.png "عصر ایران")
۱۰ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۰ دی ۱۴۰۳ - ۲۰:۵۴
لحظه فروریختن دکور و سقوط خواننده وسط کنسرت! (فیلم) سينما عليه سينما
نگاهی به دو فیلم پرسروصدای جشنواره امسال
*سيدحسين قوامي
«ابتذال در سينماي ايران»، نام مجموعه‌ايست كه براي سي‌دي‌فروشان دوره‌گرد «نان» و براي مخالفان سينما «نام» در پي داشته است. اما معمولا با تكذيب اهالي سينما مواجه شده و همواره از آن برائت جسته‌اند. تا اينكه سيمرغ‌هاي جشنواره بيست و هفتم فجر خبر آوردند، خبري در راه است!
امسال در روزهاي آغازين جشنواره بين المللي فيلم فجر، دو فيلم از دو كارگردان شناخته شده به نمايش درآمد كه به فرياد و «داد»ي شباهت داشت كه بر بي‌داد ناهنجاري‌هاي فرهنگي كشيده مي‌شد.
بهرام بيضايي و تهمينه ميلاني در دو فيلم مجزا به يك موضوع پرداختند و در يك عمليات شبه انتحاري! بر حواشي پرهياهو و چارچوب غير اخلاقي و بي‌فرهنگي حاكم بر اوضاع فرهنگي كشور، طغيان كردند و فريادي به بلندي فيلم‌هاي «وقتي همه خوابیم» و «سوپراستار» كشيدند.
در اين فيلم‌ها حاشيه‌هاي پررنگ‌تر از متن و نگاه ماترياليستي حاكم بر مناسبات انساني به چالش كشيده شده و گويا كارگردانانش رو به پروتستانتيزم فرهنگي آورده و مشي اصلاح از درون را پيش گرفته‌اند.
گويا ديگر صحبت از گروه‌هاي فشار، متحجران، تنگ‌نظران و بدخواهان نيست و اين‌بار سينما عليه سينما شورش كرده و فيلم‌هايي ساخته شده كه هنگام بيرون آمدن از سالن، مي‌توان زمزمه‌هاي تماشاگران را شنيد كه مي‌گويند: «اينقدر آش شور شده كه خودشان هم به اعتراض درآمده‌اند»
«وقتي همه خوابیم»، سينماگران را به بيداري دعوت مي‌كند تا مگر كابوس حاكميت پول بر سينما و صورت زيبا بر سيرت نيكو، رنگ ببازد و از بين برود.
بهرام بيضايي از جنس سينماست و سن و سالش، شانه به شانه‌ي عمر سينماي معاصر ايران مي‌زند و چيزي كم از آن ندارد.
اين كارگردان موي سپيد پس از 8 سال سكوت، اكنون به فرياد آمده و از تهيه كنندگاني مي‌گويد كه براي سود بيشتر به چشم و ابروهاي زيباتر مي‌پردازند و براي درآمد كلان‌تر داستان‌هاي آبكي را مي‌گزينند.
تهمينه ميلاني نيز در رثاي اخلاقيات «سوپراستار»ها سوگنامه مي‌نويسد و از عرق و ورق و زرورق‌هاي استفاده شده مي‌گويد و به وضوح در نشست خبري فيلمش يادآور مي‌شود كه: «خيلي از آدم‌هايي كه معروفند، مهم نيستند؛ بلكه فقط معروفند»
البته هيچگاه نمي‌توان و نبايد تر و خشك را با هم سوزاند. همواره در هر جامعه و هر قشري خوب و بدي وجود دارد كه برآيند تصوير آن صنف را تشكيل مي‌دهد.
بنابراين نه مي‌توان نافي مطلق اخلاق در جايي شد و نه مدافع سرسخت آن. به قول يك نويسنده‌ي غربي، ما كه ندانستيم گوره خر بدنش سفيد است و راه راه سياه دارد، يا سياه است و راه راه سفيد دارد؟!
تماشاخانه
«ابتذال در سينماي ايران»، نام مجموعه‌ايست كه براي سي‌دي‌فروشان دوره‌گرد «نان» و براي مخالفان سينما «نام» در پي داشته است. اما معمولا با تكذيب اهالي سينما مواجه شده و همواره از آن برائت جسته‌اند. تا اينكه سيمرغ‌هاي جشنواره بيست و هفتم فجر خبر آوردند، خبري در راه است!
