چه واقعی باشد و چه درک شده، ترجیح والدین می‌تواند اثرات مادام‌العمر بر روی کودکان داشته باشد. ترجیح والدین می‌تواند اثرات پایداری بر عزت‌نفس کودک، سلامت عاطفی و سلامت روانی او داشته باشد. موضوع علاقه‌مندی والدین به‌تازگی روند روبه‌رشدی داشته است.

در حالی که بسیاری از والدین اغلب زود اعلام می‌کنند که برای من هیچ‌کدام نسبت به دیگری برتری ندارید و شما را به یک اندازه دوست دارم، اما کودک و یا خواهر و برادر بزرگ‌تر ممکن است درخواست کنند تا شما این‌طور فکر نکنید.

در واقع، تأثیر محبوبیت یکی از بچه‌ها می‌تواند بر روی کودکان، چه واقعی و چه درک شده تأثیر زیادی بگذارد، موضوعی است که در حال افزایش نگرانی است.

تحقیقات نشان داده است که این تأثیر زیاد خوبی نیست، نشان می‌دهد کودکانی که در زندگی و خانواده خودبه‌خود کمترین علاقه‌ای احساس می‌کنند، در سال‌های نوجوانی بیشتر احتمال دارد مواد مخدر مصرف کنند و از الکل و سیگار استفاده کنند.

این موضوعات زمانی درست از آب درمی‌اید که اعضای خانواده به هم خیلی نزدیک و صمیمی نباشند و به نظر می‌رسد که تنش بین خواهر و برادر‌ها زمانی که یک کودک محبوب خانواده است، افزایش می‌یابد. والدین نیز ممکن است از شنیدن این‌که به نظر می‌رسد تفکرات کودکان نسبت به واقعیت فراتر رفته و درست نیست متعجب شوند.

به عبارت دیگر، مهم نیست که مامان یا بابا واقعاً یکی از فرزندانشان رو بیشتر از دیگری دوست داشته باشند. تنها چیزی که مهم است این است که کودک فکر می‌کند که آنها این کار را انجام می‌دهند. بیایید صادق باشیم …

برطبق نظریهٔ میشل لوین" تراپیست خانواده و مالک طرح سلامت و روان": دوست داشتن یا بهتر بودن یک خواهر و برادر نسبت به خواهر و برادر دیگر می‌تواند برای پدر و مادر بسیار رایج باشد. "

او به شما پیشنهاد نمی‌دهد برای تشویق بقیه کودکانتان به بازار بروید و برای فرزند مورد علاقه‌تان تیشرت بخرید، اما او فکر می‌کند که برای والدین مهم است که بدانند و تشخیص دهند که این ترجیحات چگونه می‌توانند رخ دهند.

وی توضیح داد که همه کودکان شخصیت‌ها، علایق، نیاز‌ها و روش‌های متفاوتی برای بیان نیاز‌هایشان دارند. کودکانی که با مبارزات دیگری مانند افسردگی یا اضطراب روبرو هستند، گاهی اوقات می‌توانند رفتاری چالش‌برانگیز از خود نشان دهند که باعث می‌شود زندگی در کنار هم برادران و خواهرانشان آسان نباشد؛ بنابراین همیشه این یک مورد نیست که والدین یک کودک را بیشتر از دیگری دوست داشته باشند. ممکن است فقط این باشد که یک کودک برای پدر و مادر راحت‌تر از دیگری باشد.

لوین گفت: "غالباً یک خواهر یا برادر دیگر به همان اندازه نیاز‌ها یا مبارزات مشابهی ندارند، و باید تلاش کنند که فرد صلح اور بین کودکانشان شوند که این موضوع می‌تواند منجر به احساس حسن‌نیت شود.

و پس از این موضوع بچه‌هایی با شرایط حساس پزشکی وجود دارند. لوین توضیح داد که این بچه‌ها گاهی اوقات به زمان و انرژی پدر احتیاج دارند. آن‌ها ممکن است فرد موردعلاقه نباشند، اما برای خواهر و برادر‌هایی که زمان و توجه زیادی دریافت نمی‌کنند، خشم و رنجش می‌تواند بسیار واقعی باشد. گاهی اوقات به‌سادگی علایق مشترک است.

لوین توضیح داد: " پدری که به ورزش علاقه‌مند است، احتمالاً ارتباط بهتری با کودکی خواهد داشت که او هم به ورزش علاقه‌مند است، به عنوان مثال با کودکی که بازی‌های داخل خانه و ویدئو را ترجیح می‌دهد به نسبت ارتباط کمتر است.

او گفت: " این پویایی می‌تواند بسیار پیچیده شود. "

اثرات منفی

پزشک اطفال و مادر چهار فرزند توضیح داد: مشکل این است که درک اینکه کودک فکر کند او فرد موردعلاقه پدر و مادرش نیست و بقیه از او عزیزترند می‌تواند ضربه محکمی به عزت‌نفس کودک وارد کند.

او گفت: " چیزی که ما باید از آن به‌عنوان والدین بسیار آگاه باشیم این است که خواهر و برادر‌ها را مقایسه نکنیم. به عنوان یک مادر دوقلو، این چیزی است که من باید بسیار مراقب باشم. ما به‌سختی تلاش می‌کنیم تا از برچسب‌هایی مانند "هوشمند" یا "ورزش‌کار" اجتناب کنیم. اگر شما فرزند نورچشمی یا محبوب خانواده نیستید این ممکن است باعث نگرانی‌هایی از جمله اینکه شما را در یک گروه دیگر طبقه‌بندی کردن و ارزش خاصی به نسبت فرزند محبوب ندارید.

