رئیس انجمن حمایت از بیماران دیابتی: انسولین قلمی جز کمبود‌ های جدی ماست / ما ۱۲ میلیون دیابتی در کشور داریم

گزارش‌های مردمی گویای کمبود انسولین در داروخانه هاست. داروی اساسی بیماران دیابتی، مدتهاست که دچار چالش شده و نیازمند به این دارو ناچار به رجوع در بازار‌های غیررسمی دارو شده‌اند. هزینه‌های کنترل دیابت نیز به مرور بالا رفته و فارغ از مسائل اقتصادی، بحران کمبود دارو در این بیماری نیز احساس می‌شود.

شکور امیدی، رئیس انجمن حمایت از بیماران دیابتی ایران، درباره کمبود انسولین به «انتخاب» گفت: یک شرکت داخلی، واردات انسولین را برعهده گرفته بود اما چندی پیش این شرکت کنار رفت. انسولین قلمی جز کمبود‌های جدی ماست اما انسولین تزریقی وجود دارد. تقاضا برای انسولین قلمی زیاد است و به همین خاطر با کمبود مواجه شده‌ایم. البته ما با بحران انسولین مواجه نیستیم و مردم می‌توانند شکل تزریقی آن را داشته باشند.

ما مشکل کمبود واکسن‌های مربوط به دیابت را داریم. ما به غیر از قند خون، ماده دیگری در خون داریم که به زبان عام به آن میانگین قند سه ماهه می‌گویند. این ماده باید میزان آن زیر 7 باشد، اگر از 7 بالاتر رفت، خطر سکته در خواب و زخم پا افزایش پیدا می‌کند. ما دارو‌های مهمی برای پایین آورده قند سه ماهه در بیماران دیابتی داریم که در این زمینه با کمبود مواجهیم. A1C یا همان قند سه ماهه را با یک سری از شربت‌ها و واکسن‌ها می‌توان پایین آورد. ما در حال تولید آن دارو تحت لیسانس کره هستیم اما موانع برای تولید خیلی زیاد است.

وی درباره افزایش میزان مصرف انسولین در کشور بیان کرد: ما 12 میلیون دیابتی در کشور داریم. کمبودی که برای این جمعیت همواره حس کردیم، کمبود انسولین قلمی بوده است. مردم به این سبک از انسولین عادت کرده‌اند و انسولین قلمی موانع بسیاری برای واردات داشت. بیماران تیپ 2 دیابتی که انسولین نمی‌زدند، آن‌ها هم با افزایش تنش در جامعه، رو به انسولین آورده‌اند. این افراد هم میزان تقاضا را افزایش داده‌اند. ما در حال هماهنگی هستیم که بیماران نیازمند به انسولین، در سامانه عضو شوند و با یارانه و به میزان مشخص انسولین دریافت کنند.

شکور امیدی درباره هزینه‌های ماهانه یک بیمار دیابتی گفت: اگر یک فرد دیابتی بیمه نباشد، هزینه بسیار سنگینی پرداخت می‌کند. یک بیمار دیابتی با بیمه هزینه اندکی در حد ماهانه 200 هزار تومان پرداخت می‌کند؛ اگر انسولین استفاده کند هم ماهانه 500 هزار تومان هزینه دارد. اگر فردی بیمه نباشد هم ماهانه حداقل 3 میلیون تومان هزینه انسولین و قرص دارد. اگر هم بیمار به مشکل زخم پا و کلیه و ... برسد، ممکن است هزینه‌هایش به صد‌ها میلیون برسد. ما تلاش داریم که افراد در فاز مصرف قرص بمانند و به انسولین نرسند.