این مرد ۳ قرن را دیده است

این مترجم و ویراستار ایرانی که سال گذشته در مراسمی در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی شمع صدسالگی‌اش را فوت کرد، یک ویژگی مهم دیگر هم دارد: خاطره‌های چند دهه پیش را با ذکر جزئیات به‌خاطر دارد و از این نظر، یک منبع تاریخی دقیق در عرصه فرهنگ ایران است.

خبرگزاری انجمن روزنامه‌نگاران آسیا در یادداشتی درباره احمد سمیعی گیلانی، از او به‌عنوان مردی توصیف کرد که ۳ قرن متوالی را به چشم خود دیده است.

به گزارش ایسنا، در مطلب خبرگزاری آسیا ان (Asia N) که به قلم یک روزنامه‌نگار ایرانی نوشته شده، درباره احمد سمیعی گیلانی - مترجم و ویراستار ارشد - آمده است: «در ایران چهره‌ای فرهنگی زندگی می‌کند که در ۳ قرن پیاپی زندگی کرده است. «احمد سمیعی گیلانی» سرشناس‌ترین ویراستار در ایران است که طول عمرش در ۳ قرن سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم خورشیدی (سال ایرانی) قرار داشته است.

او ۳۱ ژانویه ۱۹۲۱ درحالیکه حدود ۷ هفته به پایان سال ۱۲۹۹ خورشیدی باقی مانده بود، در شهری در شمال ایران به دنیا آمده است. بر این اساس، او چند هفته از قرن سیزدهم خورشیدی را در دوران نوزادی خود گذرانده است. سمیعی کل قرن چهاردهم را هم در کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و کهنسالی خویش تجربه کرده و از حدود پنج ماه پیش نیز در قرن جدید ایرانی (۱۴۰۱) زندگی می‌کند».

در ادامه این مطلب آمده است: «سمیعی گیلانی دلیل طول عمر خود را در این می‌بیند که هیچ‌گاه از کسی کینه به دل نگرفته و درنتیجه بابتش آسیب ندیده است. او که کتاب‌های زیادی هم به زبان پارسی ترجمه کرده و در ویراستاری، استاد صاحب سبکی است، درباره خودش می‌گوید که خلاقیت چندانی نداشته و تنها سعی کرده که دریافت‌کننده و انتقال‌دهنده خوبی باشد. او همچنین معتقد است که ویراستار خوبی هم نیست، چون در کار دیگران خیلی دخل و تصرف می‌کند؛ اما چاره‌ای ندارد، چون خودش را نمی‌تواند کنترل کند که به‌دنبال بهترین‌ها نباشد».

وب‌سایت «آسیا ان» که مقر آن در کره جنوبی قرار دارد، در پایان مطلب خود درباره احمد سمیعی گیلانی آورده است: «این مترجم و ویراستار ایرانی که سال گذشته در مراسمی در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی شمع صدسالگی‌اش را فوت کرد، یک ویژگی مهم دیگر هم دارد: خاطره‌های چند دهه پیش را با ذکر جزئیات به‌خاطر دارد و از این نظر، یک منبع تاریخی دقیق در عرصه فرهنگ ایران است.

نکته جالب دیگر درباره او این است که بیش از ۴۰ سال سن داشته که ویراستاری را آغاز کرده و بیش از ۴۵ سالش بوده که اولین کتابش منتشر شده است. او در این سال‌ها در مهمترین بنگاه‌های نشر و دایره‌المعارف‌های مهم در ایران کار کرده و بسیار هم مورد احترام همکاران و شاگردانش است».

تماشاخانه