به گزارش ایلنا، فضای مجازی و گسترش آن میان مردم و تبدیل شدن دنیا به دهکده جهانی مزایا و آسیب‌هایی در کنار هم دارد که به نوع استفاده از آن و کنش‌ها و واکنش‌هایی که بر می‌انگیزد مرتبط است. نوع جدیدی از شهرت طلبی که برخی را برای بیشتر و بهتر دیده شدن به هر کار خارج عرف و اخلاقی وا می‌دارد نکته منفی این نوع فضای اطلاع رسانی نوین است و البته طرف مثبت این دیده شدن‌ها، پیگیری و دست به دست شدن ماجرا برای رسیدن به نتیجه‌ای مطلوب و عادلانه است که خطاکار را به سزای عملش و قربانی را به دادخواهی خود می‌رساند.

روز گذشته ویدیوی دلخراشی در فضای مجازی دست به دست شد که در آن پسرکی 10-12 ساله از سوی سرنشینان یک خودرو مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و محتوای آزار دهنده این ویدیو که آمیخته با فضای هواداری فوتبال بود و از آنجا که کنش و واکنش‌های پررنگ اجتماعی این روزها در کنار فضای سیاسی، همین بحث طرفداری از تیم‌های فوتبال است باعث شد ماجرا با شدت و سرعت بیشتری پخش شده و واکنش بگیرد و ساعتی نگذشت که چهره‌های مطرح هم وارد گود شده و هرکدام تحلیل و نگاه خود را بر این ماجرای دردناک و غم انگیز منتشر کردند.

از چهره‌های فوتبالی مثل امیر قلعه‌نویی و افشین پیروانی گرفته تا چهره‌های سیاسی درگیر فوتبال مثل وزیر ارتباطات نسبت به این موضوع ورود کرده و نوع رفتاری که در واکنش به این موضوع فراگیر صورت گرفته و تفاوت‌های آشکار میان آنها که خودشان هم دوباره واکنش برانگیز بودند هم در نوع خودش جالب توجه بود که می‌توان از کنار هم قرار دادن آنها مدل کوچک ‌شده‌ای از جامعه فضای مجازی در ایران را تصویرسازی کرد.

ماجرا به همینجا ختم نشد و تلاش‌ها برای یافتن کودک آزار دیده و فرد آزاررسان ابتدا از سوی فعالان فضای مجازی و سپس توسط مسئولان امر و پلیس فتا آغاز شد و به فاصله چند ساعت هردو شناسایی شدند.

ویدویی در صفحه شخصی یکی از لیدرهای باشگاه استقلال منتشر شد که نشان می‌داد با پیگیری‌های انجام شده، کودک آسیب دیده پیدا شده و از او دعوت شده تا به زودی دیداری با اعضای تیم استقلال داشته باشد و در حضور نفرات این تیم از او تجلیل شود.

از سوی دیگر پلیس فتا هم در ساعات پایانی شب گذشته اعلام کرد فرد آزار رسان هم شناسایی و دستگیر شده و هویت و تصاویری منتسب به او هم در فضای غیر رسمی مجازی منتشر شد که راستی آزمایی نشده و مشخص نیست چقدر واقعی هستند.

به هر جهت باید در انتظار مجازاتی هم ردیف با جرم صورت گرفته از سوی مسئولان دستگاه قضا برای فرد آزار رسان باشیم و جریحه‌دار شدن افکار عمومی با انتشار چند هزار باره ویدیوی پخش شده هم مورد دیگری است که به ردیف جرم فرد مرتکب اضافه شده و بدون تردید به خاطر این موضوع مجازات سنگین‌تری انتظارش را می‌کشد.

