خبر درگذشت پابلو پيكاسو، نقاش بزرگ قرن بيستم همراه با یادداشتهایی درباره او در روزنامه اطلاعات ۲۰ فروردين ۱۳۵۲ منتشر شد.
به گزارش
اطلاعات آنلاین، به مناسبت مرگ نقاش مشهور جهان «پابلو پیکاسو»، روزنامه اطلاعات مجموعه یادداشتهایی از چهرههای شناخته شده کشور را در ویژهنامهای منتشر کرد.
احمد شاملو در بخشی از این ویژهنامه نوشت: «میدانید؟ تا وقتی که از نبوغش ما یه میگذاشت، گرسنگی میخورد و آنقدر گرسنگی خورد که بزرگترین نقاش زمان خود شد. به اینجا که رسید ناگهان کشف کرد از راه روز بروز بدتر نقاشی کردن، زودتر میتوان میلیونر شد. منتها به دو شرط : یکی اینکه اولا آدم عضو حزب کمونیست فرانه باشد. دیگر اینکه بتواند راهی پیدا بشود روی اسنوبیسم خریولان عالم انگشت گذاشت. خدایش بیامرزد برای روشنفکران عالم سرمشق تفکر انگیزی بود. خودش در طراحی به قله رسید اما به دیگران ثابت کرد که واقعا برای نقاش شدن نیازی به نقاشی کردن یا نبوغ الهام داشتن نیست بشرط آنکه هدف از نقاشی چیزی غیر از نقاشی باشد فکر نکنید کار کوچکی است!»
محمود فرشچیان نیز در این صفحه ویژه گفته است: «او نابغه بزرگی است که سالیان دراز دنیا درباره او حرف زده و هنوز این آینده است که قدر هنری او را خواهد نمایاند. من اگر چه مینیاتوریست هستم اما شیوههای دیگر نقاشی را نیز بخوبی میشنانسم ، کوبیسمی که میتواند واقعیات را صادقانه و با همه زشتی و زیبایی بنمایاند همیشه مورد توجه و علاقه هنرشناسان و هنر دوستان خواهد بود.»
بنابر گزارش «اطلاعات آنلاین»، در بخش دیگری از این صفحه اظهارات «ایران درودی» درج شده: « من در همه عمرم خبری به این تاثر انگیزی نشنیده بودم. برای من تصور اینکه مرگ چگونه جرات کرد با چنین دست و مغز شکوفایی دست به گریبان بشود، هنوز گیج هستم. او انسان ارزندهای است که بشريت و تاريخ يك قرن هنر نقاشی را عوض کرد. باید بگویم نقاشاتن که دنباله رو هنر نو نقاشی هستند تنها پشتیبان خود را از دست دادند.»
«امین الله رضایی، معصومه سیحون، بهجت صدر و فرامز پیل آرام» نیز در این صفحه ویژه درباره پیکاسو به اظهار نظر پرداختند.