عصرایران؛ احسان محمدی- تیم ملی ایران سومین بازی خود را با نتیجه 10-0 مقابل کامبوج به پایان رساند تا در این دور با 16 گل زده و تنها یک گل خورده امیدوارانه به دیدار با عراق برود. دیداری که نتیجه نگرفتن در آن میتواند همه این سه پیروزی را دود کند و به هوا بفرستد.
علیرضا جهانبخش (16-پنالتی)، شجاع خلیلزاده (۲۲)، مهدی طارمی (۲۷)، مدافع حریف (۳۲)، میلاد محمدی(۵۸)، مرتضی پورعلی گنجی(۶۳)، کریم انصاریفرد(۷۷)، کاوه رضایی(۸۰ و ۸۶) و مهدی قایدی(۸۴) برای تیم ملی گل زدند. یک دیدار کاملاً یک طرفه که برای حریف بهرغم تلاش بسیار یک شکست دیگر را به کارنامه شان افزود.
این مسابقه یک تمرین واقعی برای تیم ملی ایران بود و بیش از این از لحاظ فنی چیزی نمیتوان در مورد آن گفت. از قبل تقریباً همه نتیجه آن را میدانستند فقط در مورد تعداد گلها اختلاف نظر داشتند. مسابقه رفت دو تیم اما یک بازی تاریخی شد. اولین مسابقه پس از پیروزی انقلاب اسلامی که زنان توانستند به صورت رسمی به ورزشگاه بیایند. آن روز ایران با نتیجه 14-0 موفق شد کامبوج را شکست دهد. تیمی که مارک ویلموتس را به عنوان سرمربی در اختیار داشت و هنوز فاجعه از راه نرسیده بود. نه کرونا، نه شکست مقابل عراق و بحرین و نه بدهی چند ده میلیاردی به مرد بلژیکی!
بازی مقابل کامبوج این فرصت را به بازیکنان دیگری که در دو دیدار گذشته کمتر فرصت بازی داشتند داد تا کیفیت خود را نشان دهند. علیرضا جهانبخش پاس گل داد، پنالتی گرفت و گل زد. او در دیدار مقابل بحرین نیمکتنشین بود، سامان قدوس کیفیت خود را حتی در این دیدار هم نشان داد و مهدی قایدی و کاوه رضایی گرچه در زمانی به ترکیب اضافه شدند که کامبوجیها از نفس افتاده بودند اما کاملاً امیدبخش ظاهر شدند. کار دراگان اسکوچیچ برای انتخاب مهاجم دشوار است وقتی که زوج مهدی طارمی و سردار آزمون کاملاً مسلط و هماهنگ بازی میکنند.
واکنشها در توئیتر به این پیروزی متفاوت بود. برخی به گزارشگر بازی نقد وارد کردند که چرا این همه از الفاظ تحقیرآمیز در مورد بازیکنان تیم کامبوج استفاده کرد. تیمی که در فوتبال مدعی نیست و این تمام قدرت آنها بود. اما کسانی از جمله مالک شریعتی نماینده اصولگرای مجلس نوشتند: «دروازهبان کامبوج: اگر من نبودم ۳۰ تا گل میخوردیم. #روحانی»، یا جلال برزگر نوشت: «من رییسجمهور بشوم تیم ملی فوتبال کامبوج ۱۰ گل به ایران می زند. مناظرههای آینده در کامبوج، با الگوبرداری از مناظرههای ما.»
این گوشه و کنایهها البته که هواداران خودش را دارد اما در فوتبال و سیاست هفته بسیار سرنوشتسازی در پیش داریم. بازی مقابل عراق یک فینال تمامعیار است. عراقیها به زحمت با یک گل هنگکنگ را شکست دادند و بشار رسن نیز مصدوم شد. مشخص نیست که میزان مصدومیت او تا چه اندازه است، آیا به دیدار مقابل ما میرسد یا مثل وحید امیری ما تماشاگر خواهد بود.
این مسابقه یک فینال است. میان دو کشور که بارها گفته شده فوتبالشان شبیه به هم است. عراقیها چندسال پیش خاطرۀ تلخی برایمان ساختند. آنها در ضربات پنالتی توانستند ما را از جام ملتهای استرالیا کنار بزنند. همان مسابقهای که پیمان یوسفی بعد از گل سوم فریاد زد «ایران قصد حذف شدن نداره! ایران نمیخواد حذف بشه!» ... حالا حکایت همان است: ایران قصد حذف شدن نداره!
همش کامبوجججججج رو زدیم...
چرا شلوغ میکنین؟؟؟
به عنوان تیم اول هم از آسیا به جام جهانی بریم و مثل همیشه تو جام جهانی نتیجه بگیریم؛ بازم جای این همه خوشحالی و جوگیری نداره...!!!