روزنامه اسراییلی "جروزالم پست" با انتشار گزارشی نوشت نقش چین در مقاومت ایران در برابر تحریم های آمریکا بسیار مهم و حیاتی است.
به گزارش عصرایران، این روزنامه اسراییلی در مطلبی تحت عنوان " چگونه واردات نفت چین به مقاومت ایران در برابر تحریم ها کمک می کند؟ " نوشت: "اگر کسی در مورد اینکه ایران چگونه توانسته در برابر تحریمهای ایالات متحده و اتحادیه اروپا مقاومت کند و نگران تنش فعلی خود با آژانس بینالمللی انرژی اتمی نباشد، ابهام داشته باشد باید راز آن را در رابطه تهران و پکن جستجو کند."
روز چهارشنبه (دیروز) خبرگزاری رویترز گزارش داد که چین تنها در هفته گذشته محموله جدید 2 میلیون بشکه ای نفت ایران را در یکی از بندرهای جنوبی خود دریافت کرده است و ردیابها نشان می دهد این محموله به مقصد ذخایر دولتی چین خریداری شده است.
به گفته شرکت ردیابی کشتیرانی" Vortexa Analytics" و همچنین گروه علیه ایران هسته ای (UANI)، محموله 260 هزار تنی نفت خام که توسط کشتی "دورنا" که متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران (NITC) است، در بندر ژانجیانگ چین تخلیه شده است.
اوایل ماه ژوئن، گروه "اتحاد علیه ایران هسته ای" UANI اعلام کرد که چین از زمان روی کار آمدن جو بایدن، رییس جمهوری آمریکا، 22 میلیارد دلار نفت خام از ایران خریداری کرده است.
یکی از دلایل ناتوانی آمریکا در مقابله با دور زدن تحریم های نفتی ایران از سوی چین، مشغولیت واشنگتن در جاهای دیگر و نیز قصد آمریکا برای بالا نبردن سطح تنش با چین به جز تنش های ناشی از مساله تایوان و دریای جنوبی چین و جنگ تجاری و رقابت فناوری بین دو کشور و.. بوده است.
اما دلیل دیگر این بوده که چینی ها در دور زدن تحریم های نفتی ایران و اجتناب از ردیابی، بسیار باهوش عمل کرده اند.
نخست اینکه چینی ها برای ادامه تجارت نفتی با ایران اقدام به تاسیس تعداد زیادی شرکت های کوچکتر کرده اند، چون ردیابی این شرکتهای کوچک بسیار سختتر است.
دوم اینکه چین و ایران ناوگان جدیدی از کشتیهای قدیمی ایجاد کردهاند که بدون بیمه کار کرده و محموله جابجا می کنند. همچنین گاهی اوقات فرستندههای نفتکش ها را تا زمانی که تحویل غیرقانونی انجام شود، خاموش میکنند و سپس برای تحویل قانونی دوباره روشن میشوند.
سوم: آنها مبادلات تجاری خلاقانه ای را با استفاده از یوان چین یا اشکال غیررسمی مبادله انجام می دهند تا از سیستم مالی جهانی که جمهوری اسلامی ایران از آن محروم شده، دوری کنند.
در نهایت: محموله های نفت خام ایران در مواردی به طور رسمی یا غیررسمی با نفتی که از امارات متحده عربی، عمان، مالزی، عراق و دیگران وارد چین میشود، مخلوط میشود.
به نظر میرسد همه این روشها سالها برای کمک به رفع هر یک از موانع کلیدی که رژیم تحریمهای نفتی برای تجارت چین و ایران طی سالهای 2012 تا 2015 ایجاد کرده بود، در کار بوده است.
در سال 2018، زمانی که دولت ترامپ برای اولین بار از برجام خارج شد و تحریم ها را دوباره علیه ایران اعمال کرد، پکن همچنان از ایده جنگ تجاری طولانی تر و گسترده تر با ایالات متحده وحشت داشت.
با این حال، اکنون به نظر می رسد چین رقابت مستقیم با ایالات متحده را برای مقابله با هژمونی آمریکا در اقتصاد جهانی پذیرفته است، از جمله تلاش برای شکستن سیستم مالی جهانی به قطعات کوچکتر، جایی که پکن می تواند بر آن تسلط یابد و به راحتی از فشار ایالات متحده جلوگیری کند.
اوایل این هفته، آمریکا مجموعه تحریمهای جدیدی را بر روی شبکه ای از شرکتهای جدید چینی، ایرانی و اماراتی که در کار تجارت محصولات پتروشیمی ایران بودند، تمدید کرد.
اما تعداد کمی از تحلیلگران فکر می کنند که این تحریم ها به اندازه کافی قدرت دارند تا بتوانند سیاست های ایران را تغییر دهند.
این رویای ایران است: جهانی که بتواند به طور کامل به شرق تکیه کرده و به سادگی غرب را نادیده بگیرد.
البته تهران از حمایت روسیه و سایر کشورهای کلیدی مانند هند و انواع دیگر کشورهای کوچکتر نیز برخوردار است.
اما از میان همه این کشورها، بیش از هر کشور دیگری، این چین است که فشار غرب را علیه ایران بی اثر می کند و تهران را از دادن امتیاز بیشتر و بازگشت به برجام منصرف می کند، چه رسد به دادن امتیازاتی که اسراییل برای احساس امنیت به آن نیاز دارد.