آقای چمران، برای این «فاجعه قرن» کاری هم کرده‌ایم؟!

چرا خود آقای چمران با تردید درباره اعمال تغییرات ضروری در ساخت و ساز سالهای اخیر سخن می گوید؟ مگر نه این است که به گفته خودشان شورا و شهرداری دراین زمینه اثرگذارند؟! آیا موضوع نباید برای خود ایشان و مسوولان شهری روشن بوده باشد؟

حسین علی زاده در سایت الف نوشت: امروز آقای مهدی چمران رییس شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه زلزله در تهران می‌تواند فاجعه قرن باشد، گفت: شهرداری و شورا نیز در این زمینه اثرگذار هستند و باید تلاش خود را به کار بگیرند و سازمان نظام مهندسی و وزارت راه و شهرسازی نیز در ساخت و ساز مسئول هستند.

به گفته وی اگر تغییری در ساخت و ساز نداده‌ایم باید این تغییر را ایجاد کنیم تا ساختمان‌ها در برابر زلزله مقاوم باشند.

زلزله های پی در پی در داخل ایران و خارج از ایران رخ می دهد و هر بار تلنگری کم اثر به مسوولان ما درباره ابعاد فاجعه آمیز لرزیدن پایتخت می خورد اما اقدامات عملی ناشی از این تلنگر چیزی در حد هیچ است و شاهد نوعی کرختی به جای واکنش آگاهانه و حساسیت پذیر در این زمینه هستیم !

به نظر نمی رسد تصویر روشنی از مختصات آسیب پذیری پایتخت برای مدیران مسوول ما وجود داشته باشد. آیا مدیران بحران پایتخت می دانند چند درصد و در چه مناطقی از تهران ساختمان های نا امن وجود دارد؟ این ساختمان های نا امن به هیچ وجه محدود به بافت های قدیمی تر و فرسوده نیست. به علاوه اگر کسانی در این مناطق یا ساختمان‌ها خواهان مقاوم سازی باشند باید به کجا مراجعه کنند و آیا از لحاظ فنی و مهندسی راه هایی برای این منظور وجود دارد؟ کجا در این زمینه تحقیق می کند و چطور می توان از نتیجه این پژوهش ها استفاده کرد؟ اگر همه این کارها ممکن است چرا اطلاع رسانی لازم به شهروندان وجود ندارد؟! اگر این اقدامات ممکن نیست کجا باید به راه های جایگزین برای کاستن از ابعاد فاجعه بار این رخداد حتمی در پایتخت فکر کند؟!

از کجا معلوم می شود که ساختمان های ساخته شده طی سال های اخیر بر اساس ضوابط لازم جهت مقاوم سازی ساخته شده اند؟ مالکان این ساختمان ها چطور می توانند اطمینان خاطر به این امر پیدا کنند؟

متاسفانه نوع برخوردها با این موضوع بسیار مهم و حیاتی که تبعات وحشتناک انسانی واجتماعی دارد بسیار فارغدلانه و همراه با بی مبالاتی است.

نکته دیگری که وضع را وخیم تر می کند واگذار شدن ساخت و سازها به افراد و اشخاصی است که بی اعتنا به اصول ساخت و ساز با انگیزهای سوداگرانه طی دستکم دو دهه اخیر در پایتخت مشغول ساخت و ساز بوده اند. کسانی که اگر بخواهند براحتی ضوابط قانونی را نادیده می گیرند و نظارت های صوری هم هیچ کمکی به این وضعیت نمی کند.

تذکر رییس شورای شهر تهران به نظام مهندسی و وزارت راه و شهرسازی در این زمینه به امید اینکه این روند اصلاح شود چه نتیجه ای دارد؟! آیا این نخستین تذکر در این زمینه است؟ و آیا اصلا تذکر دادن دردی را دوا می کند؟! آیا نباید هر چه زودتر کمیته ای در این زمینه متشکل از تمام طرف های مسوول در امر سخت و ساز تشکیل شود و ضمن بررسی وضعیت موجود ساختمان های تهران، راهکارهای کوتاه مدت و بلند برای کاستن از ابعاد فاجعه مورد انتظار طراحی و با نظارت دقیق به سرعت اجرایی شود؟