عصرایران؛ احسان محمدی- پرسپولیس تنها نماینده باقی مانده ایران در لیگ قهرمانان آسیا با شکست 6-2 در مجموع دو دیدار مقابل الهلال عربستان از دور رقابت ها کنار رفت تا آرزوی قهرمانی در آسیا را یکسال دیگر برای هوادارانش به تاخیر بیندازد.
گرچه عملکرد داور بازی به شدت مورد انتقاد هواداران قرار گرفت اما این باید بپذیریم که پرسپولیس در بازی اول حذف شد. وقتی که ناباورانه با چهار گل زمین را ترک کرد و بازگشت به یک مامور غیرممکن تبدیل شد. اما این پنج عامل را می توان به عنوان قانلان اصلی این ناکامی معرفی کرد:
1- فاتحان سفارت عربستان: پرسپولیس حساس ترین بازی های چندسال اخیرش را نه در ورزشگاه آزادی و پیش چشم هزاران هوادار مشتاق که در مسقط پایتخت عمان برگزار کرد! چرا؟ ماجرا خیلی ساده اما تلخ است. فاتحان سفارت ها در مشهد و تهران به ساختمان سفارت عریستان حمله کردند تا زمینه را برای سربریدن با پنبه فراهم بیاورند. تیم‌های باشگاهی عربستان در بیانیه‌ای اعلام کردند به خاطر نبودن امنیت حاضر به بازی در جام باشگاه‌های آسیا در ایران نیستند و از کنفدراسیون فوتبال آسیا خواستند زمینی بی طرف برای بازی آنان انتخاب کنند و موفق شدند!
به همین راحتی تیم های ایرانی از بازی مقابل حریف عربستانی در خانه محروم شدند. تلویزیون علاقه ای ندارد به این موضوع ورود کند، مبادا دل نازک آن دلواپسان بکشند اما هواداران استقلال خوزستان و پرسپولیس و استقلال که از امکان و امتیاز میزبانی و حمایت تماشاگر محروم شدند حق دارند از فاتحان سفارت عربستان بپرسند آن حرکت پرهزینه چه دستاوردی برای ملت داشت؟ حکومت آل سعود سقوط کرد؟ شیوخ شان از ایران عذرخواهی کردند؟ در مواضع عمدتاً تندشان خللی ایجاد شد؟ آیا می دانند مسافرت و اسکان بازیکنان تیم های ایرانی برای میزبانی اجباری در یک کشور عربی به جای شهر و دیار خود چه هزینه ای داشت و باید از بیت المال پرداخت شود؟
ممکن است آنها که به سفارت عربستان حمله کردند و گوشی تلفن به غنیمت بردند و مقابل دوربین ها سلفی گرفتند عاشق فوتبال باشند اما مرتکب رفتاری شدند که فوتبال ایران تاوان آن را پرداخت.
2- مدیریت باشگاه: پرسپولیس هنوز مدافع قهرمانی لیگ قهرمانی است. شانس بردن لیگ و جام حذفی امسال را دارد و چشم نواز بازی می کند و قطعاً این موفقیت ها بدون یک مدیریت خوب شدنی نبود. اما باید پذیرفت که همین مدیریت در ماجرای طارمی و رضاییان آنقدر بد و مبتدیانه عمل کرد که خسارت آن دامان باشگاه پرسپولیس را پیش از دیدار رفت گرفت. آنها قبل از سوت آغاز آن دیدار کابوس وار که 4-0 مغلوب تیم ده نفره الهلال شدند، به خاطر خطای مدیریتی در هم شکسته، از هم گسیخته و تهی از روحیه بودند.
