کیفیت پایین
کیفیت خوب
عصر ایران؛ سحر طاعتی _ «غمنومه فریدون» روایتی محاوره ای و موزون به سبک و سیاق قصههای کوچه، از یک آبادی است که در آن خندیدن ممنوع میشود.
اثری که وام دار کتاب کوچه احمد شاملو و ادبیات محاوره ای اوست وتلاش دارد با لحن و گویش کوچه بازاری ارتباط شفاهی و بی واسطه با مخاطب برقرار کند.
داستان «غمنومه فریدون» در روزگاری نوشته شده که گوش نویسنده اش مملو بود از نغمات حسین علیزاده .شخصیت های داستان زمانی رنگ حقیقی به خود گرفتند که نواهایی از آلبوم های «سلانه»، «آن و آن» و «زیر تیغ» فضای هنری خانه نویسنده را پر کرده بودند و با پایان نگارش علیزاده نه تنها اجازه نداد برخی آثارش ، موسیقی متن این داستان شوند بلکه خودش پیشنهاد ساخت اثری مجزا را به پیمان قدیمی داد.
سالها بود که روایت محاوره ای و موزون با لحن و گویش کوچه بازاری با موسیقی غنی که برآمده از ذهن خلاق یک آهنگساز باشد، به گوش نرسیده بود حداقل بعد از شهر قصه چراکه این قبیل آثار به دست فراموشی سپرده شده اند. هر چند نمیتوان اثری همتا با شهر قصه افرید اما حسین علیزاده خالق موسیقی غم نومه فریدون آن را به روز شده شهر قصه می داند.
غمنومه فریدون اثری شنیداری به نویسندگی و کارگردانی پیمان قدیمی و آهنگسازی حسین علیزاده است.در این اثر صابر ابر، فرهاد اصلانی، امیر جعفری، حبیب رضایی، سیامک صفری، فاطمه معتمدآریا، ژاله علو، آیدا شاملو و مرتضی احمدی به صداپیشگی پرداختهاند.