۰۳ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ۲۱:۲۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۸۰۸۴۷۱
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۸ - ۲۶-۰۷-۱۴۰۰
کد ۸۰۸۴۷۱
انتشار: ۰۹:۰۸ - ۲۶-۰۷-۱۴۰۰

ماجرای یک قانون مبهم، یک اجرای ضعیف و ده ها هزار ایثارگر بلاتکلیف

ماجرای یک قانون مبهم، یک اجرای ضعیف و ده ها هزار ایثارگر بلاتکلیف
این دستورالعمل وجود دو عامل اعتبار و پست بلاتصدی را علاوه بر مسایل دیگر شرط لازم برای تبدیل وضعیت عنوان کرده بود که البته خیلی هم بیراه نبود ولی سدی شد برای تبدیل وضعیت.
عصرایران- طاهره ساعدی، فعال رسانه ای حوزه ایثارگران نوشت: مجلس سال گذشته در بند د تبصره ۲۰ قانون بودجه سال ۱۴۰۰ بعد از بحث های فراوان تبدیل وضعیت شغلی ایثارگران از عناوین مختلف شغلی از جمله شرکتی به رسمی را به تصویب رساند.
 
ایثارگران با تصویب و تایید این قانون توسط شورای نگهبان امیدوار شدند دوران نابسامانی شغلی شان به پایان می رسد و  امنیت شغلی شان تضمین و طی یکی دوماه رسمی می شوند غافل از این که هنوز اول ماجراست.
 
چرا که این قانون نه آنقدر محکم و صریح بود که به اصطلاح مو لای درزش نرود و کسی نتواند به آن، ان قلتی وارد کند و نه آنقدر روشن و واضح که جلو تفسیرهای مختلف را از سوی نهادها و دستگاههای مورد خطاب قانون بگیرد تا هر دستگاهی نتواند تفسیر به رای بکند.
 
قانون در حالی توسط نمایندگان به تصویب رسید که آمار درستی از تعداد ایثارگران شاغل و مشمول تبدیل وضعیت وجود نداشت و در دسترس نمایندگان نبود.
 
از سوی دیگر برای این قانون با مشکل عنوان شده دستورالعمل اجرایی توسط سازمان اداری و استخدامی و برنامه و بودجه نگاشته شد که نکات مبهم را دوچندان کرد مهم تر آن که خود دستورالعمل هم علاوه بر داشتن نکات مبهم، ایرادات واضحی داشت که طبق گفته بنیاد شهید، فهرست شد و به اطلاع  سازمان رسید که البته تاثیری هم بر رفع نکات مبهم و نادرست نداشت.
 
این دستورالعمل وجود دو عامل اعتبار و پست بلاتصدی را علاوه بر مسایل دیگر  شرط لازم برای تبدیل وضعیت عنوان کرده بود که البته خیلی هم بیراه نبود ولی سدی شد برای تبدیل وضعیت.
 
این دستورالعمل ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ ابلاغ شد اما از آن موقع تاکنون درد ایثارگران بهبود که نیافته بماند، چند برابر هم شده است هر روز نگران و بلاتکلیف و سرگردان بین خوف و رجا؛ البته هر روز هم خدا رو شکر مجلسی ها با سبقت گرفتن از هم یا در سخنانی عنوان می کنند که ایثارگران باید تبدیل وضعیت شوند و یا نامه نگاری می کنند و دستگاهها را برای اجرای آن مورد خطاب قرار می دهند یا صحبت از طرح های مشابه می کنند. 
 
از سوی دیگر دستگاههای مورد خطاب قانون برای تبدیل وضعیت، ابلاغیه های متفاوت و مختلف با محتواهای جداگانه و گاه متضاد منتشر می کنند ، به طوری که مثلا در دو دانشگاه زیرمجموعه یک وزارتخانه کارکنان دارای نوع ایثارگری و شغل مشابه بعضی مشمول تبدیل می شوند بعضی نمی شوند و مهمتر آن که نهادهای زیرمجموعه کار مهمی انجام نمی دهند و آب از آب هم تکان نمی خورد.
 
بنیاد شهید و ستادکل نیروهای مسلح هم به عنوان ناظر گهگاهی گفت و گویی می کنند و  کارهایی را که در این زمینه انجام داده اند بازگو می کنند.
 