3- مهدی طارمی: پسر آرام بوشهر که او را در آغاز فوتبالش به خاطر فروتنی و حجب و حیا می شناختند این روزها در شبکه های اجتماعی به عنوان کسی شناخته می شود که پول هدایتی – خودپرداز باشگاه- را به جای تحویل به باشگاه ترکیه ای تبدیل به پورشه کرده است! اتهامی تلخ و گزنده که در مقابل آن سکوت کرده است. او بهترین گلزن تیم و مهاجم ثابت پرسپولیس بود که به واسطه رفتار غیرحرفه ای از دیدار مقابل الهلال محروم شد، روحیه همبازیانش را به هم ریخت و دست برانکو را در حساس ترین بازی این سال های پرسپولیس لای گردو گذاشت! با بی مسئولیتی و بی قیدی! با گفتن « حتماً خیریتی توش بوده»! به همین راحتی! خدا قوت آقای طارمی، خسته نباشی!
4- بازیکنان و مربی: کارشناسان از برانکو انتقاد می کنند که چرا در این بازی حساس که تیم به حمله نیاز داشت هافبکی کُند و فاقد خلاقیت تکنیکی مثل ربیع خواه را تا دقیقه 90 در ترکیب حفظ کرد؟ از خط دفاع پرسپولیس ایراد می گیرند که مثل پنیر سوئیسی از هر طرف منفذ داشت، از علیرضا بیرانوند خُرده می گیرند که هر توپی سمتش آمد به آن نه نگفت، از محمد انصاری ایراد می گیرند که یک خطای بیهوه، کمرشکن و غیرضروری را مرتکب شد(داخل یا خارج هجده قدم) و گفتند او در بازی های حساس تمرکز ندارد، از کمال کامیابی نیا ایراد گرفتند که آن کارت قرمز بیهوده را گرفت و در دیدار 4-0 حضور نداشت، از محسن مسلمان گله مند هستند که پک های عمیق به قلیان می زند و ...
5- الهلال: اختلاف آنها با پرسپولیس 4 گل نبود اما تقریباً در هر دو بازی هر وقت اراده کردند توانستند فشار بیاورند، بازی را مدیریت کنند، گل بزنند و در بازی معمولاً روان پرسپولیس سکته های متوالی ایجاد کنند. آنها تیم شایسته ای هستند و «عمرخربین» با زدن 5 گل از 6 گل دو دیدار به تنهایی کیفیت ممتاز خودش را نشان داد. باید پذیرفت که با طارمی و بدون طارمی، با کامیابی نیا و بدون کامیابی نیا، پرسپولیس امسال در 4 دیدار نتوانست الهلال را شکست دهد و آنها در مجموع با کسب سه تساوی و یک پیروزی خیره کننده به سمت فینال پرواز کردند. هنوز هم یادآوردن آن 4 گل آزاردهنده است. اگر حتی با دو گل شکست خورده بودند، این دیدار تا این اندازه تشریفاتی نمی شد.
این بازی تمام شد و زندگی هنوز ادامه دارد. حتی هواداران دو آتشه ای که دیشب با ناامیدی و سرخوردگی مطلق خوابیدند، امروز صبح اخبار هواشناسی را چک کردند، سوار اتوبوس شدند و زندگی عادی شان را پی گرفتند. «مهمترین بازی، بازی بعد است». پرسپولیسی ها این فرصت را دارند که با شکست دادن نفت تهران به سمت فتح یک جام تازه خیز بردارند و با پیروزی در داربی جوری جشن بگیرند که انگار شکست خوردن مقابل الهلال و حذف از لیگ قهرمانان خاطره ای مربوط به دوران ژوراسیک است، به شرط اینکه از خطاهایشان عبرت بگیرند وگرنه ممکن است برانکو حتی برف امسال تهران را نبیند!
بگذارید پرسپولیسیا هم از با مدالاتون بازی کنن.
آرزو بر جوانان عیب نیست.
دیگه این دفعه زدید به سیم آخر و علنا اعلام کردید که پرسپولیسی هستید.
هرروز تکرار میکنی
چهار میختون کرد الهلال
آیا به سود برخی نبود؟ خب در زمان تسخیر سفارت عربستان باید گفت: وزیر کشور چه کسی بود؟ چرا مانع از ورود نشد؟ با وجود این دولت منفعل و ضعیف انتظار اقتدار را فقط باید از مردم دید نه از دولت و برخی مسئولین؟!