بادبادک ها این پرنده های بازیگوش ِکاغذی رنگارنگ جزو خاطرات کودکی فراموش نشدنی ما هستند. آن زمان که بادبادک درست کردن عشقی داشت و هوا کردنش مهارت و تخصصی لازم داشت که معمولا تنها بزرگترها از آن بهره مند بودند.

بادبادک نه تنها برای ما بازی مفرحی بود بلکه وسیله ای تفریحی برای مردم مناطق مختلف جهان بوده است. از این رو روزی به نام روز جهانی بادبادک نامگذاری شده تا مردم جهان به این بهانه ساعاتی را سر به آسمان بلند کنند و پرواز بادبادک و معلق ماندنش در هوا بنگرند.

روز جهانی بادبادک 14 ژانویه مصادف با 24 دی ماه است که هر سال آن را با هوا کردن بادبادک جشن می گیرند.

تاریخچه ساخت اولین بادبادک ها

بادبادک یکی از اختراعات قدیمی چین است و تاریخی دیرینه دارد. در ابتدا از بادبادک به عنوان یک وسیله نظامی برای اندازه گیری فاصله بین واحدهای نظامی دو کشور یا اطلاع رسانی استفاده می شد اما به تدریج بادبادک به وسیله ای تفریحی برای مردم تبدیل شد و به کشورهای آسیایی کره شمالی، ژاپن، مالزی و اروپا و قاره آمریکا راه یافت.

نخستین بادبادک در سال 400 قبل از میلاد، توسط «مو زی» اندیشمند معروف و «لو بان» استاد نجاری در چین با استفاده از خیزران و چوب ساخته شد. چنانچه در بخش سرگرمی نمناک میخوانید آنها پرنده چوبی خود را «مو یوان» نام نهادند که می توانست در هوا پرواز کند.

اولین بادبادک

بعد از گذشت سال ها مردم ابتدا با خیزران و ابریشم و بعد از آن از کاغذ برای درست کردن بادبادک استفاده کردند. آنها به بادبادک های کاغذی «جیر یوان» («جیر» در زبان چینی کاغذ معنا می دهد) می گفتند.

مردم در اواخر سلسله تانگ (سال 618 تا 907 میلادی) با نصب سوتی در «جیر یوان» و دمیدن باد به داخل آن ، آن را به صدا درمی آورند و بادبادک را برای تفریح هوا می کردند. در سلسله «سون» در قرن 10 میلادی، بادبادک چین به مناطق مختلف جهان مانند کشورهای آسیایی کره شمالی، ژاپن، مالزی و اروپا و قاره آمریکا راه یافت.

در مناطق اروپایی و قاره آمریکا بادبادک چین به وسیله پرواز تبدیل شد به همین دلیل در سالن نمایشگاه فضاپیمای واشنگتن آمریکا یک بادبادک چینی نگهداری می شود که روی آن نوشته است:نخستین وسیله پرواز بشر بادبادک و موشک چین است.

پرواز دادن بادبادک ها در واقع یک نوع ورزش تمرینی توسط شاهزادگان و افراد ثروتمند بوده است که البته در سال های اخیر این فستیوال در بین مردم عادی هم رواج پیدا کرد و ان ها از سراسر دنیا به هند سفر می کنند تا در این جشن زیبا شرکت کنند. روز جهانی بادبادک اولین بار از هند و ایالت گُجَرات آمد که به دلیل برگزاری فستیوال های هر ساله معروف است.

ساکنان گُجَرات چند ماه جلوتر از این مراسم، بادبادک ها را آماده می کنند تا مطمئن شوند که به اندازه کافی بادبادک دارند زیرا در طول این مراسم میلیون ها نفر به گُجَرات سفر می کنند. فستیوال بادبادک در زبان هندی Uttarayan نامیده می شود.

این مراسم را در روز آخر زمستان و همچنین شروع تابستان جشن می گیرند و علت آن هم این است که فصل تابستان فصل برداشت محصول است و بادبادک ها سمبل روح خداوند هستند که ما را از خواب عمیق زمستانی بیدار می کنند. مردم ژاپن، ایتالیا، بریتانیا، کانادا، برزیل، اندونزی، استرالیا، آمریکا، مالزی، سنگاپور، فرانسه و چین به این فستیوال ها علاقه زیادی دارند.

دانستنی های جالب درباره بادبادک

مردم جزایر دریای شمال از بادبادک برای ماهیگیری استفاده می کردند و کرم کوچولویی را به دنباله بسته و تور را هم به پشت بادبادک می بستند.

«مائوری»ها بومیان جزایر نیوزیلند معتقدند بادبادک ها واسطه بین انسان و عالم ارواح هستند.

یک ژنرال چینی در سال 202 قبل از میلاد، با پروازدادن تکه های بامبو، که صدایی شبیه به وزوز و هوهو از آنها بلند می شد، سبب شد تا سپاه دشمن فکر کند روح ها به پرواز درآمده و پا به فرار بگذارند.

کره ای ها اسم و تاریخ تولد فرزند را روی بادبادک می نویسند و آن را پرواز می دهند.

پادشاهان تایلند بادبادک های شخصی دارند که هر ساله برای طول عمر پادشاه به وسیله راهب دربار به پرواز درمی آید.