لورازپام ممکن است موجب وابستگی به دارو شود و فقط باید توسط فردی که دارو برای وی تجویز شده است، مصرف شود. سوء مصرف داروهایی از این دست می تواند موجب اعتیاد، اوردوز یا مرگ شود. لورازپام هرگز نباید با فرد دیگری به اشتراک گذاشته شود، به ویژه آنهایی که سابقه سوءمصرف یا اعتیاد به مواد مخدر را دارند.

مصرف لورازپام همراه با الکل، داروهای افیونی یا داروهای دیگر که موجب سرگیجه یا کند شدن تنفس می شوند می تواند موجب عوارض جانبی مرگبار شود.

در صورت ابتلا به بیماری آب سیاه با زاویه تنگ، نارسایی تنفسی شدید، میاستنی گراویس یا آلرژی به والیوم یا دارویی مشابه نباید از لورازپام استفاده کنید.

پیش از مصرف دارو

اگر دارای موارد زیر هستید از مصرف لورازپام پرهیز کنید:

- بیماری آب سیاه با زاویه تنگ

- سابقه واکنش آلرژیک به هر گونه بنزودیازپین (لورازپام، آلپرازولام، دیازپام، کلونوپین، تمازپام، ترانکسن، والیوم، زاناکس، و غیره)

در صورت مواجهه با موارد زیر، پزشک خود را برای حصول اطمینان از این که لورازپام برای شما بی خطر است، مطلع کنید:

- مشکلات تنفسی، مانند بیماری مزمن انسدادی ریه یا آپنه خواب (توقف تنفس هنگام خواب)

- اعتیاد به مواد مخدر یا الکل

- افسردگی، مشکلات خلقی، افکار یا رفتار خودکشی

- بیماری کلیوی یا کبدی

- تشنج

- بیماری آب سیاه

اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید، پزشک خود را مطلع کنید. لورازپام ممکن است به نوازد متولد نشده آسیب برساند. در سه ماه نخست بارداری از مصرف این دارو پرهیز کنید.

اگر در دوران بارداری لورازپام مصرف می کنید، نوزاد شما ممکن است به این دارو وابسته شود. این می تواند پس از تولد موجب علائم ترک تهدیدکننده زندگی در نوزاد شود. نوزادانی که با وابستگی به دارو متولد می شوند ممکن است برای چندین هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.

استفاده از لورازپام برای زنانی که به نوزاد خود شیر می دهند نیز بی خطر نیست. با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

اگر به نوزاد خود شیر می دهید و متوجه خواب آلودگی یا بهانه گیری در نوزاد خود شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

لورازپام برای استفاده افرادی که کمتر از 12 سال سن دارند، تایید نشده است.

چگونه باید لورازپام مصرف کنم؟

لورازپام باید طبق دستور پزشک مصرف شود. هرگز لورازپام را در مقادیر زیاد یا برای مدت زمانی طولانی‌تر از آنچه توسط پزشک تجویز شده است، مصرف نکنید. اگر احساس می کنید با افزایش نیاز برای مصرف داروی بیشتر مواجه هستید با پزشک خود صحبت کنید.

لورازپام را هرگز با فردی دیگر به اشتراک نگذارید، به ویژه اگر فرد سابقه سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر را دارد. سوء مصرف می تواند موجب اعتیاد، اوردوز یا مرگ شود.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. برای این کار از سرنگ اندازه گیری یا یک وسیله اندازه گیری میزان دارو و نه یک قاشق معمولی استفاده کنید.

لورازپام را برای بیش از 4 ماه مصرف نکنید، مگر این که پزشک به شما گفته باشد. اگر علائم بهبود نمی یابند یا تشدید شده اند با پزشک خود صحبت کنید.

در صورت نیاز به استفاده طولانی مدت از لورازپام، ممکن است به انجام آزمایش های پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.

مصرف دارو را به طور ناگهانی متوقف نکنید زیرا می تواند موجب علائم ناخوشایند ترک شود. دستورالعمل های ارائه شده از سوی پزشک خود برای کاهش دوز مصرفی دارو را دنبال کنید.

دارو را در دمای اتاق و در مکانی دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.

اگر لورازپام مایع مصرف می کنید، دارو را در یخچال نگهداری کنید. داروی مایع استفاده نشده ظرف 90 روز را دور بریزید.

