ميداودي: براي مدل مويم دليلي داشتم كه نمي‌خواهم بگويم!

مهاجم تيم فوتبال استقلال گفت: براي مدل مويم يك دليلي داشتم كه نمي‌خواهم بگويم.


به گزارش  فارس، ميلاد ميداودي در گفت و گو با وب سايت شخصي خود صحبت هاي زير را مطرح كرد:

* تغییر مدل موهایت حسابی سر و صدا کرده است.
این موضوع مهم تر از بازگشتم به میادین فوتبال نیست و انتظار داشتم به شروع خوبم پس از 9 ماه دوری از میادین هم اشاره می شد. من مدت هاست که موهایم را کوتاه نگه می دارم و در همین زمان حضورم در استقلال هم اکثر اوقات موهایم را از ته می تراشیدم. برای بازی با فولاد خوزستان بنا به یک دلیل شخصی که نمی خواهم درباره اش صحبت کنم، با آن مدل مو به میدان رفتم و روز جمعه هم آن ها را مثل قبل کوتاه کردم. حتی در دو سالی که در امارات بازی می کردم و هیچ محدودیتی وجود نداشت، دنبال مدل مو و این مسائل نبودم.

*آیا از باشگاه تماسی در این رابطه با شما گرفته شد؟
روز شنبه آقای پورحیدری با من تماس گرفت و اطلاع داد که مسئولان فدراسیون فوتبال ایراد گرفته اند. به منصورخان گفتم من صبح جمعه موهایم را مثل قبل کوتاه کرده ام.

*در خصوص بازگشتت به میادین و احساست در آن دقایق بازی مقابل فولاد صحبت کن.
بعد از لحظاتی حضور مقابل داماش این فرصت برایم فراهم شد تا بار دیگر در اهواز بازی کنم و خدا را شکر که مقابل محبت آن همه هوادار استقلال سربلند شدم. انگیزه بالایی برای این بازی داشتم و جدا از بحث بازگشتم به میادین می دانستم که شکست دادن فولاد برای استقلالی های متعصب اهواز خوشحالی زیادی به همراه دارد. سال گذشته باخت چهار بر یک استقلال مقابل فولاد را از تلویزیون نگاه می کردم و می گفتم خدا کند خوب شوم و یک روز با استقلال در اهواز این نتیجه را جبران کنیم. خوشحالم که این اتفاق افتاد و در چنین شبی به ترکیب استقلال برگشتم.

*اما فولادی ها معتقدند که نسبت به سال گذشته نفراتشان را از دست داده اند. در مجموع آیا نتیجه عادلانه بود؟
فولاد فقط علی حمودی را از دست داده و دفاع راست تیم ملی عراق را گرفته؛ ضمن اینکه پارسال نیمی از بازیکنان ما در آن مسابقه حضور نداشتند. نتیجه بازی اخیر مقابل فولاد عادلانه بود و اگر از فرصت هایمان استفاده بهتری می کردیم، فولاد بیشتر گل می خورد. خودم به تنهایی می توانستم در همان ده دقیقه هت تریک کنم اما یک ضربه ام به تیر دروازه خورد و ضربه ایستگاهی ام هم با فاصله کم به اوت رفت.

*از گلی که به ثمر رساندی صحبت کن. بعد از گل هیجان زده بودی و ظاهرا برنامه مشخصی برای شادی نداشتی.
وقتی مجیدی از قلب دفاع فولاد فرار کرد و به محوطه رسید؛ صدایش کردم و آقا فرهاد هم بلافاصله به سمتم برگشت و در حالی که می توانست به سمت دروازه شوت بزند به من پاس داد تا گل بزنم. در خصوص شادی بعد از گل هم راستش نمی دانستم چکار باید بکنم! اول به سمت هواداران رفتم تا شادی ام را با آن ها تقسیم کنم اما یاد مجیدی افتادم و برگشتم تا بابت پاس گل تشکر کنم؛ همان لحظه هم صدای مظلومی را شنیدم. مظلومی که از حضور مجددم در تیم خوشحال بود، اسمم را فریاد می زد و می خواست تبریک بگوید که به سمتش رفتم. در مجموع این گل برایم هیجان زیادی داشت.

