محافظ برای بدن، دست ها و صورت استفاده کنید.

پروبیوتیک مصرف کنید. یکی از ساده‌ترین روش ها در برابر مواجهه با کادمیم استفاده از پروبیوتیک ها است. مطالعه ای که در نشریه Applied and Environmental Microbiology منتشر شد، نشان داد موش هایی که به مدت هشت هفته آب حاوی کادمیم مصرف کرده و با پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم تغذیه شده بودند، در مقایسه با موش هایی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند، دارای کادمیم کمتری در بافت های روده خود هستند.

اگر فکر می کنید پیش از این در معرض کادمیم قرار داشته اید به پزشک مراجعه کنید. آزمایش های خون برای اندازه گیری آلودگی با فلزات سنگین تجویز خواهند شد. درباره علائم قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین با پزشک خود صحبت کنید.

کی‌لیت درمانی یک روش موثر برای پاکسازی بدن از فلزات سنگین محسوب می شود و برای نخستین بار در موارد مسمومیت با سرب استفاده شد که تا به امروز نیز ادامه دارد.

بیشتر بخوانید:

کادمیم مغز را می خورد/ اگر توانایی کاهش آلودگی هوا را نداریم، درباره سیگار نگران و مراقب باشیم!

تماشاخانه