کارگران فروشگاههای برند در استانهای شمالی از بیکاری و عدم امنیت آینده انتقاد دارند.
به گزارش ایلنا، کرونا بسیاری از مشاغل را تحت تاثیر قرار داده است. هرچه اشتغال غیررسمیتر و کوچکتر باشد، تاثیرات منفی کرونا حادتر است.
کارگران فروشگاههای لاکچری و برند که در شمال کشور قرار دارند در تماس با خبرنگار ایلنا، از نامناسب بودن وضعیت شغلی خود انتقاد کردند. این کارگران که در مواقع عادی نیز بسیاری از مزایای مزدی قانون کار را دریافت نمیکنند به دلیل بحران کرونا فعلاً بیکار شدهاند و امیدی به آینده ندارند.
یکی از این کارگران میگوید: سال قبل حدود دو میلیون تومان حقوق میگرفتم اما امسال بعد از تعطیلات نوروز به ما گفتند در خانه بنشینید خبرتان میکنیم! این در حالیست که مشخص نیست چه زمانی قرار است به سر کار بازگردیم و آیا اساساً امیدی به بازگشت به کار وجود دارد یا نه!
این کارگر با بیان اینکه به دلیل فاصلههای مکرر میان پرداخت حق بیمه نمیتوانیم از بیمه بیکاری استفاده کنیم، میگوید: در زمان رونق به جز یک حقوق بسیار ناچیز سهمی از سود کلان کارفرماها نداشتیم اما حالا که بازار کساد شده و تعطیلی پیش آمده قبل از همه ما را قربانی کردهاند. ما اگر به ادارات کار نیز مراجعه کنیم هیچ چیز دستمان را نمیگیرد.
یک کارگر دیگر تاکید دارد: دولت باید در زمان تعطیلیهای کرونا از کارگران اصناف و فروشگاههای کشور حمایت کند: «ما کارگران روشگاهها جزو کم درآمدترین قشر هستیم و هیچ زمان مزایای مزدی و امید به آینده نداریم. گاهاً برای دوازده ساعت کار سخت و ایستاده، دو میلیون تومان هم نمیگیریم. حالا نیاز به حمایت دولت داریم.»
انتقاد کارگران فروشگاههای فروش لباس و لوازم لاچکری در حالی مطرح میشود که هیچ آمار دقیقی از بیکاری این کارگران در فروردین ماه در دست نداریم. بخش عمدهای از این کارگران به صورت روزمزدی و یا حتی «پورسانتی» کار میکنند و هنگامی که دوران فترت و بیکاری پیش میآید ریالی حقوق و مزایا ندارند.
یک کارگر فروشگاهی در مازندران میگوید: من سرپرست خانوار هستم و خرج مادر و خواهرانم را میدهم. با این بیکاری اخیر هزینههای کرایه خانه و آموزش خواهرانم روی زمین مانده است. کدام نهاد قرار است از ما حمایت کند؟ فقط دستور میدهند که باید فروشگاها تعطیل باشند اما فکری به حال این همه خانواده که از این طریق نان درمیآورند، نمیکنند.