عصرایران؛ احسان محمدی- استقلال در دیداری عقب افتاده از لیگ برتر 2-1 به فولاد خوزستان باخت تا شانس سهمیه آسیایی‌اش به خطر بیفتد. وقتی تیم شکست می‌خورد همه می‌توانند منتقد شوند. هواداران گله می‌کنند، بازیکنان داور را مقصر می‌دانند و کادر اجرایی باشگاه ممکن است نحوه میزبانی را زیر سوال ببرد.
اسقلال در حالی مغلوب فولاد شد که گل نخست را روزبه چشمی با سماجت و بعد از یک رفت و برگشت به ثمر رساند. یک لبخند بزرگ آبی بعد از ماه‌ها وقفه در برگزاری لیگ. این جور مواقع کارشناسان می‌گویند که تیم‌ها زمان می‌خواهند تا به فرم مسابقه برگردند. کرونا بازیکنان را خانه‌نشین کرد، تمرینات متوقف شد، آغاز لیگ با انبوهی از اما و اگرها همراه شد اما ان شرایط برای همه یکسان است.
فولاد خوزستان تحت نظر جواد نکونام بازی منظم‌تری ارائه کرد. آنها خیلی زود با گل موسی کولی‌بالی به بازی برگشتند و بعد یک خطای به نظر شدید از علی کریمی، عملاً خنجر به پهلوی استقلال زد. علیرغم ادعاهای بسیاری که در مورد پیشرفت و بی‌نیازی داریم، هنوز تصویربرداری مسابقات فوتبال به عنوان بزرگترین سرگرمی ایرانیان تقریباً افتضاح است. به جز تهران در اکثر شهرستان ها تصاویر از راه دور، بی‌کیفیت و با یکی-دو دوربین ضبط می‌شود که عملاً در لحظاتی مانند اخراج علی کریمی بیننده جزییات را نمی‌بیند. این در حالی است که تصاویر دریافتی از سطح سیارات دیگر در فضا به مراتب کیفیتی بسیار بهتر دارد!
اخراج علی کریمی آغاز تیره روزی استقلال بود. او معتقد بود که بازیکن فولاد پیراهنش را کشیده و هافبک مقتدر آبی‌ها هنگام تلاش برای رها کردن خود، دستش به صورت بازیکن فولاد خورده است. فرهاد مجیدی سرمربی استقلال وارد زمین شد، به داور اعتراض کرد، تلاش سعید رمضانی، وریا غفوری، بهزاد غلامپور و سایر بازیکنان برای آرام کردن او به نتیجه نرسید و مهدی سیدعلی که سخاوتمندانه کارت می داد او را اخراج کرد.
این اخراج در شرایطی که تیم به آرامش نیاز داشت به شدت از سوی برخی از هواداران استقلال مورد نقد قرار گرفته است. آنها معتقدند که در چنین لحظاتی از مجیدی که تجربه بازی‌های بین‌المللی دارد انتظار می‌رود در نقش یک بزرگتر ظاهر شود نه اینکه مثل بازیکنان جوان و کم‌تجربه فضا را متشنج کند.
این رفتار آیا جز تعدادی لایک از سوی برخی هواداران دو آتشه برای استقلال سودی دارد؟ آیا مجیدی بخشی از تمرکزش را در اینستاگرام گذاشته و تحت تاثیر فضای هیجانی آنجاست؟ حتی اگر حق با او باشد و تجربه تلخ بازی فصل پیش مقابل نفت آبادان و اعتراف دیر هنگام داور آن بازی هنوز آزارش بدهد، این اعتراض و اخراج تازه چه فایده‌ای دارد؟ او یادش می رود که بزرگتر تیم است و در فوتبال با فریاد زدن و اعتراض مداوم به داور نمی‌توان از تیم دفاع کرد؟
فولادی‌ها به رهبری محمد آبشک و فرشاد احمدزاده بازی روانی را به اجرا گذاشتند و از نظر بدنی هم بسیار آماده‌تر از بازیکنان استقلال بودند. عصبانیت در بازی آبی‌ها باز هم کار دست آنها داد و عارف غلامی دو کارته شد. در این میان تلاش کاپیتان وریا غفوری برای آرام کردن بازیکنان ستودنی بود. فولاد با آرامش به بازی ادامه داد و در دقیقه پایانی مجتبی نجاریان بازیکن تعویضی نکونام در یک حرکت تمرین شده دروازه استقلال را گشود تا بعد از پنج سال فولادی‌ها طعم پیروزی مقابل استقلال را بچشند.
شکست 2-1 با تیم 9 نفره در یک بازی که می‌توان به قضاوت داور خرده گرفت و وقتی هفت بازیکن تیم از جمله چند ستاره کلیدی به این بازی نرسیدند نباید تلخ باشد اما موقعیت استقلال را برای کسب سهیمه به خطر انداخت و از سوی دیگر نشانه‌های چندانی از امیدواری در این سبک بازی دیده نشد. این چیزی است که استقلالی‌ها را بیش از نتیجه آزار می‌دهد و چشم‌ها را به سمت جای خالی استراماچونی می‌چرخاند.