زیبایی گل‌ها چشم و عطر خوش آن‌ها مشام را نوازش می‌دهد. اما در طبیعت گل‌هایی هم هستند که نه تنها خوش‌مزه و قابل خوردن‌اند، بلکه خواص بی‌نظیری نیز دارند.

زیبایی گل‌ها چشم‌نواز است و عطر خوش آن‌ها مشام را نوازش می‌دهد. در طبیعت گل‌هایی هم وجود دارند که نه تنها خوشمزه و قابل خوردن هستند، بلکه خواص بی‌نظیری نیز دارند. در بسیاری از فرهنگ‌ها از گل‌ها در پخت و پز و تهیه سالاد و دسر نیز استفاده می‌شوند.

لادن- گل لادن نه تنها زیبایی خاصی دارد، بلکه برگ‌های این گیاه و غنچه‌هایش نیز خوراکی است و مملو از ویتامین ث. بیشتر بخش‌های این گیاه به ویژه برگ‌هایش طعم شاهی می‌دهد، از این رو به آن شاهی هندی هم می‌گویند. گل‌ها مهمیزدار، شیپورمانند به رنگ قرمز، زرد و نارنجی از اوایل تابستان تا اوایل پاییز پدیدار می شوند.

آقطی- گیاه آقطی در آلمان "هولوندر" (Holunder) و در انگلیسی (Sambucus) به آن گفته می‌شود. از این گیاه می‌توان "ژله"، چای، شربت، بستنی تولید کرد. دیتر لایپولد کسی است که در آلمان از این گیاه یک نوشیدنی غیر الکلی محبوبی به نام "بیوناد" (Bionade) ابداع کرد و به تولید انبوه رساند.

گل رز- عطر گل رز هر مشامی را نوازش می‌دهد، گلاب حاصل از آن در بسیاری از شیرینی‌جات کاربرد دارد. گل‌برگ‌های لطیف آن را نیز می‌توان "کاراملیزه" و "شکرزده" هم صرف کرد.

بنفشه- بر اساس طب سنتی ایران تمامی قسمت‌های بنفشه از جمله برگ، گل، دانه، ریشه، و سرشاخه‌های گل‌دار مصرف دارویی دارند. از گل‌برگ‌های "کارملیزه" شده می‌توان برای تزئین کیک استفاده کرد و یا به سالاد و سوپ عطر خاص خود را می‌بخشد.

مینای چمنی- تقریبا در همه جا یافت می‌شود. بچه‌ها از آن در آلمان برای ساختن گردن‌بند و فال‌گرفتن "دوستم داره، دوستم نداره" استفاده می‌کنند. از این گیاه می‌توان در سالاد استفاده کرد و یا حتی گلبرگ‌های آن را با نان و پنیر هم صرف کرد.

گل قاصدک- برگ و گل‌برگ‌های گل قاصدک خوردنی هستند و می‌توان از آن در سالاد و سوپ استفاده کرد. آشپزهای حرفه‌ای از این گل "ژله" هم تولید می‌کنند.

گل همیشه بهار- گل همیشه بهار یا (Calendula) نه تنها دارای خواص دارویی، بلکه دارای خواص آرایشی نیز هست و در رنگ مو و شامپو از آن استفاده می‌شود. در آلمان به آن "زعفران فقرا" گفته می‌شد، زیرا در گذشته از این گل خوراکی برای رنگ بخشیدن به غذاها استفاده می‌شده است.

خُلَّر یا سَنـگِـنَک- از گلبرگ‌های آبی، قرمز، بنفش و سفید آن می‌‌توان در سالادهای تابستانی استفاده کرد. این گیاه از خانواده باقلاسانان است و به سالاد هم چنین مزه‌ای می‌بخشد.

ختمی- گل ختمی (Hibiskus ) سرشار از ویتامین ث است و برای کاهش فشار خون موثر است. چای گل ختمی را می‌توان به‌صورت گرم و یا سرد نوشید. جالب اینکه کاربرد دارویی چای گل ختمی در میان قبایل آفریقایی نیز شناخته شده است.

گل کدو- نه تنها کدو، بلکه گل آن نیز خوراکی است. دستورالعمل بیش از ۱۰۰ نوع غذا با گل کدو از کشورهای گوناگون جهان در اینترنت موجود است.

گل میخک- گلی که از دو هزار سال پیش به عنوان ادویه شناخته و استفاده می‌شده است. گل میخک از نظر طب قدیم ایران خیلی گرم و خشک است و ۲۴ نوع خواص چون: رفع سردرد، رفع تنگی نفس، اشتهاآور، تب‌بر و کرم کش برای آن اعلام شده است.

بابونه- چای بابونه علاوه بر دارا بودن خواص درمانی فراوان، از دیرباز به خاطر عطر و بوی خوش آن مورد توجه بسیاری بوده است و دارای خواص بسیاری نیز می‌باشد. یکی از مهم‌ترین خواص این چای تقویت سیستم ایمنی بدن است. این چای عفونت‌های ناشی از سرماخوردگی را از بین می‌برد. همچنین برای رفع گرفتگی‌های عضلانی و نیز گرفتگی‌های قاعدگی در زنان مفید است.

کوکب- برای ضد عفونی کردن زخم‌ها از جوشانده گل کوکب استفاده می شود. برای دفع ترک‌های لب و پاشنهٔ پا به مدت یک ماه ۱۰۰ گرم از گل‌های کوکب را در بادام تلخ گذاشته و بعد از صاف کردن هر روز بر روی محل ترک‌ها و زخم‌های پا و لب مالیده شود. گل‌برگ‌های کوکب در سالاد، در کنار ماهی و حتی در نوعی دسر انگلیسی نیز استفاده می‌شوند.

اسطوخودوس- گیاهی از راسته نعناسانان است که در آلمان به آن "لاوندل" (Lavendel) و در انگلیسی به آن (lavender) گفته می‌شود. این گیاه نه تنها استفاده دارویی دارد، بلکه با بردن کندوها به کنار کشتزارهای اسطوخودوس، عسل آن نیز تولید می‌شود. از این گیاه در غذاها و دسرهای کشورهای ایتالیا، فرانسه و اسپانیا بسیار استفاده می‌شود.