ترند شدن جمله معروف #من‌_تیمم_را_نمی‌فروشم که از سوی پسر بچه حاضر در این ویدیو گفته شد آن هم در کمتر از چند ساعت نشان از قدرت فراگیر فضای مجازی و گسترش درختی مطالب بازنشر شده در آن دارد که نشان می‌دهد می‌توان به آن نگاه جدی‌تر داشت و برای اصلاحات اجتماعی از آن استفاده‌ای منسجم‌تر و برنامه محور‌تر از آنچه تا امروز دیده شده داشت و البته واکنش‌های نسنجیده در این فضا که امکان نظارت و اصلاح در آن کمتر از فضای واقعی است هم به همان اندازه می‌تواند آسیب زننده باشد.

باشگاه استقلال هم در اقدامی جالب توجه و در حمایت از این کودک و وفاداری حتی کلامی او علاقه رنگی‌اش در دنیای فوتبال و ظلم و آسیبی که به او بابت ویدیوی منتشر شده رسیده، تصویر او را در حساب رسمی باشگاه در فضاهای مختلف از جمله اینستاگرام و تلگرام به عنوان تصویر نمایه (پروفایل) قرار داده تا حمایت معنوی خود را از طرف اسیب دیده در این ماجرای دردناک اعلام کرده باشد.

از سمت دیگر اتفاق ناراحت کننده‌ای که شاهد آن بودیم و البته در اقلیت واکنش‌ها قرار داشت، ربط دادن این موضوع انسانی به فضای طرفداری تیمی و کشاندنش به محیط کری‌خوانی‌های فوتبالی بود که اصل موضوع و غیر انسانی بودن و دردناک بودن عمل صورت گرفته در آن به حاشیه رانده شده و طرفین حاضر در بحث سعی در کشف و شهود علاقه رنگی دو طرف خاطی و آسیب دیده در محتوا را داشتند که جای بسی تاسف دارد.

واکنش افشین پیروانی، سرپرست باشگاه پرسپولیس هم به این موضوع در نوع خودش از آنجایی جالب توجه بود که انتقادات زیادی را حتی از سوی جبهه خودی متحمل شد چرا که به جای محکوم کردن اصل عمل انجام شده آن را ویدیویی ساختگی و به منظور تخریب چهره باشگاه پرسپولیس و هوادارانش خواند آنهم در حالیکه هیچ نامی از پرسپولیس در محتوای این ویدیو دیده نمی‌شود.

تقلیل دادن بحثی به این گستردگی به بحث‌های رنگی یعنی اینکه معتقدیم واکنش ما به اصل عمل انجام شده منوط به دانستن سلیقه رنگی دو طرف ماجراست و این به نوعی تایید می‌کند که اگر خاطی ماجرا هم نظر ما باشد و فرد آسیب دیده از اردوگاه رقیب، خطای انجام شده قابل گذشت و چشم پوشی است و اگر عکس این موضوع صادق باشد خودمان در صف اول اعتراض آن را به شدیدترین شکل ممکن محکوم می‌کنیم.

گسترش چنین تفکری به قدری خطرناک است که باعث می‌شود مایی که در جهت فراگیر شدن آن فعالیت می‌کنیم به نوعی به هم عقیدگان خودمان مجوز داده باشیم تا رفتاری مشابه در قبال کودکانی که با علاقه رنگی متفاوت با ما زندگی می‌کنند داشته باشند و چه بسا زنجیره این انتقام جویی باعث عادی شدن جنایات این چنینی به مرور زمان شوند و آنگاه دیگر نه از فضای کنترل‌گر مجازی و نه از مسئولان به راحتی کاری برای کنترل جو موجود بر نخواهد آمد.

چه بسا اگر فضای مجازی نبود و این ویدیو دست به دست نمی‌شد کسی از این اتفاق آزاردهنده با خبر نشده بود و نه کسی دستگیر و نه کسی برای دیدار با عوامل باشگاه دعوت شده بود، پس بهتر است زندگی در فضای مدرن را با فرصت و تهدیدهایش هم به خوبی بشانسیم و هم به درستی بپذیریم و با آن کنار بیاییم تا بهتر از مواهبش بهره مند شده و مضراتش را حدالامکان از خود دور کنیم.