امسال در روزهاي آغازين جشنواره بين المللي فيلم فجر، دو فيلم از دو كارگردان شناخته شده به نمايش درآمد كه به فرياد و «داد»ي شباهت داشت كه بر بي‌داد ناهنجاري‌هاي فرهنگي كشيده مي‌شد.
بهرام بيضايي و تهمينه ميلاني در دو فيلم مجزا به يك موضوع پرداختند و در يك عمليات شبه انتحاري! بر حواشي پرهياهو و چارچوب غير اخلاقي و بي‌فرهنگي حاكم بر اوضاع فرهنگي كشور، طغيان كردند و فريادي به بلندي فيلم‌هاي «وقتي همه خوابیم» و «سوپراستار» كشيدند.
در اين فيلم‌ها حاشيه‌هاي پررنگ‌تر از متن و نگاه ماترياليستي حاكم بر مناسبات انساني به چالش كشيده شده و گويا كارگردانانش رو به پروتستانتيزم فرهنگي آورده و مشي اصلاح از درون را پيش گرفته‌اند.
گويا ديگر صحبت از گروه‌هاي فشار، متحجران، تنگ‌نظران و بدخواهان نيست و اين‌بار سينما عليه سينما شورش كرده و فيلم‌هايي ساخته شده كه هنگام بيرون آمدن از سالن، مي‌توان زمزمه‌هاي تماشاگران را شنيد كه مي‌گويند: «اينقدر آش شور شده كه خودشان هم به اعتراض درآمده‌اند»
«وقتي همه خوابیم»، سينماگران را به بيداري دعوت مي‌كند تا مگر كابوس حاكميت پول بر سينما و صورت زيبا بر سيرت نيكو، رنگ ببازد و از بين برود.
بهرام بيضايي از جنس سينماست و سن و سالش، شانه به شانه‌ي عمر سينماي معاصر ايران مي‌زند و چيزي كم از آن ندارد.
اين كارگردان موي سپيد پس از 8 سال سكوت، اكنون به فرياد آمده و از تهيه كنندگاني مي‌گويد كه براي سود بيشتر به چشم و ابروهاي زيباتر مي‌پردازند و براي درآمد كلان‌تر داستان‌هاي آبكي را مي‌گزينند.
تهمينه ميلاني نيز در رثاي اخلاقيات «سوپراستار»ها سوگنامه مي‌نويسد و از عرق و ورق و زرورق‌هاي استفاده شده مي‌گويد و به وضوح در نشست خبري فيلمش يادآور مي‌شود كه: «خيلي از آدم‌هايي كه معروفند، مهم نيستند؛ بلكه فقط معروفند»
البته هيچگاه نمي‌توان و نبايد تر و خشك را با هم سوزاند. همواره در هر جامعه و هر قشري خوب و بدي وجود دارد كه برآيند تصوير آن صنف را تشكيل مي‌دهد.
بنابراين نه مي‌توان نافي مطلق اخلاق در جايي شد و نه مدافع سرسخت آن. به قول يك نويسنده‌ي غربي، ما كه ندانستيم گوره خر بدنش سفيد است و راه راه سياه دارد، يا سياه است و راه راه سفيد دارد؟!
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
ردیابی گازهای ضروریِ حیات در سیاره‌ای فراخورشیدی توسط تلسکوپ جیمز وب لحظه فروریختن دکور و سقوط خواننده وسط کنسرت! (فیلم) پدرخوانده هوش مصنوعی: هوش مصنوعی شاید تا ۳۰ سال دیگر بشر را نابود کند حکم ترامپ درباره آزار جنسی یک زن نویسنده تایید شد علی پروین: برانکو میترسد به پرسپولیس بیاید (فیلم) دیدار وزرای امور خارجه ایران و عمان در تهران علی پروین: برانکو میترسد به پرسپولیس بیاید؛ شنیدهام همسر او گفته به پرسپولیس نرو برای پیشگیری از آنفلوآنزا و کرونا چه کنیم؟ دستور وزیر فرهنگ برای اصلاحیه سند موسیقی موافقت آموزش و پرورش با افزایش تعداد دفعات ترمیم معدل بازداشت وزیر دفاع سابق ارمنستان در روسیه سونامی تعطیلی فروشگاه ها در انگلیس دستور وزیر ارشاد برای اصلاحیه سند موسیقی کالابرگ الکترونیکی در سال ۱۴۰۴ دوباره میآید؟ (فیلم) نسخه آلمانی اوکراین علیه پهپاد شاهد 136 (+فیلم و عکس)