اگر مغز به میزان کافی کربوهیدارت دریافت نکند، هورمون ها هر کاری انجام می دهند تا ما را مجبور به مصرف کربوهیدارت ها کنند. و هنگامی که با این سیگنال ها مبارزه می کنیم، مجموعه ای از هورمون ها مانند آدرنالین و کورتیزول ترشح می شوند، که موجب شکل گیری استرس و اضطراب در بدن می شود.

اگر به منظور کم کردن کیلوهای اضافی وزن خود مصرف کربوهیدرات ها را از رژیم غذایی خود حذف کرده اید، ممکن است با پیامدهایی مانند دمدمی مزاج شدن و تحریک پذیری مواجه شده و همچنین این آمادگی را داشته باشید تا در یک چشم بر هم زدن مقدار زیادی شیرینی مصرف کنید.

کاهش مصرف کربوهیدارت‌ها بدون تجربه نوسانات خلقی

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ویمنز هلث"، کربوهیدرات ها نه تنها بخشی ضروری از یک رژیم غذایی به خوبی متعادل شده محسوب می شوند، بلکه نقش مهمی در وضعیت خلقی انسان ایفا می کنند. خوشبختانه، شما می توانید بدون این که تبدیل به آدمی بد اخلاق شوید میزان کربوهیدرات دریافتی خود را کاهش دهید. در ادامه با چگونگی انجام این کار بیشتر آشنا می شویم.

چرا کاهش مصرف کربوهیدرات ها موجب بد خلقی می شود؟

هنگامی که واژه کربوهیدرات را می شنوید، احتمالا نخستین چیزی که در ذهن شما شکل می گیرد، کربوهیدرات های پالایش شده مانند نان، پاستا، و کوکی ها هستند. از آنجایی که آنها به شدت پردازش شده و حاوی سطوح بالای کالری، سدیم، قند، و چربی هستند، به طور معمول نخستین غذاهایی هستند که برای کاهش مصرف کربوهیدرات ها کنار گذاشته می شوند. اما نتیجه غیر منتظره کاهش مقدار کربوهیدرات های پالایش شده در رژیم غذایی شما این است که معمولا میزان کالری مصرفی نیز کاهش می یابد. این شرایط موجب شکل گیری یک شکاف کالری می شود که ممکن است به کاهش وزن منجر شود، اما در فعالیت هورمون های تنظیم کننده گرسنگی و خلق و خو نیز اختلال ایجاد می کند.

هنگامی که به طور منظم مقدار بسیار زیادی کربوهیدرات و نشاسته مصرف می کنید، لوزالمعده مجبور به تولید انسولین بیشتر برای جبران کربوهیدرات های اضافی می شود و با گذشت زمان، سطوح بالای انسولین می تواند حالتی مزمن پیدا کند. کاهش مصرف کربوهیدرات ها به معنای باقی ماندن ناگهانی حجم بیش از اندازه انسولین در خون است. این شرایط می تواند به تغییرات جسمانی، مانند سردرد و لرز، و تغییرات عاطفی، مانند تحریک پذیری و افسردگی، منجر شود.

افزون بر این، مغز بیش از هر اندامی دیگری در بدن انسان انرژی مصرف می کند و منبع سوخت مورد علاقه این اندام کلیدی کربوهیدرات ها هستند. هنگامی که کربوهیدرات مصرف می کنید، یک اثر هورمونی انتقال تریپتوفان به مغز را تحریک می کند و سپس تریپتوفان به سروتونین تبدیل می شود. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی تقویت کننده خلق و خو محسوب می شود که می تواند اشتها را نیز سرکوب کرده و بر گوارش تاثیرگذار باشد. کربوهیدرات کمتر به معنای سروتونین کمتر، افزایش بدخلقی و افزایش هوس های غذایی است.

اگر مغز به میزان کافی کربوهیدرات دریافت نکند، هورمون ها هر کاری انجام می دهند تا ما را مجبور به مصرف کربوهیدرات ها کنند. و هنگامی که با این سیگنال ها مبارزه می کنیم، مجموعه ای از هورمون ها مانند آدرنالین و کورتیزول ترشح می شوند، که موجب شکل گیری استرس و اضطراب در بدن می شود. اگر هر چه بیشتر گرسنگی را نادیده بگیریم، یک انتقال دهنده عصبی به نام نوروپپتید Y ترشح می شود که احساس خشم و عصبانیت و همچنین هوس های غذایی قوی که مدت زمان بیشتری طول می کشند و نادیده گرفتن آنها غیر ممکن به نظر می رسد را افزایش می دهد.

چگونگی کاهش مصرف کربوهیدرات ها بدون تاثیرگذاری بر خلق و خو

مغز انسان تقریبا به 130 گرم کربوهیدرات در روز نیاز دارد تا عملکردی درست ارائه کند. پس اگر قصد دارید اندازه دور کمر خود را کاهش دهید، در شرایطی که همچنان فردی خوش اخلاق باقی بمانید می توانید به نکته های زیر توجه داشته باشید:

گام های کوچک بردارید

تغییرات چشمگیر و سریع در رژیم غذایی، مانند حذف ناگهانی کربوهیدرات ها، اغلب چندان دوام نمی آورند و عوارض جانبی ناخوشایندی را نیز موجب می شوند. بهترین گزینه برای شروع حذف غذاهایی است که حاوی کربوهیدرات های خالی هستند، اما انجام این کار به صورت تدریجی می تواند عوارض جانبی را به حداقل رسانده و بدن از زمان کافی برای سازگاری با این تغییرات برخوردار باشد. شما می توانید این روند را با نریختن شکر در قهوه خود یا محدود کردن مصرف شیرینی به دو بار در هفته آغاز کنید.

کربوهیدرات های درست را انتخاب کنید

کربوهیدرات هایی با محتوای فیبر بالا مانند برنج، کینوآ، پاستای غلات کامل و البته میوه ها و سبزیجات را انتخاب کنید. فیبر روند گوارش را کند می کند و به بدن اجازه می دهد تعامل بهتر و کارآمدتری با غذاهایی که مصرف می کنید، داشته باشد. فیبر به پیشگیری از افزایش ناگهانی قند خون نیز کمک می کند که هوس های غذایی را کاهش می دهد و احساس سیری را تقویت می کند. در نتیجه، با نوسانات خلقی نیز مواجه نمی شوید.

آنها را پخش کنید

به جای این که مصرف کربوهیدرات ها را به یک وعده غذایی یا میان وعده محدود کنید می توانید مقادیر اندک از آنها را در طول روز مصرف کنید تا مغز به منبع پایدار از گلوکز دسترسی داشته باشد و از نوسانات خلقی جلوگیری شود.

مصرف مواد غذایی که حاوی تریپتوفان هستند را افزایش دهید

از آنجایی که کاهش مصرف کربوهیدرات ها به کاهش در سطوح تریپتوفان منجر می شود، افزایش مصرف مواد غذایی که حاوی این اسید آمینه هستند می تواند به تثبیت شرایط خلق و خو به واسطه تامین سروتونین مورد نیاز مغز کمک کند.