عصرایران؛ احسان محمدی- سعید آقایی دفاع چپ 25 ساله سپاهان به پرسپولیس پیوست و دیروز اولین تمرینش را با این تیم انجام داد. بازیکنی سخت‌کوش و تبریزی که از نظر فنی یکی از بهترین‌های چندسال اخیر فوتبال ایران به شمار می‌رود. از نوجوانان تا بزرگسالان در تیم ملی بازی کرده است و حالا بیشتر از اینها هم دیده می‌شود و در موردش حرف می‌زنند.

اما او بخشی از شهرتش را مدیون انتشار یک عکس در فضای مجازی است. مهرماه 1398 و قبل از رویارویی پرسپولیس در تهران مقابل سپاهان او عکس پروفایلش را در اینستاگرام تغییر داد. عکسی که اسباب اعتراض پرسپولیسی‌ها شد. در این تصویر سعید آقایی در زمین فوتبال خم شده بود تا کبوتری را از روی چمن بردارد که دور سرش «لُنگ» پیچیده شده بود!

کمیته انضباطی در حکمی ضربتی او را محروم کرد. باشگاه سپاهان بیانیه صادر کرد و بدون کوچکترین نقدی به رفتار آقایی این حکم را مصداق قانون‌شکنی خواند. آقایی البته گفت که قصد توهین نداشته و فقط یک کبوتر را در زمین نجات داده است. خودش هم البته با هوش‌تر از این حرف‌هاست که نداند این عکس در فضای تند آن روزهای رقابت میان پرسپولیس و سپاهان حاشیه آفرین می‌شود و اصولاً از بین دهها و صدها عکسی از او موجود است چرا قبل از دیدار با پرسپولیس باید یاد نجات کبوتر لُنگ بسته بیفتد؟

او ده ماه بعد از آن عکس حالا به تیم رقیب پیوسته است. اتفاقی که ممکن است برای بقیه بازیکنانی که تعصب اغراق شده از خود نشان می‌دهند هم رخ بدهد. خوب است که آدم در مصرف هر چیزی اعتدال به خرج بدهد، حتی نشان دادن عشق و تعصب. الاکلنگ روزگار از این بازی‌ها بسیار دارد. برای نسل من که پیوستن مهدی هاشمی‌نسب و علی انصاریان از پرسپولیس به استقلال را دید، این اتفاقات فقط خاطره است.

او حالا پرسپولیسی شده و همان هواداران که رکیک‌ترین الفاظ را درباره‌اش به کار بردند حالا برایش شعارهای تازه کوک می‌کنند و چه بسا در صورت درخشش مثل اسطوره‌ها نامش را هوار کنند. فوتبال همین است. یک بازی که بعضی‌ها گاهی زیادی جدی‌اش می‌گیرند و تبدیلش می‌کنند به ابزار جنگ و نفرت. حالا نه پرسپولیسی‌ها دلشان می‌خواهد فکر کنند که آقایی قصد توهین به باشگاه آنها را داشته و نه سعید آقایی دوست دارد یادش بیاید که روزی عاشق کبوترهای خسته بوده!

قصدم تازه کردن زخم‌های التیام یافته نیست، درک می‌کنم که جوان 25 ساله ممکن است تحت تاثیر هیجانات اشتباه کند اما وقتی دیواری کج بالا می‌رود باشگاه‌ها و بزرگترها نباید آجر روی آجرش بگذارند. دفاع از کار خطا، از خود خطا بدتر است، چون اگر خطای اول در نتیجه سهل‌انگاری رخ داده، دومی یک «انتخاب» هوشمندانه است.

این فقط باشگاه سپاهان نیست که به دفاع از بازیکن خاطی پرداخت و به جای تنبیه انضباطی پیش‌دستانه، به کمیته انضباطی تاخت، پرسپولیس و استقلال هم بارها در شرایط مشابه «به هر قیمتی» پشت بازیکن خاطی‌شان ایستاده‌اند، امری که تنها باعث شده بازیکنان دیگر همان خطا را مرتکب شوند و به تیم و هواداران خسارت وارد کنند.

به استوری‌ها و پست‌های اینستاگرامی و توئیت‌های هزینه‌زای بازیکنان در طول فصلی که گذشت نگاه کنید. بسیاری از آنها به باشگاه صدمه زد، حاشیه‌های غیرضروری ساخت، هواداران را به جان هم انداخت و گاهی خیلی زود پاک شد... نتیجه؟ دستاورد؟

همه این موارد می‌تواند به عنوان درس‌ها و تجربه‌هایی از لیگ نوزدهم به کار گرفته شوند تا در فصل بعد شاهد این خسارت‌های بیهوده نباشیم، شما امیدوارید فوتبالیست‌ها و مدیران باشگاه‌های ما درسی بگیرند؟