اگر یک دوز دارو را فراموش کنم چه اتفاقی رخ می دهد؟

به محض یادآوری، دوز فراموش شده را مصرف کنید، اما اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک هستید، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دوز بعدی را برای جبران دوز فراموش شده دو برابر نکنید.

در صورت مصرف بیش از حد دارو چه اتفاقی رخ می دهد؟

در صورت مصرف بیش از حد لورازپام در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشید. اوردوز با لورازپام می تواند مرگبار باشد، به ویژه اگر همراه با الکل، داروهای افیونی یا داروهای دیگر که موجب سرگیجه یا کند شدن تنفس می شوند، مصرف شده باشد.

از جمله علائم اوردوز با لورازپام می توان به خواب آلودگی شدید، سردرگمی، گفتار نامفهوم، احساس بی قراری، ضعف عضلانی، از دست دادن تعادل یا هماهنگی، سبکی سر، ضربان قلب آهسته، تنفس ضعیف یا کم عمق و کما اشاره کرد.

از چه چیزی باید پرهیز کرد

از نوشیدن الکل پرهیز کنید. مصرف لورازپام همراه با الکل می تواند موجب عوارض جانبی خطرناک یا حتی مرگ شود.

تا زمانی که بدانید دارو چگونه بر شما تاثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک مانند کار با ماشین آلات پرهیز کنید. سرگیجه و خواب آلودگی می توانند موجب زمین خوردن، تصادف، یا آسیب دیدگی های شدید شوند.

عوارض جانبی لورازپام

اگر با نشانه های یک واکنش آلرژیک به لورازپام مانند کهیر، دشواری در تنفس، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو مواجه هستید، در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشید.

لورازپام می تواند موجب کند شدن یا توقف تنفس شود، به ویژه اگر به تازگی یک داروی افیونی، الکل، یا داروهای دیگر که می توانند موجب کند شدن تنفس شود، مصرف کرده باشید. در صورت تنفس کم عمق یا ضعیف، دشواری در بیدار شدن از خواب، یا توقف تنفس، فرد باید کمک پزشکی فوری دریافت کند.

اگر با موارد زیر مواجه هستید با پزشک خود تماس بگیرید:

- خواب آلودگی شدید

- تغییرات غیرمعمول در خلق و خو یا رفتار

- احساس بی قراری یا هیجان ناگهانی

- افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود

- سردرگمی، پرخاشگری، توهم

- مشکلات خواب

- تغییرات در بینایی

- ادرار تیره

- یرقان (زرد شدن پوست و قسمت های سفید چشم)

اثرات آرام بخش لورازپام در بزرگسالان مسن ممکن است بیشتر طول بکشد. زمین خوردن تصادفی بین بیماران مسن که بنزودیازپین ها را مصرف می کنند، شایع است. برای جلوگیری از زمین خوردن یا آسیب دیدگی تصادفی اقدامات احتیاطی را مد نظر قرار دهید.

از جمله عوارض جانبی شایع لورازپام می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- سرگیجه، خواب آلودگی

- ضعف

- احساس ناپایداری

این فهرست کامل عوارض جانبی لورازپام نیست و در صورت داشتن هر گونه پرسش در این زمینه می توانید با پزشک خود صحبت کنید.

تداخل با داروهای دیگر

مصرف لورازپام همراه با داروهای دیگر که می توانند موجب کند شدن تنفس و خواب آلودگی شوند می تواند موجب عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شود. پیش از مصرف داروهای افیونی، قرص خواب، شل کننده های عضلات، داروهای تجویزی برای سرفه، یا داروهای افسردگی یا تشنج با پزشک خود صحبت کنید.

اگر داروی دیگری، به ویژه موارد زیر را مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید:

- پروبنیسید، آمینوفیلین، یا تئوفیلین

- هر داروی دیگر برای درمان اضطراب

- داروهای درمان بیماری های روانی

- داروهای تشنج

- دارویی حاوی آنتی هیستامین، مانند داروهای خواب، سرماخوردگی یا آلرژی

این فهرست کامل داروهایی که با لورازپام تداخل دارند، نیست و پیش از آغاز مصرف هر دارو، مکمل غذایی یا محصولات گیاهی ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

توجه: معرفی دارو در رسانه، صرفاً جهت دانش افزایی است و به معنای توصیه یا تجویز نیست. مصرف هر گونه دارو با هر دوز، صرفاً باید با تشخیص و تجویز پزشک باشد.

-----------------------------------------------------------------

بیشتر بخوانید: