عصر ایران - ماه عسل "ایرانی ها و نفت" که بیش از یک قرن به طول انجامید، به پایان خود نزدیک می شود و در همین یکی دو سال آینده، برای همیشه به تاریخ خواهد پیوست.
نفت، را بی تردید می توان یکی از مهم ترین بازیگران و مؤلفه های تاریخ معاصر ایران دانست که نه فقط در حیات سیاسی و اجتماعی ما ایرانیان، که در زندگی فرد فرد ما، آثار مثبت و منفی اش را به یادگار گذاشته است که در این مقال، مجال پرداختن به آن نیست؛ سخن این است که هر چه بوده تمام شده و عصر "ایران بدون نفت" در حال آغاز شدن است.
ایران در طول حدود یک قرن گذشته، 1200 میلیارد دلار نفت فروخت و اقتصادش مانند معتادی بدان وابسته شد بی آن که در تمام این سال های طولانی، فکری به حال روزگار بدون نفت شود، گو این که شراب نفت، چنان مستی فزوده بود که کسی به بیداری بعدش اندیشه نمی کرد.
هر چه بوده گذشته و نفت به پایان رسیده است. البته هنوز استخراج می کنیم ولی قرار نیست مانند صد سال گذشته، نفت ما را پولدار کند؛ از این به بعد، حداکثر خواهد توانست نقش پول تو جیبی را بازی کند و کم رنگ تر و کم رنگ تر شود.
زمانی با درآمد نفتی ، می شد هزاران پروژه عمرانی را کلید زد و کشور را ساخت اما اینک درآمد نفتی ایران سالانه حدود 70 هزار میلیارد تومان است و میزان حقوقی که دولت به مستمری بگیرانش می دهد، بالغ بر 80 هزار میلیارد تومان است. یعنی پول نفت، کفاف حقوق کارمندان و بازنشستگانش را هم نمی دهد.
(+)این در حالی است که دستمزدها سال به سال بالا می رود و قیمت نفت مدام در حال سقوط است و کارشناسان معتقدند که این سقوط بسیار طولانی خواهد بود. حتی پیش بینی می شود نفت به 35 دلار هم برسد و در این بها، ثابت بماند. نگاهی به برنامه های کاهش عملیات و بودجه شرکت های بزرگ نفتی دنیا مانند بی پی و شل، نشان می دهد که آنها هم آینده خود را بر مبنای قیمت پایین نفت تدارک دیده اند.
در دورانی که نفت به بالای صد دلار رسید و چند سالی هم در آنجا خوش نشینی کرد، سرمایه گذاری در عرصه انرژی های غیر نفتی، توجیه اقتصادی یافت و به شدت رشد کرد. به عنوان مثال، تولید پنل های خورشیدی که بسیار گران تمام می شد، با پژوهش های یک دهه اخیر به کاهش قیمت تولید رسید به طوری که در شش سال اخیر، دو بار قیمت شان نصف شد و این روند، همچنان ادامه دارد.
بنابر این، درست است که قیمت نفت کاهش یافته ولی چون سرمایه گذاری های کلانی انجام شده، توقف شان به صرفه نیست و ادامه خواهند یافت و از سوی دیگر، دستاوردهای علمی جدید، هزینه انرژی سازی های غیرنفتی را نیز کاهش داده و می دهد.
بزرگ ترین تولید کننده نفت جهان، یعنی عربستان نیز برای این که با اقتصادی شدن انرژی های غیرنفتی مقابله کند، مدام تولید نفت را افزایش می دهد تا قیمت کاهش یابد.
مصرف کنندگان بزرگ انرژی جهان نیز به طور جدی و هدفمند، گذر از نفت را برنامه ریزی کرده اند. به عنوان مثال، آلمان با
توسعه نیروگاه های خورشیدی و بادی خود در صدد است نیمی از انرژی مورد نیاز خود را از آسمان تأمین کند و در همین راستا، چندی پیش یک نیروگاه که با سوخت فسیلی کار می کرد را تعطیل کرده است.
(+)مجموع این شرایط نشان می دهد که آینده دیگر از آن نفت نیست. در ایران هم ، تا چند سال آینده، درآمد حاصله از فروش نفت، تنها کفاف بخشی از دستمزدها را خواهد داد، سپس میزان تولید نفت با مصرف داخلی برابر خواهد شد و ایران از فهرست صادر کنندگان نفت خارج می شود و حتی یک دلار درآمد نفتی هم نخواهد داشت. این اتفاق، در آینده ای بسیار نزدیک رخ خواهد داد.
بنابراین، دولت ها و مردم ایران باید بدانند که ایران دیگر یک کشور نفتی ، همانند یکصد سال گذشته نیست. همین الان نیز درآمد نفتی، کمتر از میزان دستمزدی است که دولت موظف به پرداخت آن است و سال به سال، اوضاع بدتر خواهد شد، نه فقط وضعیت ایران که اوضاع همه کشورهای نفتی جهان.
دوران تنبلی دولتی و ملی به پایان رسیده است. "نفت را می فروشیم و با پولش زندگی می کنیم"، در حال تبدیل شدن به یک خاطره است.
دیگر نفتی برای خوشگذرانی نداریم، باید سخت کار کنیم و با صادر کردن تولیدات مان و با رونق دادن به گردشگری، روزگار بگذرانیم... ماه عسل صد ساله به پایان رسیده است!