*فولادی ها شاکی بودند که چرا بعد از گلزنی در شهر خودت خوشحالی کردی.
من به هر تیمی گل بزنم خوشحالی می کنم و هر چیزی که در دل دارم را نشان می دهم. ضمن اینکه یادم نمی آید فولاد حقی به گردن من داشته باشد و در طول مسابقه هم هوادارانش خیلی فحاشی می کردند. زمانی که در استقلال اهواز بودم، به عنوان بازیکن قرضی برای خدمت سربازی به پاس تهران رفتم و روزی که با استقلال اهواز بازی داشتیم گل زدم و خوشحالی هم کردم چون نمی توانستم فیلم بازی کنم و خودم را به ناراحتی بزنم.

*در همان دقایق اندکی که بازی کردی، هماهنگی خوبی با کرار جاسم داشتی و بعد از تعویضت بازی کرار بیشتر به چشم آمد. در این رابطه توضیح بده و اینکه چگونه دو بازیکن که برای اولین بار کنار هم بازی می کنند چنین هماهنگی دارند.
بازیکنانی که در سطح ملی بازی می کنند، نیازی نیست چند بازی کنار هم باشند تا هماهنگ شوند. چند جلسه تمرین کافی بود تا به خصوصیات بازی هم آشنا شویم. چون کرار محروم بود و من هم هنوز به میدان نرفته بودم، دو هفته در تمرینات و هنگام بازی های تمرینی در یک تیم قرار می گرفتیم و هماهنگ شدیم. در صحنه ای که تک به تک شدم، وقتی داور خطا گرفت، کرار جاسم با سر اشاره کرد و من سریع به فضای خالی پشت دفاع فولاد فرار کردم تا پاس را دریافت کنم. در صحنه گل چهارم و حتی قبل از آن که از جناح چپ توپ را برای مجیدی سانتر کردم، همین هماهنگی وجود داشت.

*معمولا بازیکنانی که بعد از یک مصدومیت طولانی به میادین بازمی گردند، مدت ها طول می کشد تا به فرم مطلوب برسند و اکثر آن ها هیچ وقت مثل سابق نمی شوند. چه موضوعی باعث شد در همان چند دقیقه استقلالی ها را اینقدر امیدوار کنی؟
بعد از بازی با داماش که دو دقیقه در زمین بودم و حتی توپ به پایم نخورد، گفتم مطمئن باشید اگر فرصتی داشته باشم ثابت می کنم که همان بازیکن سابق هستم. الان هم سر حرفم ایستاده ام و فقط کمی زمان لازم دارم تا بدنم به آمادگی کامل برسد. خیلی ها حتی تردید داشتند که من بتوانم دوباره فوتبال بازی کنم اما دیدید که این گونه نبود و حالا هم اطمینان می دهم که با دعای خیر مردم به روزهای اوج برمی گردم.

*اوضاع استقلال در این فصل را چگونه می بینی؟
وضعیت تیم که از نظر فنی خیلی خوب است و یکی از مدعیان اصلی قهرمانی هستیم. خودم احساس می کنم امسال با توجه به مهره هایی که به تیم اضافه شده، قادر هستم که بهتر از سال قبل بازی کنم و موثرتر باشم. به غیر از قهرمانی در لیگ برتر این توانایی را داریم که بعد از چند سال استقلال را به جمع هشت تیم برتر آسیا ببریم.

*یعنی سقف توانایی استقلال رسیدن تا جمع هشت تیم است و نمی تواند به مراحل بالاتر برود؟
منظورم این نیست. تقویم لیگ آسیا با مسابقات داخلی فرق دارد و تا خاتمه فصل فقط می توانیم به جمع هشت تیم برسیم. مرحله یک چهارم نهایی هم بعد از شروع فصل آینده لیگ ایران شروع می شود، همانطور که فصل قبل سپاهان و ذوب آهن به جمع هشت تیم صعود کردند و این فصل با نفرات جدیدی در این مرحله حاضر می شوند.

*در پایان چه صحبتی داری؟
در مدت مصدومیتم مجموعه باشگاه استقلال و هواداران عزیزش همواره کنارم بودند و به من روحیه می دادند. کادر پزشکی سابق باشگاه که برایم سنگ تمام گذاشت و طرفداران دیگر تیم ها هم بارها به سایت شخصی ام پیام می زدند و می خواستند که با مصدومیت مبارزه کنم. خبرنگارانی هم بودند که با اطلاع از روز تولدم با تهیه کیک تولد و دسته گل به کلینیک فیزیوتراپی دکتر نوروزی آمدند و مرا برای ادامه فوتبال دلگرم کردند. دوست دارم گلی که در اهواز به ثمر رساندم را به همه آن هایی تقدیم کنم که دوست داشتند باز هم مرا در میادین فوتبال ببینند.