داور بین المللی فوتبال ایران با اشاره به اینکه نحوه رفتار با داوران درست نیست، گفت: دوستان دنبال رای هستند و چنین وضعیتی را دوست دارند.
به گزارش ایرنا، علیرضا فغانی درخصوص قضاوت در دیدار وسیل کوبه و سوون سامسونگ در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا اظهار داشت: کیفیت مسابقات شرق آسیا با توجه به اینکه بازیکنانی از آمریکای جنوبی و شمالی دارد بسیار زیاد است اما چون فوتبالیست ها هر سه روز یکبار بازی میکنند، خسته و مصدوم هستند. حتی اینیستا هم آسیب دید و تنها در بخش ضربات پنالتی در این دیدار حضور داشت.
وی با اشاره به اینکه شرایط بازی ها خوب و وضعیت قرنطینه در سطح عالی است، گفت: از وی آی ار هم در دو دیدار آخر استفاده می شود زیرا هزینه سنگینی دارد. بهره بردن از این تکنولوژی به شکلی اس که خیلی از کشورها شرایط آن را ندارند و اگر اجباری شود، شرایط برای تیمهای ایرانی دشوار خواهد شد. .
داور بین المللی فوتبال ایران یادآور شد: در زمان بن همام استفاده از وی ای ار در لیگ قهرمانان آسیا قطعی شد و آنان اعلام کردند اگر کشوری فاکتورهای مدنظر را نداشته باشد باید به سطح پایینتر یعنی ای اف سی کاپ برود. امیدوارم این قضیه برای فوتبال ایران اجباری نشود البته اینفانتینیو گفته که استفاده از آن اجباری نیست اما حق به حقدار می رسد.
وی تصریح کرد: قضاوت و پرچم زدن در برخی صحنهها دشوار است و این حق به کمک داده شده است. خطی که در زمان وی ای آر در انگلیس کشیده میشود، دقیق است و براساس کدگذاری صورت میگیرد که قبل از بازی انجام می شود.
فغانی خاطرنشان کرد: صحبت درباره وضعیت داوری و جایگاه آن در فوتبال ایران ارزش ندارد. امیدوارم روزی هر دو طرف بتوانند حرف بزنند و خداوند به جوانان صبر دهد تا این نامهربانیها را تحمل کنند و به هدفشان برسند. آنان که حرف از کنفدراسیون میزنند و میگویند که ناظر و ارزیاب هستند، چرا به یک تورنمنت مهم به عنوان ناظر فرستاده فرستاده نشده و حضور نداشتهاند؟ آخرین حضور یک ناظر ایرانی در یک تورنمنت مهم مربوط به عنایت در سال ۲۰۰۷ بود. .
وی با اشاره به اینکه نحوه رفتارها درست نیست، گفت: رضا سخندان از ۲۰۰۷ در جام ملتهای آسیا حضور داشته اما ببینید چگونه در اوج نامهربانی کنار گذاشته شد. اگر همین چند هفته ابلاغهای داوری را ببینید، مشخص میشود به داوری فکر نمیشود و دوستان دنبال رأی هستند. همه این مسایل در رسانهها مطرح میشود اما هیچکسی دنبال رسیدگی نیست و انگار مسوولان هم چنین وضعیتی را دوست دارند. امیدوارم روزی برسد که همه به جایگاهی که شایسته خود است دست یابند.