عصرایران؛ احسان محمدی- اگر قرار است استقلال این همه خوب بازی کند و حریفان آسیاییاش را اینطور در هم بکوبد بهتر نیست همه بازیهایش خارج از خانه برگزار شود؟!
فرهاد مجیدی یکی از دشوارترین بازیهای زمستان 98 را به سادهترین شکل ممکن برنده شد. یک پیروزی پنج گله مقابل الریان قطر که با براهیمی، مرکادو، فرانک کوم، تاباتا و ... از دور ترسناک به نظر میرسید. اما آبیها همان نسخه همیشگی را اجرا کردند، ضربههای کاشته مرگبار وریا غفوری، خلاقیت مهدی قائدی و تمامکنندگی بیرحمانه شیخ دیاباته. همان بازیکنی که ابتدای فصل لیگ برتر بعضیها او را یک غول اعصابخراش لقب دادند که در عمرش فوتبال بازی نکرده! او گل او بازی را با جایگیری خوب و روی ضربه کاشته وریا که به تیر خورد به ثمر رساند. شدت ضربه آنقدر زیاد بود که فهد یونس دروازهبان قطری باید خوشحال باشد که توپ از او رد شد!
چند دقیقه بعد یک اتفاق وارونه رخ داد. در حالیکه روی کاغذ انتظار میرود قائدی 166 سانتیمتری سانتر کند و دیاباته 194 سانتیمتری گل بزند، اما دیاباته که علیرغم هیکل تنومندش، خوش تکنیک است، با یک سانتر نرم توپ را روی پیشانی قائدی نشاند و شماره 10 آبیها که اول فصل میگفتند این پیراهن برای او گشاد است با زیبایی و ظرافت یک پرتاب کننده بسکتبال، توپ را پشت سر دروازه بان الریان انداخت تا آبیها با دو گل به رختکن بروند.
نیمه دوم همه منتظر روشن شدن آتشفشان الریان بودند که باز هم مهدی قائدی با یک بغل پای عالی گل سوم را زد. گلی که الریانیها را به انجام یک بازی احساسی سوق داد. آنها هرگز انتظار چنین نمایشی از استقلال را نداشتند. تیمی که تا سه روز مانده به بازی با الکویت حتی گفته میشد از لیگ قهرمانان کنار میکشد. اما با پرهیز از رفتارهای هیجانی و همیشه پرخسارت، به جای قهر، در مسابقات ماندند تا شبی اینطور باشکوه را رقم بزنند.
ارسلان مطهری در دومین بازیاش با پیراهن استقلال به محض ورود گل زد. استقلال 4 الریان صفر! این نتیجه را حتی خیالپردازترین هوادار استقلال هم تصور نمیکرد اما دقیقه 88 باز هم مطهری گل زد! استقلال 5 الریان صفر! ... وقتی داور سوت پایان را زد، استقلالیها آرزو میکردند فوتبال 90 دقیقه نبود!
یک صعود بیعیب و نقص و پنجگله که حتی لیگ را هم داغتر خواهد کرد. تیمی که در دو بازی آسیایی 8 گل زده و کلین شیت کرده حق دارد حریف بطلبد! احتمالاً هنوز کسانی خواهند گفت که این پیروزی محصول کار استرماچونی است اما در تاریخ باشگاه آن را به نام فرهاد مجیدی و کادر فنیاش ثبت میکنند همانطور که اگر در بازیهای آینده نتیجه نگیرد، باز هم به نام آنها مینویسند.
استقلال با شایستگی به مرحله گروهی صعود کرد. هیچکس منکر تاثیر ستارهها و نقش هزینه نیست اما این بازی یک بار دیگر نشان داد ما گاهی با فراموش کردن تواناییهایمان، بیش از اندازه مقهور تبلیغات و هیاهوی پیرامون تیمهای عربی میشویم و پیش از رویارویی با آنها نیمی از توانمان را صرف جمع و ضرب هزینه بازیکنانشان میکنیم.
در بازی دیگر هم شهرخودرو یک بار دیگر همه را غافلگیر کرد. آنها مقابل السیلیه قطری با درخشش مهدی رحمتی در ضربات پنالتی پیروز شدند. آنها در 120 دقیقه یک نمایش پایاپای را مقابل السلیه ارائه کردند و سرآسیایی انگار روی هنر رحمتی حساب کرده بود که او به خوبی دست کریم انصاریفرد را خواند و با مهار پنالتی این بازیکن ایرانی تیمش را به مرحله گروهی بُرد. رحمتی هم یکی از مغضوبین بود که حالا کیفیتش را به رخ همه کشید. در مورد این بازی و درخشش تیم مشهدی بیشتر خواهیم نوشت.
استقلال و شهرخودرو نشان دادند که حق با یوهان کرایف بود:« «چرا نمیتوانید یک تیم ثروتمند را شکست دهید؟ من که هیچگاه ندیدهام یک کیسه پول گلزنی کند.» اگر با پول میشد همه بازی ها را بُرد، پاریسن ژرمن الان قهرمان اروپا بود!
راستی چه خوب می شد مسابقات داخلی استقلال هم خارج از کشور انجام می شد.