نتانیاهو امیدوار است مصر مانند ترکیه فعلی شود. حفظ روابط رسمی مصر با اسرائیل، حفظ دو سفارتخانه، خط هواپیمایی و روابط بازرگانی بین دو طرف و در کنار آن انتقادات شدید از اقدامات اسرائیل علیه فلسطینی ها.

روزنامه اسرائیلی هاآرتص نوشت: اسرائیل پس از مبارک به ایران حمله نمی کند.

به گزارش عصر ایران،" الوف بن " تحلیلگر اسرائیلی در مقاله ای در روزنامه هاآرتص چاپ تل آویو نوشت: در پی سقوط حسنی مبارک رئیس جمهور مصر، اسرائیل از حمله نظامی به تاسیسات هسته ای ایران خودداری خواهد کرد. بدون حضور مبارک، حمله ای از اسرائیل علیه ایران انجام نخواهد شد.

وی افزود: سران بعدی مصر از این می ترسند که به عنوان شریک حمله اسرائیل به ایران شناخته شوند. آنها در این صورت از خشم مردمی در مصر به شدت نگرانی دارند. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل حتما در یادداشت های خود خواهد نوشت که خواهان حمله نظامی به ایران بود اما به دلیل انقلاب در مصر موفق به انجام آن نشد.

این تحلیلگر اسرائیلی با اشاره به جهت گیری "ضد اسلامگرایانه" نتانیاهو می نویسد: نتانیاهو می ترسد که مصر به یک جمهوری اسلامی مخالف اسرائیل تبدیل شود. کشوری شبیه به ایران فعلی ولی به میزان زیادی نزدیک به مرزهای اسرائیل. البته نتانیاهو امیدوار است که چنین اتفاقی رخ ندهد بلکه مصر در جایگاهی قرار بگیرد که امروز ترکیه وجود دارد. حفظ روابط رسمی مصر با اسرائیل، حفظ دو سفارتخانه، خط هواپیمایی، روابط بازرگانی و در کنار آن انتقادات شدید از اقدامات اسرائیل علیه فلسطینی ها. این در حالی است که مصر در دوره مبارک، به میزان زیادی از دشمنی اسرائیل علیه ایران شریک بود و در کنار آمریکا و اسرائیل علیه محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران و هم پیمانان او در سوریه، لبنان و غزه فعالیت می کرد.

او ادامه داد: سناریوی بهتر برای نتانیاهو این است که مصر به ترکیه قبل از نخست وزیری رجب طیب اردوغان تبدیل شود. یعنی به دولتی نزدیک به آمریکا و تحت کنترل آمریکا. البته او چنین اتفاقی را بعید می داند.

این نویسنده اسرائیلی اضافه کرد: مصر در آینده شاهد تغییرات استراتژیک نخواهد بود اما این به آن معنی نیست که جانشین مبارک حمله به تاسیسات هسته ای ایران را تشویق کند که در این وضعیت اسرائیل خود را در وضعیت سختی می بیند که نمی تواند حملاتی را در شرق خود عملیاتی کند .

اسرائیل بر خلاف اکنون که از انتقال قدرت در مصر نگرانی دارد از انتقال قدرت در سوریه (حافظ اسد به بشار اسد )، اردن (ملک حسین به عبدالله دوم) و فلسطین (یاسر عرفات به محمود عباس) نگرانی نداشت.