فیلم گزارش را این جا ببینید
عصر ایران ــ فستیوال پوست یکی از مهمترین جشنهای اسلوونی است که معمولاً پیش از عید پاک برگزار میشود. این سنت، که ریشهای عمیق در فرهنگ مردم اسلوونی دارد، با ماسکها و شخصیتهای متنوعش شناخته میشود.
من تلاش کردم این آیینها و کارناوالهایی را که در روستاهای دورافتاده اسلوونی در حال فراموشی بودند، با عکسبرداری ثبت کنم. حسش مثل پیدا کردن گنجهای عجیب و غریب توی انباری خونهمون بود. بودن توی اون فضا، عکاسی کردن و ثبت لحظهها واقعاً فوقالعادهست. فستیوال پوست تقریباً توی همه روستاها و شهرهای کوچک اسلوونی برگزار میشه و جشنیه که نشوندهنده انتظار برای بهار و بدرقه زمستونه.
هدفش اینه که سرما و سختیهای زمستون رو به فراموشی بسپاریم. البته توی سالهای اخیر، با توجه به اینکه زمستونها دیگه مثل قدیم سرد نیستن و برف زیادی توی درهها نمیباره، این سنت یه کم عجیب به نظر میاد، ولی با این حال هنوز زنده مونده.پوست یکی از قدیمیترین آیینهای اسلوونیه که قدمتش به دوران پیش از مسیحیت برمیگرده.
کلیسا، بهویژه توی قرون ۱۳ و ۱۴ میلادی، همیشه با دید منفی بهش نگاه کرده و بعدها توی دوره حکومت سوسیالیستی هم محدودیتهایی براش گذاشتن. ولی توی مناطق روستایی، این فستیوال هویت اصلی خودش رو حفظ کرد و نسل به نسل منتقل شد. توی بیشتر کارناوالهای روستایی، دو گروه اصلی رو میبینیم: گروه «زشتها» که وظیفهشون فراری دادن زمستون و کشتن پوسته، و گروه «زیبارویان» که بهار رو استقبال میکنن.
زیبارویان به خونههای همسایهها سر میزنن، هدیه میبرن، خوشبختی و امید برای فصل جدید میآرن و نوید هوایی خوب و آب شدن برفها رو میدن. کارناوالها با هم تفاوتهای کوچیکی دارن، ولی محبوبترینش برای من «پوست زاغه». این یه کارناوال قدیمی و سنتیه که توی اون مردای جوونی که هنوز ازدواج نکردن، باید زمستون رو فراری بدن. اونا لباسهای عجیب میپوشن، توی جورابهاشون خاکستر میریزن و پسرای جوونتر رو دنبال میکنن.
این یه جور مراسم گذاره که پسرا رو به مرد تبدیل میکنه. معمولاً فستیوالها با روشن کردن آتیش بزرگ تموم میشن؛ توی آخرین شب، یه مترسک رو توی روستا میچرخونن و بعد میسوزوننش. این کار نماد پایان زمستون، پایان فستیوال و حتی پایان بچگی پسراست. با اومدن بهار، بچههایی که با خاکستر پوشیده شدن، بزرگ میشن و مرد میشن.برای خیلی از روستاییها، پوست از هر رویداد دیگهای توی زندگیشون مهمتره. اینکه فستیوالی با نزدیک به دو هزار سال قدمت هنوز زنده و پابرجاست، برای ما تماشاگرا واقعاً جذاب و زیباست.