وی افزود، "من فکر می‌کنم بچه‌هایی که احساس موردعلاقه قرارگرفتن کمتری قرار دارند، بیشتر نقش بازی می‌کنند، مخصوصاً وقتی وارد دورهٔ نوجوانی می‌شوند. داشتن اعتمادبه‌نفس قوی در آن سال‌ها بسیار مهم است و اگر آن‌ها خودشان را به عنوان یک بچه بد در نظر بگیرند، می‌تواند ضعیف شود. "

لوین با این نظر موافق بود و افزود: " این مسئله قطعاً می‌تواند بر اعتمادبه‌نفس و احساس آن‌ها در خانواده، به‌ویژه در حوادث خانوادگی و تعطیلات تأثیر بگذارد. " در حالی که او توضیح داد که هرکسی در نحوه برخورد با این احساس که فرد محبوب خانواده نیست، متفاوت است، او اشاره کرد که " این مسئله به دوران بزرگسالی منتقل می‌شود، مگر اینکه آن‌ها این مسئله را تصدیق کنند و واقعاً در مورد آن صحبت کنند. "

آسیب به واحد خانواده

این فقط در مورد روابط بین والدین و فرزندانشان نیست. روابط بین خواهران و برادران نیز می‌تواند با مشکل مواجه شود.

لوین توضیح داد: برای هر خانواده فرق دارد. " برخی از خواهران و برادر‌ها متوجه این موضوع می‌شوند و نسبت به یکدیگر احساس گناه یا بدی می‌کنند و این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا ارتباط برقرار کنند، در حالی که برخی دیگر کینه یا رقابت را حفظ می‌کنند."

وزیری فالیس نگران است که آسیبی که توسط ترجیح والدین وارد می‌شود می‌تواند به بزرگسالی برسد و روابط بین خواهران و برادران بزرگ‌سال و والدین آن‌ها تیره‌وتار شود. با این حال، او می‌خواهد به مردم یادآوری کند که ممکن است با این شرایط دشوار خانوادگی دست‌وپنجه نرم کنند " که دوستان شما خانواده‌ای هستند که شما برای خودتان درست می‌کنید. "

او گفت: "ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که در آن‌همه در سراسر کشور زندگی می‌کنند و شما می‌توانید یک" خانواده " جدید ایجاد کنید اگر شما یک تجربه کم‌تر از حد مطلوب در خانواده‌ای که در آن متولد شده‌اید داشته باشید. " برای والدینی که نمی‌خواهند فرزندانشان بزرگ شوند و خودشان را از خانواده جدا کنند، اکنون اقدام برای پایان‌دادن به هرگونه برداشت از تبعیض می‌تواند بهترین راه‌حل باشد.

چه‌کار می‌توانید بکنید؟

لوین می‌گوید مهم‌ترین کاری که یک پدر می‌تواند بکند این است که اگر کودک بگویید شما فرزند دیگر را بیشتر از او دوست دارید. بداند که کودک در حال ضربه خوردن احساسی است در رابطه با این موضوع. "فقط نگویید، " من بچهٔ موردعلاقه ندارم " یا حتی آن را نادیده بگیرید. اگر این چیزی است که آن‌ها احساس می‌کنند، پس این حس از جایی می‌آید و دیدگاهشان است. او (لوین) گفت: " پس این احساس مهم است و آن را به‌هیچ‌وجه نادیده نگیرید. "

در عوض، او می‌گوید در این باره با فرزندتان صحبت کند. "احساس خود را به طور واقعی تأیید کنید و سپس مسئله را حل کنید. او توضیح داد که چیزی که ممکن است کودک واقعاً بخواهد بگوید این است که آن‌ها زمان و توجه بیشتری را دوست دارند. شاید آنها بتوانند هر روزی را اختصاص به یک نفر دهند تا جایی که شما تلاش کنید با هرکدامشان بازی مورد علاقه‌شان را انجام دهید.

له وین گفت: به‌خصوص از بچه بپرسید که چه چیزی لازم دارد یا به او این فرصت را بدهید تا بخواهد به شما بگوید چه چیزی را دوست دارد.

وزیری فلیس با این نظر موافق است و توصیه می‌کند: " از طغیان‌ها و خشم‌های فرزندتان چشم‌پوشی نکنید و یا آن‌ها را در زمانی که بچه شما نوجوان است، حذف نکنید. قطعاً باید یک دوره رسیدگی وجود داشته باشد. وقتی همه چیز آرام می‌شود، خوب است که به آنچه که کودک سعی دارد به شما بگوید گوش دهید. "

صرف زمان برای شنیدن صدای کودک در زمانی که او احساس تبعیض را بیان می‌کند، تصدیق آنچه احساس می‌کند، و کارکردن با هم برای پیداکردن راه‌هایی برای کمک به آن‌ها برای این‌که احساس نکنند این راه ممکن است بهترین روش برای حفاظت از روابط با همه کودکان در آینده باشد.

لوین همچنین والدین را تشویق می‌کند که " خودتان این مسائل را چک کنید. " چه گفته شده باشد و چه گفته نشده باشد، وقتی تبعیض نژادی وجود دارد، کودکان اغلب آن را احساس خواهند کرد. اگر این مسئله واقعیت دارد، برای داشتن رابطه بهتر با کودکتان به عنوان یک پدر و مادر چه کاری باید انجام دهید؟ این ممکن است والدین را مجبور کند که از مناطق راحتی خود بیرون بیایند و کار کنند تا به چیز‌هایی که کودک آن‌ها دوست دارد علاقه نشان دهند حتی اگر خودشان جذابیت را به طور خاص نمی‌بینند. گاهی اوقات کمی تلاش می‌تواند تفاوت زیادی در نزدیک‌تر کردن والدین و بچه‌ها به یکدیگر ایجاد کند.