ببخشید این بازنشتگان عزیز ۳۰ سال آزگار به حساب تامین اجتماعی دولتی پول واریز کردن. اون سازمان تامین اجتماعی یا هر سازمان بیمه ای دیگه باید با این پول ها سرمایه گذاری کنن و از قبل اون حقوق بازنشسته ها پرداخت بشه. حالا چرا باید حقوق بازنشسته های عزیز از نفت پرداخت بشه؟؟
چرا الان هیشکی نمیپرسه از تامین اجتماعی که این پول ها چی شده. ؟؟؟
در خیلی از کشورهای دنیا مثل دانمارک، نروژ و ... مالیات های بسیار بالایی از افراد گرفته میشه. اما در ایران افرادی که واقعا باید مالیات بدن کمترین مالیات رو میدن. کلا آینده خیلی تاریکتری رو میشه دید.
ماه عسل از این قشنگتر ؟؟؟
البته ماه عسل برای مردم نبود مردم تورم 55 درصدی و نرخ بیکاری 25 درصدی و هم انون هم این ویرانه ها بقی مانده به مردم رسید
ماه عسل فقط برای یه عده ای بود که فلانی خط قرمز براشون قاءل شده بود
خدا کنه همین نفت هم زودتر تمام بشه
نفت را بايد براي نسل هاي آينده ذخيره نمائيم و ... از اين قبيل شعارها.
درحال حاضر كه دهه 90 ميباشد،آيا نسل كنوني ، قطره اي از آن ذخاير،با خيال راحت و بدون دغدغه،بهره برداري و استفاده مي نمايند؟؟
آيا به اصطلاح ، آن ذخاير،درحال حاضر مشكل اشتغال،ازدواج،مسكن،
بهداشت جسمي - رواني و ... جوانان و بخصوص خانواده ها را حل مي نمايد؟
ماه عسل براي ملت ايران و جوانان نسل آينده،نبود،براي قشر خاص و طبقه اي خاص بود.
كلاهت را قاضي كن،مگر غير از اين است؟باشد تا وجدان هاي بيدار،بيدار شوند.
هر چی بدبختی کشیدیم از نفت بود..از حالا به بعد ایران آباد میشه !
ای کاش که بشنوند!
"با رونق دادن به گردشگری، روزگار بگذرانیم..."
چون دقیقا توسعه گردشگری در ایران مساوی با تبدیل شدن ایران به عنوان قدرت بزرگ اقتصادی در خاورمیانه و آسیا است... البته به شرطی که بخواهیم و زیرساختهایش را فراهم کنیم.
البته این فرمول می توانست به شکل زیر باشد
نفت= ثروت ملی = سرمایه گذاری = درامد ملی = خرید تکنولوژی و افزایش سرمایه انسانی= رفاه اجتماعی = منزلت اجتماعی = توسعه و تعالی کشور
لازمه تغییر از شرایط اولی به به شرایط دومی نیازمند حلقه مدیریت شایسته قانونمند و علم باور بود که متاسفانه این حلقه سالهاست گم شده
مطمئني با مايي؟خوشگذرانيش رو تا اونجايي كه يادمونه نصيب يه عده خاص شده همش نميدونم اشتباه ت سهوي بوده يا عمدي خدا عالمه
منظورش از خوشگذرانی این نبود که ملت از صبح تا شب خوش می گذرونن بلکه این است که مثلا دولت با پول نفت کارمندانی را استخدام می کند ولی سوء مدیریت دارد و بهره وری شان پایین است. یا همه به نوعی وابسته نفت شده اند و کارها و زحمات شان معطوف به تولید و درامدزایی غیرنفتی و پایدار نیست. یعنی این که فکر جمعی ما ، در راستای اداره کشور نبوده و ....
درسته كه ما به انرژي هسته اي هم احتياج داريم ولي ايكاش درصدي از سرمايه مملكت را هم خرج انرژي خورشيدي مي كرديم
آینده بسیار سختی در پیش است!
شما واقعا فکر می کنید در ایران امکان پذیر است ؟
و همچنین قبل از هر چیز فساد اقتصادی رانت و آشنا بازی و قانون های اجرا نشدنی از بین بره و بعد تازه باید دید چند تا قانون می شه گذاشت تا این وسط یک عده زیرابی نروند و به شکل سوری کارخانجات را مفت صاحب نشوند و از بانک دولتی وام نگیرند و کارخانه دولتی بخرند و ...آخرش هم بگویند واحد تولیدی هستیم نداریم پول را برگردانیم و ...
اگر بپذيريم كه نظام سرمايه داري ( البته با كمي مرافبت ها ) را لااقل در بعضي شهرها مثل كيش و قشم و رامسر و انزلي و...داشته باشيم ميلياردها دلار عايد كشور مي شود آنوقت از محل اين منابع مي توانيم نظام خودمان را تحكيم ببخشيم و ايران آباد داشته باشيم به هر حال اين يك جبر تاريخي است با نداري توسعه اي در كار نخواهد بود
از لحاظ كشاورزي هم كه خيلي هنر كند بتواند مصرف داخل را تامين كند
از لحاظ صنعتي هم كه توان رقابت با دنيا را ندارد
تنها ظرفيت توريست و كردشكري دارد كه اونم ...
برا بقیه هم خدا بزرگه
خیلی خنده دار بود ...........
اونایی که با نفت حال کردن هم ثروت اندوختن هم میدونن بجای نفت با چی برن ماه عسل!!!!من تو عمرم از توده مردم چیزی جز درد ندیدم شاید نویسنده جای دیگری سیر می کند شایدم مخاطب خاص داره!!!
الان ذغالسنگ خیلی گرونه؟
به اضافه 200 ميليارد دلار ذخيره ارزي كه اون هم جارو شد جمعا 900 ميليارد دلار ...................
هیچ جای دنیا این بریز و بپاشی که همه دولتها از زمان استخراج نفت تا الان کردن، نبوده. حتی همین کشورهای عربی که خیلی ها مسخره شون می کنن، درآمدشون از راه سرمایه گذاری چند برابر نفته. اینجا دولتها و خیلی از مردم فقط حرف می زنن و دست بگیر دارن.