شما حافظ منافع ایران هستید یا مصر؟!

عصرایران - انتشار گفت و گوی رئیس دفتر حفاظت از منافع ایران در قاهره با روزنامه الاهرام موجی از شگفتی و خشم را در میان ایرانیان برانگیخت. مجتبی امانی که ریاست دفتر حفاظت از منافع ایران در مصر را بر عهده دارد گفته است:

* آماده ایم به صورت "فوری" روابط دیپلماتیک با مصر را از سربگیریم.

* ایران آماده است به صورت فوری، به مصر کمک اقتصادی کند تا این کشور بتواند در مقابل اعمال فشارهای آمریکا و تهدیدهای واشنگتن به قطع کمک های مالی اش به مصر، مقاومت کند.

* ایرانیان تشنه سفر به مصر هستند. در صورت ازسرگیری روابط، روزانه 5 هزار گردشگر از ایران به مصر خواهد آمد.

* برای اعتمادسازی می توان گردشگران ایرانی در مصر را تحت نظر امنیتی قرار داد تا مقامات مصری درباره آنها، اطمینان کسب کنند. زمان صدام هم زائران ایرانی با چنین وضعی به عتبات عالیات می رفتند.

* تاکید می کنم، بی ثباتی و ناامنی موجود در مصر باعث آزار ایرانی ها و مانع از سفر ایرانی ها به مصر نمی شود. ایرانی ها به سفر رفتن با وجود ناامنی عادت دارند. به عنوان مثال ایرانی ها بدون ترس به عراق می روند.

این البته اولین باری نیست که مقاماتی از دولت تهران ، چنین مواضعی در برابر مصر اتخاذ می کنند. فراموش نکرده ایم که محمود احمدی نژاد ، رئیس جمهور ایران ، 24 اردیبهشت 1386 در جمع خبرنگاران گفت:"به صراحت اعلام می کنم ، اگر دولت مصر اظهار آمادگی کند ، تا پایان وقت اداری امروز ، سفارت ایران را در مصر برپا خواهیم کرد."
این سخن به همان اندازه که با شگفتی محافل دیپلماتیک و مردم مواجه شد ، بی اعتنایی مقامات وقت مصر را به همراه داشت.

بعدها نیز وقتی انقلابیون مصر به پیروزی رسیدند و پیام مشابهی از تهران به سویشان رفت ، باز هم اعتنایی نکردند و گفتند که ما در دوران انتقال قدرت هستیم و وقت این کارها نیست؛ بماند برای بعد.

حالا هم که حافظ منافع ایران در مصر ، با ادبیاتی که برای هر ایرانی رنج آور است ، از موضع التماس با روزنامه مصری سخن گفته و برای برقراری رابطه با مصر ، از کیسه ملت ایران هم بخشیده که آماده ایم چیزی هم دستی بدهیم تا شما با ما رابطه دیپلماتیک برقرار کنید!

جالب اینجاست که ایشان وعده داده اگر آمریکا کمک های مالی اش به مصر را قطع کند ، ایران حاضر است فوراً جایگزین آن کمک ها را به مصر اعطا نماید تا دولت مصر بتواند در برابر فشارهای آمریکا طاقت بیاورد.

حافظ منافع ایران ، بهتر از هر کس دیگری می داند که آمریکا سالانه بالغ بر 2.2 میلیارد دلار به مصر کمک اقتصادی نظامی و غیر نظامی می کند. این رقم از زمان امضای کمپ دیوید تا کنون جمعاً به بیش از 71 میلیارد رسیده است. آیا واقعاً منظور جناب ایشان دادن این مقدار پول به مصر است؟
ایشان حافظ منافع ایران هست یا حافظ منافع مصر؟!

تازه؛ ای کاش ماجرای حاتم بخشی ایشان به همین مبالغ مالی ختم می شد ولی جناب دیپلمات وطنی ، از جان مردم ایران هم مایه گذاشته و آنها را مردمی دانسته که عادت دارند به جاهای خطرناک سفر کنند و در این باره سفرهای زیارتی عتبات عالیات را مثال زده است تا مخاطب مصری فکر کند نه فقط دولتمردان ایرانی ، بلکه فرد فرد مردم ایران ، در آرزوی وصال معشوقه مصر ، شب و روز ندارند و مجنون وار سر به بیابان زده اند.


آیا ما اینقدر خوار و ذلیل شده ایم که به مصری ها التماس کنیم که بگذارید بیاییم کشورتان را ببینیم و اگر هم در حال حاضر ثبات و امنیت ندارید ، اشکالی ندارد ، فوقش کشته می شویم. اگر هم به ما اعتماد ندارید ، مثل زمان صدام برایمان مأمور بگذارید تا مطمئن شوید که دست از پا خطا نمی کنیم! فقط بگذارید بیاییم مصر!

اصلاً آیا خود این ادبیات ، مقامات مصر را به تردید وا نمی دارد که لابد ریگی به کفش این هاست که اینقدر برای فرستادن آدم هایشان به مصر ، اصرار می کنند و می گویند که با هر شرایطی حاضریم بیاییم؟!

قیاس سفرهای معنوی عتبات عالیات هم با سفر توریستی به مصر در شرایط خطر ، قیاس مع الفارق است و اگر کسی برای زیارت ائمه اطهار علیهم السلام ، رنج و خطر سفر را به جان می خرد ، معنایش این نیست که برای دیدن آثار تاریخی و سواحل مصر هم ریسک بکند.

واقعاً جای شگفتی است که در همه دنیا ، اگر کشوری ، دچار ناامنی مختصری شود ، وزارت خارجه ها ، از مردمان کشورهای خود می خواهند به مناطق ناامن سفر نکنند ولی در اینجا ، نماینده رسمی وزارت خارجه ما در مصر ، به جای این که درباره هر گونه سفر احتمالی به مصر ، به مردم ایران هشدار بدهد ، برعکس عمل می کند و به مصری ها می گوید که ما آماده ایم روزانه 5 هزار نفر را بفرستیم بیایند!

آیا وظیفه حافظ منافع ایران در مصر این است که زمینه های گردشگری در ایران را برای توریست های مصری معرفی کند و بدین ترتیب برای کشورمان ارزآوری کند یا این که از حالا عدد و رقم و تضمین به مصری ها بدهد که آماده این فلان تعداد توریست بفرستیم؟!

در این که برقراری رابطه بین ایران و مصر ، رویداد مثبتی است که باید از آن استقبال کرد ، تردیدی نیست ولی قرار نیست در این معادله ، مصریان ناز کنند و ما اعلام نیاز و التماس.

"عزت ، حکمت و مصلحت" سه رکن اساسی سیاست خارجی ایران هستند . حال آیا در سخنان آقای حافظ منافع ، نشانی از همان رکن اول یعنی عزت می بینید؟