یک روز غروب
همسرم را به دلیل سرماخوردگی به مطب پزشک بردم و نسخه ای تجویز کرد. چون به خاطر کار
دیگری عجله داشتم نتوانستم داروی او را بگیرم تا اینکه شب شد و داروخانه ها تعطیل
شدند.
برای پیدا کردن داروخانه شبانه روزی سختی و مشقت کشیدم. البته پشت شیشه همه
داروخانه ها کاغذی چسبانده بودند که لیست داروخانه های کشیک شبانه هر کدام از
مناطق 30 گانه پاریس را نوشته بودند مثلا در پشت شیشه همه داروخانه های منطقه 7،
لیست کشیک شبانه داروخانه های یک ماه آن منطقه را.
آن موقع ظاهراً اینجور نبود که فقط
داروخانه های خاصی برای همیشه شبانه روزی باشند بلکه همه داروخانه های یک منطقه
شهرداری، به صورت دوره ای یک نوبت موظف بودند شیفت شب داشته باشند. من نتوانستم آن
موقع دیر وقت شب داروخانه کشیک منطقه خودمان را پیدا کنم و با پرس و جو مطلع شدم
ظاهرا فقط در خیابان شانز الیزه پاریس یک داروخانه هست که همیشه تا 12 شب باز است؛
آن هم فقط تا 12 شب.
ساعت 11 شب بود و به سرعت از حومه پاریس راه افتادم به سمت
مرکز شهر و داروخانه را که در اوایل خیابان از سمت شارل دوگل بود پیدا کردم و
دارویم را خریداری کرده و برگشتم.
البته این را هم
اضافه کنم که تقریبا در همه داروخانه های فرانسه و بلکه اروپا همان بیست سال پیش
هم مجموعه ای از بروشورها و کاتالوگهای آموزش و توصیه مراقبت ها و اطلاعات بهداشتی
و پزشکی و دارویی به صورت انبوه و رایگان در دسترس مراجعه کنندگان وجود داشت که برخی
تبلیغاتی در معرفی داروها و برخی هم واقعاً جنبه اطلاع رسانی بهداشتی و پزشکی
داشت که توسط وزارت بهداشت تهیه می شد و بسیار هم آموزنده بود. اخیرا در ایران هم
داروخانه ها چنین بروشورهایی را دارند که غالبا تبلیغاتی است برای فروش مواد
بهداشتی و آرایشی و کمتر جنبه آموزشهای بهداشتی و پزشکی و مراقبتی دارد.