ایران نوشت: کیهان در شماره 27 مرداد ماه و در تیتر یک خود کلی آسمان ریسمان به هم بافته تا در نهایت اثبات کند که اساساً تصمیم بر تحریم 5 ساله تسلیحاتی ایران در مذاکرات منتهی به توافق هسته‌ای پیشنهاد خود ایران بوده است! بعد هم با کینه‌ای تمام برجام را «جسد متعفن» خوانده که از آن چیزی باقی نمانده چون تحریم‌ها زنده است.

اما حرف و مدعای اصلی این روزنامه مخالف دولت، این حرف‌های تکراری نیست بلکه آنجاست که از سخن ظریف مبنی بر اینکه همین برجام زمینه‌ساز شکست امریکا در شورای امنیت بوده، عصبانی شده و نوشته: «کارشناسان معتقدند که علت اصلی رأی نیاوردن قطعنامه اخیر ضدایرانی در شورای امنیت، ضعیف‌تر شدن امریکاست و این نتیجه عملکرد ‌ترامپ در ۴ سال اخیر است که با تضعیف قدرت نرم امریکا موجب شده توان اجماع‌سازی واشنگتن آسیب ببیند.»

فارغ از اینکه نویسنده ادعای اصلی خود را به نقل از کارشناسان می‌آورد اما هیچ سندی هم از این کارشناسان! رو نمی‌کند، مرور مواجهه‌های مشابه ایران و امریکا مشخصاً در شورای امنیت تأییدکننده ادعای کیهان نیست.

اگر با ادعای کیهان مبنی بر ضعیف شدن امریکا در حال حاضر همراهی کنیم اما باز این سؤال پیش می‌آید که آیا آنچه در روز جمعه 24 مرداد اتفاق افتاد تنها صحنه مواجهه ایران و امریکا در شورای امنیت بوده که به‌خاطر ضعف ترامپ در اجماع‌سازی علیه ایران شکست خورده است؟ برمی‌گردیم به 2 سال پیش یعنی آذر 97 که اوایل دولت ترامپ بود و هنوز حداقل مثل این روزها ضعیف نشده بود چون زمان زیادی از دولتش نگذشته و عملکردهایش بروز نیافته بود.

جلسه شورای امنیت در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل با ریاست خود دونالد ترامپ برگزار شد اما آن جلسه هم به صحنه دفاع عمومی از توافق هسته‌ای تبدیل شد. امریکا در آذر 98 هم از جلسه شورای امنیت به بهانه آزمایش‌های موشکی ایران طرفی نبست و به تعبیر کیهان قدرت اجماع‌سازی علیه ایران را نداشت. برخلاف ادعای کیهان در این موارد هم آنچه زمینه‌ساز ناکامی امریکا شده بود همین برجام بود.

مورد دیگری که در رد ادعای کیهان و کوچک‌نمایی موفقیت دیپلماسی ایران در شورای امنیت می‌توان اشاره کرد، مواضع کشورهای چین و روسیه قبل و بعد از برجام در شورای امنیت و در ارتباط با موضوع ایران است.

مسکو و پکن که پیش از دولت روحانی هم روابط نسبتاً حسنه‌ای با ایران داشته‌اند چرا قبل از توافق هسته‌ای به همه قطعنامه‌های ضد ایرانی مطرح شده در شورای امنیت رأی مثبت دادند؟ چه اتفاقی افتاده که حالا هم به نفع ایران رأی می‌دهند و حتی اعلام می‌کنند در صورت لزوم از حق وتو هم استفاده خواهند کرد؟ آیا غیر از این است که دولت‌های چین و روسیه حالا یک مستمسک حقوقی و مورد پذیرش جهانی به نام برجام را پیش روی خود دارند و با استناد به آن می‌توانند در موضع دفاع از ایران و مخالفت با امریکا برآیند؟

برای کیهان و کیهانیان - که به تعبیر ظریف بارها برجام را تشییع و دفن کرده‌اند - قاعدتاً همین سند به تعبیر روحانی «نیمه جان» هم موی دماغ است همچنان‌که برای ترامپ و دوستانش چنین است، اما گریزی از واقعیت نیست که همین سند نیمه‌جان در مقابل امریکای ترامپ ایستاد واگر نه امریکا آنقدرها هم ضعیف نشده که ماحصل رایزنی‌ها و تلاش‌هایش کسب تنها یک رأی در شورای امنیت آنهم از جمهوری دومینیکن باشد.