او همچنین طی سالها فعالیت هنری موفق به کسب دکترای افتخاری از دانشگاه پلی‌فونیک آلخسیراس منطقه آندلس اسپانیا و دکترای افتخاری از کالج موسیقی دانشگاه برکلی آمریکا شد.

«پاکو د لوسیا»، اسطوره موسیقی فلامنکو، در ۶۶ سالگی درگذشت.

به گزارش ایسنا، «پاکو د لوسیا»، اسطوره اسپانیایی موسیقی فلامنکو سه‌شنبه شب به‌دلیل حمله قلبی در مکزیک ار دنیا رفت.

به گزارش آسوشیتدپرس، او در پی انتشار مجموعه‌ای از آلبوم‌های موسیقی فلامنکو در دهه ۷۰ میلادی به شهرت جهانی رسید و طی سالها فعالیت هنری در هر دو سبک کلاسیک و جاز به نواختن گیتار پرداخت.

د لوسیا همچنین با «کارلوس سائورا»، ‌ فیلمساز اسپانیایی، همکاری داشت و در فیلم مشهور او «کارمن»، ‌محصول سال ۱۹۸۳حضور داشت که موفق به کسب جایزه بفتا در سال ۱۹۸۵ در بخش بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان شد.

د لوسیا با نام واقعی فرانسیسکو سانچز گومز، در روز ۲۱ دسامبر ۱۹۴۷، در شهر الخسیراس در جنوب اسپانیا در خانواده‌ای از نسل کولی‌ها به دنیا آمد. او پنج‌ساله بود که پدرش اولین گیتار را به او هدیه داد و نوازندگی گیتار را به او آموخت.

د لوسیا در همان دوران کودکی روزانه 10 ساعت تمرین می‌کرد و توانست در 11 سالگی اولین کنسرتش را برگزار کند. در سالهای بعد با یک گروه فلامنکو کنسرت‌های متعددی را در کشورهای اروپایی و آمریکا برگزار کرد و همچنین در 18 سالگی نخستین آلبومش را منتشر کرد.

او در سال ۱۹۷۳ و در زمانی که ۲۶ ساله بود با ساخت تک‌آهنگی به نام Entre dos Aguas به شهرت جهانی رسید و در سالهای بعدی نیز با همکاری با دو گیتاریست مشهور جهان، «جان مک‌لفلین» و «ال دی میولا» به اسطوره موسیقی فلامنکو تبدیل شد.

د لوسیا در سال 1981 آلبوم «جمعه‌شب در سانفرانسیکو» را روانه بازار کرد که به سبک موسیقی راک بود و با استقبال گسترده‌ای مواجه شد. او در سال ۲۰۰۴ جایزه معتبر اسپانیایی «آستوریاس» برای هنر را به عنوان جهانی‌ترین هنرمند فلامنکو دریافت کرد.

نکته جالب توجه در مورد د لوسیا این است که او تا سال ۱۹۹۱ قادر به خواندن نت نبود و همانطور که در فیلم زندگی‌نامه‌اش می‌گوید به عنوان یک نوازنده گیتار فلامنکو همیشه به ریتم در موسیقی‌اش اهمیت بیشتری می‌داده تا درست به صدا درآوردن نت‌ها.

او الهام‌بخش چند نسل از نوازندگان جوان گیتار فلامنکو بود و از سال ۱۹۶۵ که نخستین آلبومش را منتشر کرد تا سال ۲۰۱۲ بیش از 30 آلبوم را روانه بازار کرد که بیشتر آنها با استقبال خوب علاقه‌مندان در کشورهای مختلف جهان بویژه در اسپانیا و کشورهای منطقه آمریکای جنوبی مواجه شد.

تماشاخانه