بعضی دستگاهها چند ماه است که فقط مدارک جمع می کنند و آن هم فقط برای این که بگویند کاری انجام شده است و صدای اعتراض ایثارگران خاموش شود. بعضی وزارتخانه ها چند بار ابلاغیه های مختلف برای سازمان های زیرمجموعه ارسال کرده اند و بعضی دستگاه ها تاکنون اصلا ابلاغیه نداده اند. یک بار می گویند این شرایط برای ایثارگران مشمول لازم است یک بار هم تمام شرایط اعلام شده را نقض می کنند.
 
مشکلات رزمندگان و خانواده هایشان بیشتر است چرا که به گفته این ایثارگران، ارگان های نظامی از یک خط و مشی و دستورالعمل برای تایید مناطق جنگی و عملیاتی و امنیتی پیروی نمی کنند منطقه ای که توسط بک نهاد جنگی محسوب شده توسط نهاد دیگر امنیتی درنظر گرفته می شود و به آن گواهی تایید حضور در جبهه اختصاص نمی یابد. همچنین در این اوضاع کرونایی آن ها مجبورند برای گرفتن گواهی حضور در جبهه حضورا به شهرهای محل یگان مراجعه کنند که گاهی هم بی نتیجه بر می گردند.
 
در این بین شرکت‌هایی که مورد خطاب قانون هستند کامل مشخص نشده اند مثلا خصولتی ها معتقدند شامل ماده ۲۱  قانون جامع ایثارگری نمی شوند و نهادهای ناظر می گویند می شوند که البته الزام و ضمانتی هم در این زمینه دیده نمی شود.
 
ایثارگران مثل بقیه شاغلین جامعه دارای دهها نوع وضعیت کاری هستند که به صراحت در دستورالعمل یا مصوبه مشخص نشده زیر مجموعه کدام قرارداد و وضعیت کاری می باشند. 
 
تازه الان سازمان اداری و استخدامی از دستگاهها خواسته آمار ایثارگران مشمول را بفرستند البته این کاری بود که بنیاد شهید چند ماه پیش انجام داده بود و مشخص نیست این دوباره کاری چه مفهومی دارد!
 
به هر حال نمایندگانی که این قانون را تصویب کردند (که البته اگر قانون محکمی بود باعث آرامش خاطر ایثارگران می شد) به نظر می رسد به اطلاعات کافی در مورد آن دسترسی نداشته اند. و آماری از تعداد ایثارگران شاغل و مشمول این قانون هم نداشته اند چرا که اعتبار اختصاص داده شده بسیار بسیار کم بوده که بهانه به دست خیلی از دستگاهها و نهادهای زیرمجموعه داده است که از اجرای قانون شانه خالی کنند از سوی دیگر بعضی از ارگان ها می گویند پست بلاتصدی برای این منظور را ندارند.
 
کاش قبل از تصویب قانون مطالعه کاملی صورت می گرفت با نهادهای دست اندکار و ذیربط جلسات متعدد گذاشته و راهکارهایی برای مشکلات احتمالی در نظر گرفته می شد تا این همه با روح و روان ایثارگران آن هم در این شرایط سختی که گریبانگیر جامعه است بازی نشود.
 
مشکلات این قانون مثل یک گلوله برفی است که هر چه جلوتر می رود بزرگ‌تر  و هر چه زمان بیشتری از آن می گذرد ضعف ها و نواقصش بیشتر آشکار می شود و متاسفانه آخر سر هم این ایثارگران هستند که باید تاوان این ضعف ها و قصورها و ندانم کاری ها را بدهند آن ها اکنون سرگردانی، بلاتکلیفی و مشکلاتشان بیشتر از قبل شده است.
 
این قانون با نقص تصویب شد دستورالعمل اجرایی آن با ایراد نگاشته شد هنوز اقدام جدی به جز مواردی برای اجرای آن صورت نگرفته است وحدت رویه ای وجود ندارد ناظران اجرا نیز کار خاصی نکرده اند همه متصدیان و مسئولان این امور به دادن مصوبه و نامه و تذکر و مصاحبه و ابلاغیه بسنده کرده اند و تنها کاری که تا کنون در این زمینه انجام شده بلاتکلیفی و عدم تبدیل وضعیت ایثارگران است.
ارسال به دوستان
نظرسنجی
موافق مذاکره ایران با دولت ترامپ با هدف تنش زدایی از روابط تهران - واشنگتن هستید؟