عصر ایران

شكیبا افزود: ایشان در این زمینه دید بازی دارند. سال‌های پیش هم در این دیدارها شاهد بوده‌ایم كه شاعران به خوانش شعر طنز پرداخته‌اند و یكی از ماهیت‌های طنز انتقاد است. واقعیت این است كه باید ببینیم شخص منتقد، معتقد هم هست یا نه. اگر انتقادی بدون اعتقاد به نظام، مطرح شود معلوم است غرض دیگری جز انتقاد در كار است. چون اساس انتقاد، دلسوزی است و شخص منتقد امید دارد سخنش شنیده شود، به آن ترتیب اثر داده شود و تغییر ناشی از آن را ببیند. تا به حال هم این‌گونه نبوده كه گفته شود، یك منتقد باید حتما به یك دولت اعتقاد داشته باشد. بلكه همیشه حرف از اعتقاد به نظام بوده است.