مشکلی در مریخنورد «استقامت»(Perseverance) وجود دارد. یکی از تجهیزات آن که یک پرتابگر لیزر موسوم به «شرلوک»(SHERLOC) است و در انتهای بازوی رباتیک نصب شده، پوششی دارد که باید از آن در زمانی که استفاده نمیشود، محافظت کند، اما پوشش گیر کرده و این امر ممکن است به انباشته شدن گرد و غبار روی اپتیک حساس آن منجر شود.
پوشش تا حدی باز است و به همین دلیل، مریخنورد نمیتواند لیزر خود را روی اهداف سنگی متمرکز کند یا به جمعآوری دادههای طیفسنجی معدنی بپردازد. مهندسان ناسا در حال بررسی این مشکل هستند و امیدوارند یک راه حل پیدا کنند.
به نقل از یونیورس تودی، در واقع دو پوشش گرد و غبار روی شرلوک وجود دارد که از دوربینهای دستگاه، یک طیفسنج و لیزر محافظت میکنند. ماموریت شرلوک، جستجوی ترکیبات آلی و مواد معدنی است که در محیطهای آبی تغییر یافتهاند و شاید نشانههایی را از زندگی میکروبی گذشته داشته باشند.
این دوربینها شامل یک دوربین سیاه و سفید همراه با «حسگر توپوگرافی زاویه باز برای عملیات و مهندسی» یا «واتسون»(WATSON) و یک دوربین رنگی برای ثبت تصاویر نزدیک از دانههای سنگ و بافتهای سطحی هستند.
به گزارش ایسنا، مهندسان مریخنورد استقامت در اوایل سال جاری، از روی تصاویر و دادهها تشخیص دادند یک پوشش در موقعیتی گیر کرده است که برخی از حالتهای عملیاتی آن نمیتوانند کار کنند. در حال حاضر، واتسون همچنان میتواند کار کند اما لیزر، طیفسنج و دوربین زمینه آن قابلیت کار کردن ندارند.
شرلوک با اسکن کردن یک هدف از فاصله حدود دو اینچ دورتر کار میکند که به کمک یک آینه اسکنر با حرکت ظریف داخلی برای به کار گرفتن لیزر روی یک میدان دید کوچک به اندازه میلیمتر انجام میشود.
شرلوک با سیستم فرابنفش عمیق و طیفسنجی فلورسانس میتواند میان انواع مواد آلی موجود در جرم مورد نظر تمایز قائل شود. در طول ماموریت، شرلوک با اسکن کردن ۳۴ هدف سنگی، تعداد زیادی مواد آلی را در مریخ پیدا کرده و در مجموع، ۲۶۱ نقشه ابرطیفی را از این اهداف ایجاد کرده است.
ناسا گفت که برای درک بهتر رفتار موتور، دستوراتی را به این دستگاه فرستاده است تا میزان نیروی تغذیهشده را تغییر دهد. شگفتانگیز است که مهندسان مأموریتهای مریخنورد در طول سالها چگونه توانستند مشکلات و مسائل گوناگون را برطرف سازند یا روی آنها کار کنند تا به تجهیزات یا بخشهایی از مریخنورد امکان دهند که در برخی ظرفیتها به کار خود ادامه دهند.
حتی اگر مهندسان نتوانند مشکل شرلوک را حل کنند، این بدان معنا نیست که دیگر نمیتوان با مریخنورد استقامت کار کرد. شرلوک، بخشی از یک مجموعه شامل هفت نوع تجهیزات در مریخنورد است و گروه در طول توسعه ماموریت، مجموعه تجهیزات را طوری طراحی کردند که در صورت آسیب دیدن هر یک از آنها، استقامت همچنان بتواند به اهداف علمی خود دست یابد. بین قابلیتهای این تجهیزات، همپوشانی وجود دارد. همراه با شرلوک، دستگاههای «پیکسل»(PIXL) و «سوپرکم»(SuperCam) نیز میتوانند طیفسنجی را انجام دهند.
مریخنورد استقامت در مأموریت خود برای جستجوی نشانههایی از حیات میکروبی باستانی، بسیار خوب عمل میکند و به کشف ویژگیهای زمینشناسی و آب و هوای گذشته این سیاره میپردازد و همچنین، کار جمعآوری و ذخیرهسازی نمونههای سنگ و خاک مریخ را برای آوردن به زمین انجام میدهد.