بهترین ورزش برای بدن کدام ورزش است؟

شنا همچنین بر مغز و روابط فرد نیز تأثیرگذار است. مطالعات نشان می‌دهد که حرکت در آب باعث افزایش جریان خون به مغز و ترشح هورمون‌های سروتونین و دوپامین می‌شود و شنا کردن باعث بهبود اختلالات خلقی و حتی عملکرد حافظه خواهد شد.

اگر این سوال را از افراد مختلفی بپرسید، پاسخ‌های متعددی دریافت خواهید کرد؛ بسیاری معتقدند که دویدن، دوچرخه‌سواری و وزنه‌برداری مزایای زیادی برای سلامتی افراد دارند ولی کمتر کسانی هستند که از مزایای شنا کردن اطلاع داشته باشند

اما باید بدانیم که حرکت توده بدن در آب، باعث فعال شدن سیستم‌های متعددی در سراسر بدن می‌شود.

کانال عصر ایران در تلگرام

بررسی مزایای شنا ازنظر علمی

به گزارش خبر آنلاین، میچ لومکس متخصص ریه و فیزیولوژیست ورزشی دانشگاه پورتسموث انگلیس دراین‌باره توضیح می‌دهد: « از جمله مزایای شنا کردن می‌توان به بهبود آمادگی قلبی عروقی و تنفسی، بهبود قدرت و استقامت عضلانی، بهبود توده بدون چربی بدن، کاهش خطر آسیب‌های بدنی در حین فعالیت‌های سنگین و بهبود سلامت روانی اشاره کرد.»

مسلماً مهم‌ترین فایده شنا این است که باعث سلامت قلب می‌شود. نتایج تحقیقات حکایت از آن دارد که شنا کردن، باعث بهبود گردش خون و کارآیی قلبی عروقی شده و بدین ترتیب خطر حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش می‌دهد.

شنا کردن باعث کاهش سفت شدگی رگ‌های خونی و کاهش استرس اکسیداتیو و سطوح التهاب در سراسر بدن شده و بدین ترتیب فشارخون کاهش می‌یابد و در افزایش متابولیسم افراد نیز مفید است و با این ورزش می‌توانید کالری زیادی بسوزانید.

یک تجزیه‌وتحلیل بهداشت عمومی حکایت از آن دارد که یک فرد ۷۰ کیلوگرمی با قدم زدن در آب یا شنا با سرعتی متوسط، می‌تواند در یک ساعت به‌طور متوسط ۲۸۱ کالری بسوزاند ولی اگر با سرعتی بالا شنا کند، در یک ساعت ۷۰۴ کالری خواهد سوزاند و اگر در این بازه زمانی شنای پروانه کند، هر ساعت ۷۷۴ کالری می‌سوزاند. بدین ترتیب فرد می‌تواند به‌خوبی به مدیریت وزنش بپردازد.

شنا باعث افزایش دامنه حرکتی می‌شود، درد مفاصل را کاهش می‌دهد و انعطاف‌پذیری و وضعیت بدن را بهبود می‌بخشد و روند پیری را کند می‌کند. درعین‌حال به افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و آرتریت کمک می‌کند و برای مدیریت گلوکز خون مفید است.

در کنار همه این مسائل، شنا همچنین بر مغز و روابط فرد نیز تأثیرگذار است. مطالعات نشان می‌دهد که حرکت در آب باعث افزایش جریان خون به مغز و ترشح هورمون‌های سروتونین و دوپامین می‌شود و شنا کردن باعث بهبود اختلالات خلقی و حتی عملکرد حافظه خواهد شد.

درعین‌حال، چگالی آب باعث کاهش خطر سقوط خواهد شد که در فعالیت‌هایی مانند دویدن یا ورزش‌های زمینی رایج است. درنتیجه می‌توان از شنا و آب‌درمانی برای کمک به بهبود افرادی که از یک آسیب یا شرایط خاص پزشکی رنج می‌برند، بهره برد و از آن به‌عنوان ورزشی ایده‌آل برای افراد چاق یا دارای اضافه‌وزن یاد می‌شود.