.png "عصر ایران")
۰۲ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۱۵:۳۴
مادر سالار عقیلی، با فرزندش همنوا شده است (فیلم) یادداشتی برای راننده زیر برف پاک کن!
از پنجره سرک ها کشیدم تا واکنش راننده را ببینم. بعد از چند ساعت راننده رسید و یادداشتم را در کاغذ یادداشت با طرح پروانه دید. یادداشت را خواند. با عصبانیت کاغذ را مچاله کرد و روی زمین انداخت.
عصرایران؛ مژگان افروزی*- در باغچه جلوی خانه چند نهال کاشتیم. بعد از چند روز با بی مبالاتی رانندگانی که اتومبیل خود را مقابل باغچه پارک می کنند دو عدد از نهال ها شکست. نهال باقی مانده را با طناب به درخت کنارش تکیه دادیم تا قامتش ایستاده بماند. دلم می گیرد. دفعه اولی نیست که گیاهی کاشته ایم و عابران در حق شان بی مهری می کنند.
شمشادهای کوچکی که هر عابر به سهم خود شاخه ای نازک از آن شکسته و خلال دندانش کردند و تمام آن شمشادهای سبز زرد شده و غم زرد به جای شادی سبزشان نشست.
درخت های سرسبز میدان هم حال خوشی ندارند. بارها با شهرداری منطقه تماس گرفته و از آبیاری بیش از حد درختان گِله کرده ام. تماس ها بی نتیجه ماند و درختان بالا بلند میدان زرد و بیمار شده و در حال پوسیدن در خود هستند.
باغبان های آموزش ندیده، باغبان های بی خیال و باری به هرجهت که فقط می خواهند دستمزد بگیرند و درختان را فرزندان خود نمی دانند. باغبان هایی که فکر می کنند آب های زیر زمینی که هر روز ساعت ها آن را پای درختان ریخته و کوچه می شویند جزو منابع اندک آب این سرزمین تشنه نیستند.
حق دارد طبیعت که از ما خشمگین باشد. حق دارد طبیعت که با خشکسالی و سیل از ما انتقام بگیرد. حق دارد طبیعتی که به میزبانی اش احترام نگذاشته و نمک خورده و نمکدان شکستیم ما را از بخشش خود محروم کند. حق دارد...
دیروز راننده ای هنگام پارک کردن خودرو چنان به حریم باغچه مقابل خانه وارد شد که نهال کوچک ما خمیده شده بود. برایش روی کاغذی کوچک این یادداشت را نوشتم و زیر برف پاک کنش گذاشتم:
همشهری،گرامی! مراقب طبیعت باشیم!
نهالی که پشت اتومبیل شماست، کودکی است که رویای درخت شدن و کمک به هوای پاک را دارد. شما کودکی را نمی کُشید. می کُشید؟
از پنجره سرک ها کشیدم تا واکنش راننده را ببینم. بعد از چند ساعت راننده رسید و یادداشتم را در کاغذ یادداشت با طرح پروانه دید. یادداشت را خواند. با عصبانیت کاغذ را مچاله کرد و روی زمین انداخت. سوار ماشین شد و با رفتنش نهال ما برای ساعتی نفس راحتی کشید تا راننده ای دیگر به جان قامتش بیفتد.
اگر مثل کودکی ها که عروسک ها و تمام عناصر جهان را زنده فرض می کردیم و در خیالمان عروسکی یک چشم از نداشتن یک چشم درد می کِشید به طبیعت نگاه می کردیم، رنج طبیعت را می فهمیدیم. ما بزرگ شدیم و دغدغه های زندگی ارزش حیات را برایمان بی معنا کرد. ما بی رحمانه بزرگ شدیم تا زنده باشیم و زندگی نکنیم و حق زنده بودن را از طبیعت و تمام جانداران سلب کنیم.
پروانه کاغذی ام مچاله کف آسفالت خیابان جان می داد. راننده ای از رویش رد شد و نهال ما را خمیده کرد.
* روزنامه نگار
لینک کوتاه: کپی لینک
کسری بودجه وحشتناک در دولت رئیسی که کتمان می شد مهدی فضائلی نقل قول معاون پزشکیان از رهبری را تایید کرد قطعی برق نباید باعث گرفتار کردن مردم شود / خاموشی ها ارتباطی با قطع مازوت سوزی ندارد احمد خاتمی: به قطعنامه شورای حکام جواب کوبنده بدهید/ این گرانی‌ها به نظام ضربه می‌زنند / بسیجیان، فرشتگان خدا بروی زمین اند انسداد جاده چالوس تا ۱۰ آذر / ترافیک سنگین در هراز محمد نزال عضو ارشد حماس: انتظار نمی‌رود مذاکرات غزه در صورت از سرگیری به نتیجه‌ای برسد می گویند «تحریم مهم نیست!» ؛ از جیب کی مهم نیست؟ (فیلم) درمان بیماری ایدز در کشور رایگان است بازداشت نگهبان سفارت آمریکا در نروژ به اتهام جاسوسی برای ایران و روسیه سردار سلامی: شریان اقتصادی اسرائیل باید از زمین و دریا قطع شود واکنش عضو کمیسیون امنیت ملی به قطعنامه شورای حکام: ملاحظات هسته‌ای را کنار بگذاریم / هرچه تهدیدات بیشتر باشد، بهره مندیمان بیشتر می شود علی لاریجانی مطرح کرد / اعلام آمادگی ایران برای توافق جدید هسته ای با ترامپ ماشین انسان‌شویی ساخته شد! واژگونی اتوبوس در جاده زاهدان به زابل با ۲۸ حادثه‌دیده و ۴ مصدوم موز چسب خورده روی دیوار ۶.۲ میلیون دلار در حراجی فروخته شد
اخبار و تحلیل های ترکیه
فکر میکنین چرا جلوی درب منازل مینویسن پارک=پنچری؟ لطافت در حق مردمی که سنگدل شدن فقط تحقیر برای آدم مهربان بوجود میاره. حداقل 10 بار به خود بنده اهانت شده و فرد خاطی قصد کتک زدن بنده رو هم داشته که چرا بهش تذکر دادم که خیابان یکطرفه داره میاد یا جلو درب پارکینگ منزل پارک کرده یا آشغال منزلش رو درب منزل ما نندازه یا خیلی چیزهایی که از بی فرهنگی مطلق جامعه ما میاد. ما فقط ادعا داریم که تمدن داریم چه ایرانی و چه اسلامیش فرقی نداره. ما فقط حریص و بی وجدان شدیم.